«همیشه فکر می‌کردم جنگ جایی برای زنان نیست. زندگی زنانه در میانه‌ی جنگ تقریباً غیرممکن، حتی ممنوع به نظر می‌رسید. اما اشتباه می‌کردم.» این جملات، برگرفته از صحبت‌های زنانی است که جنگ را تجربه کرده‌اند و در این کتاب به تصویر کشیده شده است.
تاریخ حضور زنان در جنگ به قرن چهارم پیش از میلاد در شهرهای آتن و اسپارت و صفوف نیروهای نظامی یونان بازمی‌گردد. زنانی که بعدها در لشکرکشی‌های اسکندر نیز حضور داشتند. اما امروز، گزارش جدید سازمان ملل نشان می‌دهد که در سال گذشته از هر ده غیرنظامی کشته شده در جنگ، چهار نفر زن بوده‌اند. این یعنی دو برابر شدن نسبت زنان کشته شده در سال قبل.
بر اساس این آمار، تا بیستم اکتبر امسال، ۶۶۲۵ زن و دختر در غزه مجروح شده‌اند. همچنین ۴۹۳ هزار زن و دختر بی‌خانمان و آواره شده‌اند و ۹۰۰ نفر از آن‌ها همسران خود را از دست داده‌اند. به این آمار باید تعداد زنان باردار را هم اضافه کرد: ۵۰ هزار زن باردار که انتظار می‌رود بیش از ۵ هزار نفر آن‌ها تا ماه آینده زایمان کنند.
علاوه بر این، بیش از ۳ هزار کودک در غزه پدر خود را از دست داده‌اند و مادرانشان باید به تنهایی از آن‌ها مراقبت کنند. سیما باهوس، معاون دبیرکل سازمان ملل، می‌گوید: «زنان بهای جنگ مردان را می‌پردازند.» این آمار، نشان‌دهنده‌ی بی‌توجهی آشکار به قوانین بین‌المللی طراحی‌شده برای حمایت از زنان در جنگ است.
این آمار درست ۲۴ سال پس از تصویب قطعنامه ۱۳۲۵ سازمان ملل منتشر می‌شود. قطعنامه‌ای که از طرف‌های درگیر خواسته بود امنیت زنان و دختران را در جنگ تضمین کنند. سوتلانا الکسیویچ در کتابش می‌گوید: «نکته‌ی وحشتناک این است که آن‌ها بی‌صدا رنج را تحمل می‌کنند.»
سیما باهوس چند روز پیش در حمایت از زنان افغانستان گفت: «زنان و دختران افغانستان در سکوت خفه می‌شوند.» ما به یاد می‌آوریم که میلیون‌ها زن و دختر افغان در خانه‌هایشان زندانی شده‌اند. زنان و کودکان بی‌حمایت این روزها در خاورمیانه تنها مانده‌اند و هر روز تعداد بیشتری از آن‌ها جان خود را از دست می‌دهند یا با کودکانی آسیب‌دیده از جنگ، تنها می‌مانند.
