راهنماتو- درختان فسیلشدهای که اتفاقی در جنوبغربی انگلستان پیدا شدهاند به اولین جنگل شناخته شده روی زمین تعلق دارند.
به گزارش راهنماتو، این فسیلهای 390میلیونساله جایگزین جنگل فسیلی گیلبوآ در نیویورک با قدمت 386میلیون سال شدهاند که قبلا عنوان قدیمیترین جنگل زمین را با خود حمل میکرد.
نیل دیویس، نویسنده ارشد این مطالعه تازه، میگوید: «کشف جدید تفاوتهای بین دو اکوسیستم را نشان میدهد و بیان میکند که جنگلها در یک دوره صرفا چندمیلیونساله از نسبتا ابتدایی به ریشهدار و دیرینه تبدیل شدند. »
دیویس که استاد گروه علوم زمین در دانشگاه کمبریج در انگلستان است، میگوید: «اهمیت این جنگل در آن است که قدیمیترین جنگل فسیلی است. ضمنا این یافته به این دلیل اهمیت دارد که تفاوت قابل توجه بین طیف گسترده درختان باستانی در گیلبوآ و این جنگل تازهکشفشده را، که به نظر میرسد فقط میزبان یک نوع گیاه بوده است، نشان میدهد.»
این گیاهان که دیگر منقرض شدهاند و به نام کلادوکسیلوپسیدس شناخته میشوند، به تصور محققان ارتباط نزدیکی با دم اسبیان و سرخسها داشتهاند. دیویس میگوید:
«آنها یک ساقه بلند مرکزی و چیزی شبیه به برگهای درخت خرما داشتند که از آنها بیرون زده بود اما این برگها واقعا برگ نبودند، آنها تعداد زیادی سرشاخههای کوچک بودند.
این درختان که به تاجی از سرشاخه مزین بودند در حدود 2 تا 4متر ارتفاع داشتند که یعنی این جنگل آنقدرها درختان بلندی نداشته است.
دیویس میگوید:
«درختان فسیلشده هم به شکل تنههای توخالی پرشده از رسوبات حفظ شدهاند و هم به شکل تنههای افتاده روی زمین که در گذر اعصار و قرون تخت شدهاند ـ مثل «قالب در داخل رسوبات». زخمهایی که محل اتصال شاخهها به درختان بوده هنوز قابل مشاهده است.
دیویس و همکارانش اتفاقی بقایای این جنگل را در حین کار در سازند سانداستون هنگمن پیدا کردند که به دوران دوونین میانی (393 تا 383میلیون سال قبل) تعلق دارد. دیویس میگوید:
«در دوران دوونین، منطقهای که امروز انگلستان مینامیم، به عنوان بخشی از قارهای به نام لورنتیا که درست در زیر خط استوا قرار داشت، شکل گرفت که یعنی اقلیم آن در آن زمان گرم و خشک بوده است.
با توجه به کلونی شدن درختان از 500میلیون سال قبل، درختان قدیمیتری نیز در سراسر جهان وجود دارند، اما این کشف تازه نخستین نمونه از جنگلی با درختانی است که خیلی نزدیک به هم و به صورت تودهای متراکم روییدهاند.
دیویس میگوید: «ما صخرههایی پیدا کردهایم که درختان ایستاده را در موقعیت رشد و درحالیکه در یک محوطه مشخص در مجاور هم قرار گرفته بودند، نشان میدهند. بنابراین داریم به عکسی نگاه میکنیم که میتواند با قطعیت به ما بگوید در این محوطه درختانی در حال رشد بودند و رسوباتی که اکنون به آنها نگاه میکنیم به واقع کف یک جنگل است.»
محققان در میان فسیل درختان، مسیرهای عبوری متعلق به موجودات کوچک دوران دوونین نیز پیدا کردند. دیویس توضیح میدهد:
«در این دوران چیزهای زیادی بزرگتر از بسیاری از بندپایانی که روی زمین راه میرفتند وجود نداشته است. شاید بتوانید برخی از گونههای دوزیست یا ماهی را در برخی از دریاچهها یا رودخانههای نزدیک پیدا کنید.»
پیدا شدن این جنگل فسیلی میتواند نقطه عطفی در اکولوژی گیاهان عصر دوونین را آشکار سازد. این یافته به نحوی پیشنهاد میدهد که در حدود 390میلیون سال قبل، ناگهان خیزشی در محیطزیست جنگلی ایجاد شد.