
بازیگران این سریال با استفاده از این شاهکار مهندسی، به ماجراجوییهایی در سراسر جهان و اعماق اقیانوسها میپردازند.
در زمان نگارش این گزارش، سریال Nautilus در سایت راتن تومیتوز از میان ۹ نقد، امتیاز ۷۸ درصد از منتقدان و ۷۱ درصد از بینندگان (بر پایه بیش از ۵۰ رأی) را دریافت کرده بود. این امتیاز منتقدان شامل دو نقد از زمان پخش اولیه این سریال در بریتانیا و ایرلند در سال ۲۰۲۴ نیز هست. در ابتدا، سریال برای پلتفرم دیزنیپلاس ساخته شده بود، اما پس از پخش محدود در اروپا توسط پرایم ویدیو، شبکه AMC حق پخش این سریال در ایالات متحده را خریداری کرد. بسیاری از نقدها، تمرکز سریال بر داستان ضداستعماری کاپیتان نمو، بازی چشمگیر شازاد لطیف، و طراحی چشمگیر زیردریایی و جلوههای بصری آن را ستودهاند.

معنای نمرات مثبت Nautilus در راتن تومیتوز برای آینده این سریال در AMC
Nautilus آشکارا با مخاطبان آمریکایی سازگارتر از بینندگان اروپایی است
هنگامی که سریال Nautilus برای نخستین بار در بریتانیا و ایرلند پخش شد، چندان مورد توجه قرار نگرفت. تنها دو رسانه این سریال را نقد کردند و بهنظر نمیرسید که مخاطبان زیادی به تماشای آن نشسته باشند. اما امتیاز جدید این سریال در راتن تومیتوز پس از پخش در ایالات متحده نشان میدهد که Nautilus بالاخره مخاطبان هدف خود را پیدا کرده است. منتقدان و مخاطبان آمریکایی، چه بهخاطر طنز طعنهآمیز آن و چه بهدلیل ماجراجوییهای دریایی پر زرقوبرقش، نسبت به این سریال واکنش مثبتتری نشان دادهاند. سبک پخش تلویزیونی شبکه AMC و سرویس استریم +AMC نیز احتمالاً به دیدهشدن بهتر این سریال در آمریکا کمک کرده است.
این نمرات نقد و بررسی میتوانند خبر بسیار خوبی برای آینده سریال Nautilus باشند. فرمت داستانی این سریال بهصورت «هیولای هفته» (Monster of the Week) است؛ سبکی که میتواند تا مدتها ادامه پیدا کند. شازاد لطیف نیز بهعنوان بازیگری کاریزماتیک در نقش یک شخصیت افسانهای، بهتنهایی میتواند ستون اصلی سریال باقی بماند. افزون بر این، AMC در حال حاضر سریالهای موفق چندانی ندارد – بهجز سریالهایی مانند The Walking Dead یا Dark Winds – بنابراین این شبکه ممکن است حالا که سریال Nautilus محبوبیت خوبی کسب کرده، تمایل بیشتری به حمایت مالی از فصلهای آینده آن داشته باشد.
سریال Nautilus که هماکنون با مجموعههایی مانند دزدان دریایی کارائیب مقایسه میشود، اثری سرگرمکننده است. این سریال همهچیز دارد: ماجراجوییهای اقیانوسی، شخصیتهای فرعی بامزه، و زوج اصلی جذاب در قالب شازاد لطیف و جورجیا فِلاد. شاید این سریال هیچوقت برنده جایزه امی نشود، اما بالاخره مخاطبانی پیدا کرده که آن را همانگونه که هست دوست دارند: اثری سرگرمکننده، گاهی کلیشهای اما همیشه دوستداشتنی.
این سریال تلاشی برای تبدیل شدن به یک سریال فاخر یا «پرستیژ تیوی» نیست، بلکه یادآور دوران اوج سریالهایی مانند Buffy the Vampire Slayer است.