راهنماتو- فرنچایز و سریبازیهای Devil May Cry به عنوان بهترین بازیهای هک و اسلش، با یه ترکیب فوقالعاده از داستان پیچیده، و تصاویر حیرتانگیز و همچنین گیمپلی بینظیرش تونسته از زمان عرضه نسخه اول خودش گیمرهای زیادی رو به خودش جذب کنه. اولین بازی این سری در سال 2001 که منتشر شد، تونست استانداردهای بازیهای اکشن رو با معرفی دانته، شخصیت جذاب و شیطانی که با حرکات هنرمندانه و اسلحههای مختلفش به جنگ شیاطی میره رو دوباره تعریف کنه و یه تجربه بازی فوقالعاده و جذاب رو برای گیمرای ژانر اکشن به ارمغان بیاره.
به گزارش راهنماتو، همونطور که از هر بازی پرطرفداری انتظار میره، این سری هم از سال 2001 دنبالههای زیادی در کنار نسخه های فرعی این سری ازش ساخته شده، برای همین هم هر کدوم از بازیهای بعدی این سری تلاش داشتن که این سری به سطح بالاتری ببرن. البته بعضیاشون موفق هم شدن ولی بعضی دیگه هم نتونستن اونطور که باید خوب ظاهر باشن. با راهنماتو همراه باشین تا باهم نگاهی به بهترین بازیهای منتشر شده از این فرنچیاز بندازیم و ببینیم کدوم نسخه تونسته بهترین باشه.
7. Devil May Cry 2
Devil May Cry 2 یه مثال بارز از اینه که آقا برای ساخت یه دنباله برای بازیتون کارایی که این بازی کرد رو شما نکنین! داستانش میشه گفت هیچ چیزی برای ارائه دادن نداره، چون دانته توی این بازی مثل نسخه اول نیستش و نسخهی کمترجذابی از خودش رو نشون میده که با دشمنای فوقالعاده تکراری و حوصلهسربر مبارزه میکنه. سیستم مبارزات بازی هم میشه گفت انگار حوصلش از بازیای که توش به کار برده شده سر رفته و همین هم حوصله شمارو با خودش سر میبره. چطور؟ اینطور که با کمترین تنوع اسلحه نسبت به نسخهی قبلی و حتی اسلحههایی که در طول بازی به دست میارین هیچ تنوعی رو به گیمپلی نمیدن. جوری که خیلی این حس بهتون القا میشه که این اسلحه و تفنگهای جدید فقط اسکینی هستن که روی تفنگای قدیمیتون سوار شدن و جز این چیز جدیدی به بازیتون اضافه نشده.
Devil May Cry 2 وقتی منتشر شد واقعاً یه کابوس وحشتناک برای طرفدارای این سری بود، ولی حداقل ما رو با The Rebellion آشنا کرد، شمشیری که دانته که از پدرش به ارث برده بود و بعدها ثابت کردش که یکی از آیکانیکترین تفنگهای دنیای گیم و بازیه.
6. Devil May Cry: Peak of Combat
اگر بخوام تو یه عبارت ساده بگم Devil May Cry: Peak of Combat چطوری بازیای هستش فقط میتونم بگم که:"عجیبه!" آخه این بازی اون اولا که اومده بود تلاش داشت که اون حس DMC رو به دنیای گوشیهای موبایل بیاره و باید بگم اتفاقا درست هم داشت پیش میرفت ولی خب با عرضه نسخه جدید این بازی باید بگم این بازی هم قربانی حرص و طمع کپکام برای بهدست آوردن سود بیشتر توی بازار بازیهای گوشی شده.
اول از همه باید بگم که در وهله اول گیمپلی بازی اصلا جذاب و باحال نیستش چه برسه بخواد تجربه واقعی یه بازی Devil May Cry رو به گوشی بیاره. بعد از اون، داستان بیروح و نمایش شخصیتهاش همگی نقاط ضعفش محسوب میشن تا قوت. خلاصه که Devil May Cry: Peak of Combat واقعاً خوب نیستش، و کمبود جدی محتوا باعث میشه واقعا حس کنین بازی داره وقتتون رو تلف میکنه.
5. DMC: Devil May Cry
DMC: Devil May Cry یک ریبوت ناکام بودش که هیچکس نیازی رو به ساختش ندید. طراحی جدید و شخصیت این بار ناشناخته و جامعهگریز دانته، که شخصیت نمادین این سری محسوب میشه، باعث از بین رفتن جذابیت سری شد و شخصیت دانته رو بیشتر شبیه بچههای 15-14 ساله کرده بود که تازه با مفاهیمی مثل Emo و یا Goth آشنا شده بودن!
این بازی رسما هیچچیزی که همه این سری رو بهش میشناختن نداشت؛ یه جور که داستان بازی پر از شخصیتهای رواعصاب بودش که به خاطر یه داستان حتی ضعیفتر دور هم جمع شده بودن. البته اینم بگم که با اینکه این بازی برای طرفدارای قدیمی سری ناراحتکننده بود ولی اگر این بازی قراره اولین تجربتون توی این سری باشه، احتمالاً بازی کردن با DMC براتون جذاب باشه. چون با اینکه بازی توی یه سری جنبهها ضعیف عمل کرده بود ولی اصلا نمیشه به گیمپلیای که این بازی داشت خرده گرفت.
4. Devil May Cry
درسته که به عنوان اولین بازی این سری Devil May Cry به خاطر گیمپلی و داستان نسبتا متوسطش شناخته بشه،ولی بدون شک یکی از اون بازیهای کلاسیک این ژانره که همه حداقل یه بار باید بازیش کنن. بازیای که میشه گفت معرفی یکی از باحالترین شخصیت های دنیای بازی رو به عهده داشت و تونست عده کثیری رو جذب ژانر هکاناسلش کنه. این بازی به خوبی تموم تونست اون جهتی که این سری توی 20 سال آینده قرار بود طی کنه رو مشخص کنه و اصطلاحا اون خشت اول رو صاف گذاشت و برای همین هم این سری تونست به جایگاهی که الان داره برسه. به نظرم این بازی میتونه کاندیدای خوبی برای ریمیک باشه، مخصوصا الان که کپکتم شروع به ریمیک کردن بازیهای قدیمی Resident Evil کرده.
3. Devil May Cry 4
Devil May Cry 4 اولین بازیای بودش که کانسپت چندتا شخصیت قابل بازی رو به این سری معرفی کردش. طوری که با Nero و با مجموعه ابزار منحصر به فرد خودش، حتی با مجموعه حرکات محدودترش نسبت به دانته، همچنان بازی کردن باهاش بینظیر و جذابه. توانایی Devil Bringer اون به طرز شگفتآوری میتونه اون حس قدرت رو بهتون منتقل کنه و بازی با شیاطین رو به یه سرگرمی مفرح تبدیل میکنه. و از نظر من در مورد شمشیر revv-able Nero، یعنی The Red Queen، بهترین چیزی بودش که به این سری اضافه شده.
از طرف دیگه، بازی با دانته فقط به کشت و کشتار شیاطین خلاصه میشه و هیچچیز از این لذتبخشتر نیستش. تنوع حرکاتی که اون توی این بازی انجام میده، فوقالعادست. نبرد هیجانانگیز با Bossها و سبک هنری جذاب Devil May Cry 4، جایگاهش رو به عنوان یکی از بهترین بازیهای Devil May Cry تثبیت میکنه.
2. Devil May Cry 3
Devil May Cry 3 شاهکاری بودش که تونست این بازی رو به اون شهرتی که لیاقتش رو داشت برسونه، با مبارزات سنگین و پرسرعتی که اوجش رو توی این بازی دیدیم. این سری بازی هک و اسلش رو در دهه گذشته اصلاح کرد و یکی از نقاط برجسته و اوج Devil May Cry بود. کمبوهای پویا و مبتنی بر مهارت هم توی این بازی دستخوش تغییراتی شدن و باعث شد که سطحشون یه لول اصلا بالاتر بره، و داستانش با موضوعات خانوادگی، خیانت و مبارزه میان خوب و شر، به طرفداران خیلی چیزهایی برای لذت بردن داد.
Devil May Cry 3 با داستانی که داشت بیشتر در قالب یه پیشدرآمد ظاهر شد و تونست روی گذشته دانته و داستان دشمنی اون با برادرش ویرجیل و دشمنای دیگش تمرکز کنه. به همین دلیل هم، Devil May Cry 3 بهترین انتخاب برای کسایی هستش که تازه میخوان وارد این سری بشن و بیشتر دنبال داستان بازی هستن.
1. Devil May Cry 5
بعد از ریبوت ناامیدکننده سال 2013، Devil May Cry 5 تلاش دوباره Capcom برای برگردوندن این سری به کانون توجهها بود. خوشبختانه، این بازی به عنوان اوج این سری برای خیلیها شناخته شد و هر جنبه از بازیهای قبلی رو به طور چشمگیری ارتقاء دادش.
Devil May Cry 5 با سیستم مبارزه آزاد و روون خودش و چهار شخصیت قابل بازی، دانته، نیرو، ورجیل و وی، یه تجربه و استاندارد جدید رو نهتنها برای این سری بلکه برای این ژانر تعریف کرد. به طوری که هر کدوم از این شخصیتها یک سبک مبارزه منحصر به فرد رو ارائه میدن؛ از اسلحههای چند منظوره دانته، شمشیر Devil Breaker نیرو، شمشیر یاماتوی ورجیل، تا توانایی V برای فراخوندن شیاطین ترسناک.
به طور کلی Devil May Cry 5 اون برگشتی بود که خیلی از طرفدارای این سری از زمان عرضه DMC 4 منتظر دیدنش بودن. انتظاری که تقریبا 10 سال طول کشید ولی اگر از هر کسی بپرسین بدون شک میگه که ارزش منتظر موندن رو داشته.