
راهنماتو- یک کارشناس علوم اعصاب اعلام کرد: در آینده، انتقال آگاهی انسان به درون یک کامپیوتر، آنچه در دنیای فناوری به آپلود ذهن معروف است، میتواند به واقعیت تبدیل شود.
به گزارش راهنماتو، ایدهای که در عین جذابیت، کمی هم ترسناک به نظر میرسد؛ تصور کنید نسخهای دیجیتال از مغز و ذهن خود داشته باشید که در یک محیط شبیهسازیشده به زندگی ادامه میدهد. در این دنیای مجازی، فرد همچنان احساس هویت، خاطرات و آگاهی خود را حفظ میکند، اما دیگر بدنی در کار نخواهد بود.
در چنین فضایی، شما میتوانید هر کاری را که در دنیای واقعی انجام میدهید تجربه کنید؛ از غذا خوردن و رانندگی گرفته تا پرواز، عبور از دیوارها یا سفر به سیارات دیگر. تنها محدودیت، توانایی علم در شبیهسازی این تجربهها خواهد بود.
چقدر این ایده قابل اجراست؟
از نظر تئوری، آپلود ذهن شدنی است. هرچند علم هنوز درک دقیقی از مغز ندارد، اما تاریخ علم ثابت کرده که مفاهیم ناممکن امروز، در آینده ممکن میشوند، همانطور که بشر روزگاری به ماه رفت، ژنوم انسانی را رمزگشایی کرد و آبله را ریشهکن نمود.
دکتر دوبورمیر راهنف (Dobromir Rahnev)، متخصص علوم اعصاب و ادراک، معتقد است: «یک روز این رویا به واقعیت تبدیل خواهد شد، هرچند فعلاً فاصله زیادی با آن داریم.»
زندگی در یک لپتاپ
مغز انسان پیچیدهترین سیستم شناختهشده در جهان است و بازسازی آن در محیط دیجیتال کار فوقالعاده دشواری خواهد بود. برای این کار، نهتنها باید ساختار سهبعدی مغز و ۸۶ میلیارد نورون آن را اسکن و شبیهسازی کرد، بلکه باید دنیای پیرامونی هم برای این ذهن آپلود شده فراهم شود؛ چراکه انسان بدون دریافت ورودیهای حسی (مانند دیدن، شنیدن، لمس کردن و حتی حس تشنگی یا ضربان قلب) دچار اختلالات جدی ذهنی میشود.
اسکن میلیاردها نورون
اولین گام در آپلود ذهن، اسکن و نقشهبرداری کامل از مغز است؛ فرآیندی که امروزه تنها برای مغز یک مگس یا بخش کوچکی از مغز یک موش امکانپذیر شده است. حتی اگر در دهههای آینده این نقشهبرداری کامل شود، تازه باید عملکرد هر نورون و ارتباطات میلیاردی آن را هم مدلسازی کرد.
۲۰۴۵؟ ۲۱۴۵؟ یا بعدتر؟
برخی متخصصان معتقدند اگر سازوکار کلی پردازش اطلاعات در مغز را کشف کنیم، میتوان تنها بخشهای حیاتی آن را شبیهسازی کرد و نیازی به بازآفرینی کامل ساختار بیولوژیکی مغز نخواهد بود. اما علم هنوز فاصله زیادی با درک چگونگی شکلگیری افکار و محاسبات ذهنی دارد.
یک روش دیگر، جایگزینکردن تکتک نورونهای طبیعی با نورونهای مصنوعی است. اما در حال حاضر، حتی امکان جایگزینی یک نورون واقعی هم وجود ندارد. با این حال، سرعت پیشرفت فناوری و هوش مصنوعی به شکلی شتابگرفته است که در دهههای آینده میتوان انتظار پیشرفتهای خیرهکنندهای داشت.
نکته دیگر اینکه جذب سرمایه برای چنین پروژههایی کار سختی نخواهد بود؛ چراکه بسیاری از میلیاردرها علاقهمند به سرمایهگذاری برای رسیدن به رویای جاودانگی هستند.