این تحقیق در نشریه «نیچر» منتشر شده است.
مولکول انسولین سنتز و اصلاح شده NNC۲۱۵ نام دارد و آزمایش آن روی خوک ها و موش ها نشان داد به اندازه انسولین طبیعی کارآمد است. البته باید آن را بهبود بخشید تا بتوان در بدن انسان به کار برد. هرچند یافته های اولیه نویدبخش هستند، کارشناسان امیدوارند انسولین هوشمند نوسان قند خون را برطرف کند.
پیش از این تلاش هایی برای مهندسی یک مولکول هوشمند انجام شده بود اما این نخستین باری است که چنین مولکولی گلوکز قند خون را به جای موارد دیگر مانند فروکتوز هدف می گیرد.
مهندسی این مولکول یکی از مجموعه مطالعات با هدف توسعه مولکول هایی است که به تنظیم خودکار قند خون براساس سطح قند خون در بدن کمک می کنند.
مولکول NNC۲۱۵ شامل دو بخش اساسی است که یکی از آنها ساختاری حلقه شکل به نام «درشت حلقه» و دیگری یک مولکول اصلاح شده گلوکز به نام «گلوکزید» ( glucoside) است. هنگامیکه سطح گلوکز خون پایین باشد، گلوکزید فعال می شود تا درشت حلقه ها را بهم پیوند بزند و مولکول های انسولین را در یک حالت غیرفعال بسته نگه دارد اما هنگامیکه سطح گلوکز بالا می رود، مولکول های قند خون مکان گلوکزید و شکل مولکول انسولین سنتزی را تغییر می دهند.
این روند کلید را روشن می کند و در نتیجه انسولین آزاد می شود. یک چالش مهم در این مرحله از آزمایش آن است که سطح گلوکز باید به میزان بسیار زیادی در نوسان باشد که این امر به افزایش ناگهانی فعالیت مولکول منجر می شود. محققان هم اکنون مشغول فعالیت هستند تا این روند را اصلاح کنند.
