بنا بر اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت رژیم‌هایی مانند «رژیم اتکینز» که بر مصرف پروتئین بالا و کاهش کربوهیدرات تأکید دارند، به عنوان برنامه‌های مؤثر کاهش وزن معرفی شده‌اند. این رژیم‌ها معمولاً توصیه می‌کنند که بین ۳۰ تا ۵۰ درصد کالری روزانه از پروتئین تأمین شود. در حالی که انجمن قلب آمریکا پیشنهاد می‌کند که تنها ۱۰ تا ۳۵ درصد از کالری روزانه از پروتئین باشد، یعنی حدود ۴۶ گرم برای زنان و ۵۶ گرم برای مردان.
کربوهیدرات‌ها منبع اصلی انرژی بدن هستند و در صورت کمبود آنها، بدن مجبور می‌شود چربی‌ها را به کتون‌ها تجزیه کند. این فرآیند باعث می‌شود که بدن وارد حالت کتوز شود و از چربی‌ها به عنوان منبع انرژی استفاده کند که منجر به کاهش وزن می‌شود.
برخی از منابع پروتئینی مانند گوشت‌های چرب و محصولات لبنی پرچرب می‌توانند سطح کلسترول خون را افزایش دهند و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را بالا ببرند. البته برخی تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده از رژیم اتکینز در طولانی‌مدت می‌تواند به کاهش سطح کلسترول بد خون کمک کند.
از سوی دیگر، افراد مبتلا به مشکلات کلیوی باید مراقب مصرف پروتئین زیاد باشند، زیرا می‌تواند فشار بیشتری بر کلیه‌ها وارد کرده و عملکرد آنها را مختل کند. همچنین، رژیم‌های پرپروتئین ممکن است منجر به دفع بیش از حد کلسیم از طریق ادرار شوند که خطر ابتلا به پوکی استخوان و سنگ کلیه را افزایش می‌دهد.
برای داشتن یک رژیم غذایی پرپروتئین سالم، مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه ضروری است تا برنامه‌ای متعادل شامل میوه‌ها، سبزیجات و پروتئین‌های کم‌چرب ارائه شود. کاهش وزن پایدار معمولاً بر اساس تغییراتی است که می‌توان آنها را به طور دائمی در زندگی خود حفظ کرد و نه یک رژیم غذایی موقت.
