تب شیر یا هیپوکلسمی با کمبود کلسیم در ارتباط است. این ناهنجاری که شکل بالینی و تحت بالینی دارد، اغلب در طول دوره انتقال رخ می دهد.
گاوها در زمان زایش به مقدار زیادی کلسیم نیاز دارند که این کلسیم از منابع مختلفی مانند خون، خوراک و حتی استخوان‌ها جذب می‌شود. اما اگر این کلسیم به اندازه کافی تامین نشود، اشتهای گاو کاهش یافته و سلامت و عملکرد آن به خطر می‌افتد، تا جایی که ممکن است گاو تب شیر بگیرد و زمین‌گیر شود.
تب شیر یا هیپوکلسمی مستقیماً با کمبود کلسیم در بدن گاوها مرتبط است. این بیماری که به دو شکل بالینی و تحت بالینی ظاهر می‌شود، معمولاً در دوره انتقالی رخ می‌دهد.
علائم تب شیر بالینی شامل:
- زمین‌گیری
- بی‌حالی
- سردی اندام‌ها (به‌ویژه گوش‌ها)
- کاهش فعالیت شکمبه
در مورد تب شیر تحت بالینی، علائم ظاهری مشخصی وجود ندارد و فقط از طریق آزمایش خون قابل تشخیص است. با وجود اینکه تب شیر تحت بالینی بیشتر از نوع بالینی رخ می‌دهد، اما به دلیل عدم بروز علائم ظاهری، اثرات منفی آن کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
تفاوت بین تب شیر بالینی و تحت بالینی
هر دو نوع تب شیر با کاهش کلسیم خون (کمتر از ۸.۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر) مشخص می‌شوند. اما در نوع بالینی، علائم شدید و واضح‌تری مشاهده می‌شود، در حالی که نوع تحت بالینی فاقد این علائم است.
خطرات و هزینه‌های تب شیر
تب شیر با مشکلاتی مانند سخت‌زایی، عفونت‌های رحمی، جفت ماندگی، ورم پستان و جابجایی شیردان در ارتباط است. همچنین کاهش تولید شیر، کاهش عملکرد سیستم ایمنی و افزایش خطر کتوز از دیگر پیامدهای آن هستند. اگرچه اثرات تب شیر در گله‌های کوچک ممکن است چندان چشمگیر نباشد، اما در گله‌های بزرگتر، این اثرات بسیار محسوس و هزینه‌بر است.
اهمیت پیشگیری از بیماری تب شیر
اگرچه حذف کامل تب شیر از گله‌های شیری عملاً غیرممکن است، اما اتخاذ استراتژی‌های مناسب تغذیه‌ای و مدیریتی می‌تواند بروز این بیماری را به حداقل برساند. پیشگیری از تب شیر نه تنها برای سلامت دام‌ها بلکه برای سوددهی در دامداری نیز بسیار مهم است.
