مسیه ۴ (M۴)، یکی از نزدیکترین و جذابترین خوشههای ستارهای، در غرب غول سرخ قلبالعقرب، ستاره آلفای صورت فلکی عقرب قرار دارد. این خوشه بااینکه شامل حدود ۱۰۰ هزار ستاره قدیمی است و تنها ۵۵۰۰ سال نوری با ما فاصله دارد، فقط از مناطق تاریک آسمان قابلمشاهده است. بااینحال، نزدیکی آن باعث شده تا به یکی از اهداف برجسته اخترشناسان برای مطالعه ویژگیهای کیهانی تبدیل شود.
مطالعات اخیر با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل، روی پدیدههایی ازجمله ستارگان متغیر قیفاووسی تپنده، سیارات فراخورشیدی و کوتولههای سفید که بازماندههای ستارگان کمجرماند و بهآرامی درحال خنکشدن هستند، متمرکز شدهاند.
یکی از کشفیات شگفتانگیز در M۴، سیاره فراخورشیدی باستانی PSR B۱۶۲۰-۲۶ b است که بهدلیل قدمت زیادش، لقب «متوشالح» را گرفته است. (متوشالح نام یکی از شخصیتهای اساطیری است که طبق کتاب مقدس، طولانیترین عمر را داشته است.) این سیاره که حدود ۱۲.۷ میلیارد سال قدمت دارد، به دور یک تپاختر و یک کوتوله سفید درحال گردش است.
در تصویر روز ناسا چه میبینیم؟
این تصویر ناسا با یک تلسکوپ کوچک زمینی ثبت شده است و زیبایی خیرهکننده و شگفتیهای علمی M۴ را به تصویر میکشد. M۴ خوشه ستارهای کروی است که هسته آن حدود ۵۰ سال نوری وسعت دارد.
این خوشه که حدود ۱۳ میلیارد سال عمر دارد، یکی از کهنترین ساختارهای شناختهشده در کهکشان راه شیری محسوب میشود. این سن بالا، M۴ را به آزمایشگاهی طبیعی برای بررسی تاریخچه اولیه کیهان و تکامل ستارگان تبدیل کرده است.
M۴ نهتنها پنجرهای به تاریخ کیهانی و نحوه تکامل ستارگان ارائه میدهد، بلکه محیطی مناسب برای مطالعه پدیدههای نادر نجومی است که میتواند درک ما از شکلگیری و فرگشت اجرام کیهانی را گسترش دهد.