ساخت جنگنده تهاجمی سوخو ۳۰ به اواخر دههٔ هزار و نهصد و هشتاد و سالهای اولیه عملیاتی شدن سوخوی-بیست و هفت برمیگردد.
سوخوی-بیست و هفت یک شکاری دوربرد با یک خدمه بود و حتی قرار بود مجهز به لوله سوختگیری هوایی شود.
بعداز فروپاشی شوروی کمپانی سوخو دست به تغییراتی در طرح سوخوی-سی زد و نسخهٔ جدید سوخوی-سی ام را ارائه کرد.
این نسخهٔ جدید در واقع نسخهٔ چندمنظوره سوخوی-سی و اولین نسل از سوخوی-بیست و هفت بود که توان حملات هوا به زمین هدایت شونده را داشت. نسخهٔ تکمیل شده این مدل با نام سوخوی-سی ام کا اولین بار در نمایشگاه پاریس هزار و نهصد و نود و سه به نمایش در آمد.
این نمونه دارای یک جایگاه بیشتر در زیر هر بال بود که تعداد جایگاه جنگ افزاری را از یازده عدد به سیزده افزایش داد. او توان کشف اهداف زمینی،کشف اهداف هوایی را دارد.
در سال دوهزار و پانزده یک سوخوی-سی نسخهٔ ام کا دو نیروی هوایی ونزوئلا حین تعقیب یک هواپیمای قاچاق مواد مخدر در جنوب ونزوئلا بود که سقوط کرد و هر دوی خلبان او جان باختند. این هواپیما دارای دوموتور و دوسرنشین و حتی ترمز هوایی است که با ترکیب ویژگی های آیرودینامیکی و پیش رانش کنترل بشدت قدرت مانور بالایی دارد. این هواپیما با ذخیره پنج هزار و دویست و هفتاد کیلوگرم سوخت میتواند نزدیک به چهارساعت و نیم در مسافتی در حدود سه هزار کیلومتر پرواز کند که البته در حالت کروز برد این جنگنده پنج هزار و دویست کیلومتر با مداومت پروازی حدود ده ساعت را دارد.