روشهای مختلفی برای مقابله با سکسکه پیشنهاد شدهاند، از جمله درمانهای خانگی و روشهای سنتی. ممکن است که این روشها گاهی مؤثر باشند، اما هیچکدام راهکاری تضمینی برای رهایی از سکسکه نیستند.
اگر شما به سکسکههای مداوم مبتلا نیستید و فقط گاهی به آن دچار میشوید، روش های علمی ارائهشده در این راهنما میتوانند به شما کمک کند تا هر بار از شر آن خلاص شوید.
مرحله اول: بررسی روشهای رایج برای درمان سکسکه
پیش از معرفی روش درمانی علمی، بهتر است که با برخی از روشهای رایج و شناختهشده برای متوقف کردن سکسکه آشنا شوید. درمانهای خانگی که ممکن است به توقف سکسکه کمک کنند، عبارتاند از:
- نفس خود را به مدت ۱۰ تا ۲۰ ثانیه حبس کنید.
- یک لیوان آب را سریع بنوشید.
- یک لیوان آب را بدون وقفه برای نفس کشیدن بنوشید.
- در حالت رکوع یک لیوان آب را سر بکشید.
- آب را قرقره کنید.
- به مدت ۲۰ تا ۳۰ ثانیه داخل یک کیسه کاغذی نفس بکشید.
- درجا بدوید یا فعالیت فیزیکی انجام دهید.
- حرکات کششی انجام دهید.
- زبان خود را به بیرون بکشید.
- یک تکه لیمو گاز بزنید.
- یک قاشق چایخوری سرکه سیب یا سرکه بالزامیک بخورید.
- کمی نمک یا شکر بخورید.
- مقداری شکر رو یا زیر زبان خود بگذارید.
- از کسی بخواهید که شما را بترساند.
- بازوی خود را نیشگون بگیرید.
- یک قاشق بزرگ کره بادامزمینی در دهان خود بگذارید و بدون جویدن آن را قورت دهید.
- هر ۵ تا ۱۰ ثانیه مقداری آبنمک بنوشید.
داروهایی برای درمان سکسکه
- باکلوفن: دارویی که بهعنوان شلکننده عضلات و آرامبخش سیستم عصبی مرکزی استفاده میشود.
- کلرپرومازین: داروی ضدروانپریشی که برای درمان اختلالات روانی و سکسکههای شدید کاربرد دارد.
- متوکلوپرامید: دارویی برای مشکلات گوارشی که به تخلیه معده و کاهش حالت تهوع کمک میکند.
- گاباپنتین: دارویی برای درمان صرع، دردهای عصبی و برخی مشکلات دیگر.
- مهارکنندههای پمپ پروتون: گروهی از داروها که تولید اسید معده را کاهش میدهند.
- لیدوکائین: دارویی که بهصورت موضعی برای کاهش تحریکات عصبی استفاده میشود.
- هالوپریدول: داروی ضدروانپریشی که اثر آرامبخش دارد.
مصرف این داروها ممکن است در موارد خاص مؤثر باشد، اما اغلب برای سکسکههای موقت نیاز به راهکاری سریعتر خواهید داشت.