راهنماتو- ماجرای پرسرچ شدن کلمه‌ی "ane" در گوگل نه از اخبار داغ جهان و نه از ترندهای سیاسی یا فرهنگی آغاز شد؛ بلکه یک شوخی ساده اینترنتی، آن را به مرکز توجه میلیون‌ها کاربر تبدیل کرد. پشت این شوخی، بیش از آنچه به نظر می‌رسد، نشانه‌هایی از ساختار ذهنی و واکنش‌های روان‌شناختی انسان نهفته است.
به گزارش راهنماتو، در روزهای اخیر، پستی در شبکه‌های اجتماعی وایرال شد که از کاربران می‌خواستند واژه‌ی "ane" را در گوگل سرچ کنند تا ببینند «تمامی عکس‌های دوربین‌شان» به نمایش درمی‌آید. این ادعا، با وجود غیرواقعی بودن، کنجکاوی بسیاری را برانگیخت. نتیجه‌ی جست‌وجو اما چیزی نبود جز مجموعه‌ای از تصاویر الاغ، چرا که "ane" در برخی زبان‌ها یا منابع، به عنوان اشاره‌ای به حیوان «خر» شناخته می‌شود. این شوخی که با نوعی فریب ساده اما هوشمندانه همراه بود، تبدیل به یکی از پرسرچ‌ترین عبارات گوگل شد.
چرا گول خوردیم و ane را سرچ کردیم؟
اما چرا میلیون‌ها کاربر چنین چیزی را باور کردند یا دست‌کم آن را امتحان کردند؟ پاسخ، در شناخت رفتار انسانی نهفته است. ذهن انسان به‌شدت به محرک‌های رازآلود، ناشناخته و وعده‌های شخصی‌سازی شده واکنش نشان می‌دهد. جمله‌ی «ببین گوگل چه عکس‌هایی از تو داره» نوعی تحریک مستقیم کنجکاوی است، مخصوصاً وقتی ترکیب شود با تمایل ما به کشف آنچه دیگران درباره‌مان می‌دانند. در کنار آن، ترس از عقب ماندن از یک ترند داغ (یا همان FOMO) باعث می‌شود افراد بدون تأمل وارد چالش‌هایی شوند که حتی معنای دقیق آن را نمی‌دانند.
ساده بودن اجرای این شوخی نیز در گسترده شدن آن بی‌تأثیر نبود. برای شرکت در این بازی، تنها لازم است یک کلمه را تایپ کنیم، نه اپی لازم است، نه عضویتی، نه حتی خطر خاصی. این کم‌هزینه بودن تجربه در فضای آنلاین، در بسیاری از ترندهای وایرال مشابه دیده شده است.
نکته‌ی جالب دیگر این است که الگوریتم‌های گوگل، صرف‌نظر از نیت پشت سرچ، فقط به حجم جست‌وجوها و محتوای موجود واکنش نشان می‌دهند. با بالا رفتن سرچ کلمه‌ی "ane" و همراهی آن با تصاویر طنز و میم‌های الاغ، این نتایج به‌سرعت در صدر نمایش قرار گرفتند. گوگل به‌جای تحلیل نیت کاربران، فقط پاسخی می‌دهد که بیشترین تقاضا برای آن ثبت شده است.
در نهایت، ماجرای ane چیزی فراتر از یک شوخی گذرا است. این اتفاق به‌خوبی نشان می‌دهد که چطور روان انسان، وقتی با طراحی هوشمندانه و تحریک عواطفی چون کنجکاوی، ترس از جا ماندن، و علاقه به خود، درگیر می‌شود، می‌تواند در مقیاسی بزرگ دست به کاری بزند که حتی هوش مصنوعی گوگل را نیز به واکنش وادارد. این ماجرا یک بار دیگر قدرت شبکه‌های اجتماعی را در شکل‌دهی به جریان‌های فکری و رفتاری در عصر دیجیتال ثابت کرد.
