راهنماتو- معماری بزرگ، مانند هر هنر بزرگی، در نهایت شما را به جایی می‌برد که واژه‌ها توانایی بردن شما به آن‌جا را ندارند. خانه‌ی آبشار یکی از مکان‌هایی است که این کار را با شما انجام می‌دهد.
به گزارش راهنماتو، معماری آلی (Organic Architecture) نوعی معماری است که تاکید آن بر هماهنگی میان بنا و طبیعت است. در این سبک، ساختمان‌ها طوری طراحی می‌شوند که جزئی طبیعی از محیط اطراف‌شان به نظر برسند.
خانه‌ی آبشار(Fallingwater)، آخرین شاهکار فرانک لوید رایت در معماری آلی که در سال 1935 و در ایالت پنسیلوانیا ساخته شده و از سوی مؤسسه معماران آمریکا به عنوان «برترین اثر تمام دوران معماری آمریکایی» معرفی شده است.
مالکان آن، ادگار و لیلیان کافمن، زوجی برجسته از شهر پیتسبورگ بودند که به‌خاطر سلیقه و سبک منحصربه‌فردشان شناخته می‌شدند.
آن‌ها در سال ۱۹۳۴ با فرانک لوید رایت آشنا شدند و با دانستن این‌که رایت نیز مانند آن‌ها عاشق طبیعت است، از او خواستند تا خانه‌ای تابستانی برای تعطیلات آخر هفته‌ی خانواده در منطقه Bear Run طراحی کند.
رایت متوجه شد که کارفرمایش می‌خواهد خانه‌ای نوآورانه داشته باشد که زیبایی طبیعت اطراف این پناهگاه محبوب‌شان را جشن بگیرد.
او مصمم بود خانه را روی رودخانه‌ای که از میان ملک می‌گذشت بنا کند و اظهار داشت که نمی‌خواهد خانواده فقط به آبشار نگاه کنند، بلکه می‌خواهد آن‌ها «با آبشار زندگی کنند... به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی‌شان».
خانه‌ی آبشار به مدت ۲۶ سال، خانه‌ی تعطیلاتی محبوب خانواده‌ی کافمن باقی ماند. در سال ۱۹۶۳، خانواده کافمن این ملک را به‌همراه ۱٬۵۴۳ هکتار از زمین‌های اطراف به انجمن محافظت از طبیعت غرب پنسیلوانیا اهدا کردند.
خانه در سال ۱۹۶۴ به‌عنوان موزه بازگشایی شد و از آن زمان تاکنون، بیش از پنج میلیون بازدیدکننده از آن دیدن کرده‌اند.
