مطالعه انجام شده توسط یک فیزیولوژیست دانشگاه مانت رویال و گروهش نقش کلیدی کلیه‌ها را در سازگاری با ارتفاعات نشان می‌دهد و توضیح دیگری برای این ارائه می‌دهد که شرپاها یا افراد بومی نپال، برای صعود در ارتفاعات بهتر سازگار هستند.
به نقل از مدیکال‌اکسپرس، این گروه دریافتند که شرکت‌کنندگان شرپا نسبت به کوه‌پایه‌نشین‌ها، در سازگاری اسید-پایه خون سریع‌تر و بهتر عمل می‌کنند. این مطالعه نقش کلیدی کلیه‌ها را در سازگاری با ارتفاعات نشان می‌دهد. شِرپا(Sherpa) گروهی از افراد بومی نپال هستند. این افراد از ۵۰۰ سال پیش ساکن کوه‌ها هستند.
از آن جا که تعداد زیادی از مردم اکنون در ارتفاعات بالا زندگی می‌کنند و به ارتفاعات سفر می‌کنند، درک سازگاری یکپارچه با ارتفاعات بالا در جمعیت‌های انسانی از اهمیت فزاینده‌ای برخوردار است.
قرار گرفتن در معرض ارتفاعات بالا باعث ایجاد یک چالش اکسیژن‌سازی و تعادل اسید و بازی در خون می‌شود که با سازگاری تنفسی و کلیوی جبران می‌شود. محققان سازگاری تنفسی و کلیوی را بین گروه‌های همسان از نظر سن و جنسیت در طی صعود تدریجی به ارتفاع ۴۳۰۰ متری در هیمالیا نپال ارزیابی کردند. شرپاها سریع‌تر به سازگاری تنفسی و کلیوی می‌رسیدند و در نتیجه pH خون آنها به طور کامل در ارتفاع ۴۳۰۰ متری جبران شد، در حالی که خون ساکنان مناطق کوه‌پایه‌ای‌تر هنوز قلیایی بود.
این مطالعه درکی در مورد تاثیر متقابل اجداد و مکانیسم‌های فیزیولوژیکی که به سازگاری با ارتفاعات کمک می‌کنند، ارائه می‌دهد.
دانش به دست آمده از این تحقیق به‌طور کلی به نفع فیزیولوژی است و درک جدیدی در مورد چگونگی سازگاری جمعیت‌های مختلف با صعود در ارتفاع بالا فراهم می‌کند.
