راهنماتو- Silent Hill: Ascension دقیقاً همون چیزیه که هممون خداخدا میکردیم که نباشه. بازیای که کونامی سعی کرده بیشتر اونو شبیه Until Dawn دربیاره تا اینکه به اصل و نسب خودش برگرده. درسته تلاش برای تعامل بیشتر گیمرها باهم چیز بدی نیست، اما خب سازنده این بازی یعنی Genvid به بدترین روشی که میتونست این کار رو انجام داده.
به گزارش راهنماتو، داستان بازی به صورت قسمتیه و انگار هر چند وقت یک قسمت جدید ازش منتشر میشه، بعد هم طوری هستش که انگار کسایی که این بازی رو میرن و داستان رو دنبال میکنن در واقع میتونن سر انتخاب هایی که بهشون بازی میده رایگیری و کنن و انتخابی که بیشترین رای رو بیاره برای قسمت بعد جزو داستان قرار میگیره . در کنارش این بازی رو میتونین مجانی بازی کنین، به این معنی که شما هم میتونید تو رایگیریها شرکت کنین، ولی خب قرار نیست رایتون اندازه کسایی که پول میدن ارزش داشته باشه و تازه شما به هیچ کدوم از موارد تزیینی که بازی داره دسترسی ندارین. این به اصطلاح ایده "بازی جدید" جوری هستش حتی تو بدترین حالت هم به ذهن طرفدارای این سری خطور نمیکرد.
اگر شما بخواین بهترین شخصیتهایی که تابحال نوشته شدن رو وارد یک داستان حتی بهتر هم بکنین، تا وقتی که نحوه ارائتون درست نباشه بدون شک شکست میخوره حالا این وضعیت رو برای مجموعهای تصور کنن که ترس رو هم معنی اسمش بدونیم. قطعا نمیتونه موفق بشه. میشه گفت Silent Hill بالاخره میتونست با عرضه ریمیک Silent Hill 2 از Bloober Team دوباره به صحنه برگرده، ولی خب همین حرکت اشتباه با Ascension سطح انتظار خیلیها رو پایین و تا نگران آینده این سری کنه. فکرشو بکنین هر وقت کسی توی این بازی جدید کشته میشه، صفحتون پر از شکلک و ایموجی میشه؛ چیزی که بیشتر شبیه به مسخرهبازی و ترول کردن استریمرها روی توییچه.
شاید باورتون نشه ولی این بازی حتی یک بتلپس هم برای خودش داره که شامل آیتمهای تزییینی و ایموجیهای خاص خودشه که شما میتونین در قسمت های این "سریال-نما" استفاده کنین که هر کدومشون باز بین پنج تا پانزده دقیقه طول دارن و در طی 16 هفته قراره به سرانجام برسه. با این استثنا که پخش هالویین این بازی بر خلاف قسمتهای دیگه، 45 دقیقه طول قسمتشه.
Genvid میگه که این بازی Pay-To-Win نیستش و راههایی برای کسب امتیاز در ادامه بازی هستش. ولی خب من هنوز نمیفهمم که چطور میتونه اصلا این بازی حالا مثلا حتی Pay-To-Win باشه! شما وقتی یک سریال رو نگاه و تمومش میکنین؛ تو خونتون دور پیروزی نمیزنین که هورا من این سریال رو تموم کردم!
بدون شک کونامی اینجا داره سعی میکنه تا از موفقیت بازیهایی که استودیو Supermassive میسازه استفاده کنه؛ بازیهایی مثل The Quarry و مجموعه بازیهای The Dark Anthology و قدیمی ترینشون Until Dawn. ولی خب مسئلهای که اینجا به نظر ازش غافل شدن اینه که هر بازی و کاری که مردم بخوان با دوستاشون انجام بدن آخرش اسباب خنده همه میشه. بعد خب خنده و شادی دقیقا در تضاد با ترسه. چیزی که کونامی روش داره اینجا روش سرمایهگذاری میکنه. من هنوز یادمه این بازیهارو با دوستام میرفتم و از روی استریم دیسکرد یکیشون فقط تصمیم هایی رو میگرفتیم که مردم رو به کشتن میداد و بعدش همه باهم به مردنش میخندیدیم!!!
اگر تابحال هیچکدوم از بازی های سری Silent Hill رو بازی نکردین بزارین در همین حد بگم که بازی های این سری همیشه حس تنهایی و ترسی رو درتون القا میکنن که بیشتر جنبه روانشناختی داره. دونستن اینکه شما تنها انسان زنده در یک شهری با مه تاریکی هستین که تنها مسیر حرکتتون رو به جلوئه، حتی اگر موجودات وحشتناک ناشناختهای هم تو مه منتظرتون باشن. چهار بازی اول مثال بارز این قضیه هستن ولی خب متاسافنه بعد از مدتی کونامی این روند رو کنار گذاشت و به جای توسعه بازیها توسط استودیوهای داخلی خودش، این فرانچایز رو دست استودیوهای غربی سپرد. انتخابی که میشه گفت بعد از چند سال این سری رو به طور کامل کشت. البته بعد از چند سال، کوجیما تلاش کرد که این سری رو دوباره به زندگی برگردونه ولی این دفعه کونامی خودش شخصا مطمئن شد که این سری زیر خاک باقی میمونه و بعدشم کوجیما رو انداخت بیرون.این بازی اگر تقریبا 10 سال پیش منتشر میشد شانس بیشتری رو برای زندهموندن داشت چون اگر یادتون باشه خیلی از یوتیوبرهای بزرگی که الان به جای رسیدن، کارشون رو با Let's Play و Walkthorughها شروع کردن که فقط خودشون بودن و چیزهایی که در طی بازی میگفتن؛ ولی خب الان دیگه محتوای موجود خیلی بیشتر رفته و دیگه ریکشن دادن به بازی نمیتونه اونقدر مخاطب رو به خودش جلب کنه. با این تفاسیر Genvid قول داده که بتونه مشکلات موجود رو خیلی سریع حل کنه و بازیای رو در شان طرفدارای این سری تحویل بده. دیگه دیواری که کج بناشون بزارن، کج هم میره بالا و اینجا هم میشه گفت امید چندانی به موفقیت این استودیو و این بازی نیستش.