در این سند که به رویت رویترز رسیده، آژانس ادعا شده است که ایران تا تاریخ ۸ فوریه ۲۰۲۵ میلادی (۲۰ بهمن ۱۴۰۳) ۲۷۴.۸ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصد در اختیار داشته که این میزان نسبت به گزارش قبلی در نوامبر ۲۰۲۴ میلادی ۹۲.۵ کیلوگرم افزایش یافته است.
ایران بر اساس گزارش قبلی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ماه نوامبر ۲۰۲۴ میلادی، ۱۸۲.۳ کیلوگرم اورانیوم با غنای ۶۰ درصد در اختیار داشت. این رقم در ماه اوت سال گذشته ۱۶۴.۷ کیلوگرم بود.
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در آخرین گزارش خود برآورد کرده است که ذخایر کلی اورانیوم غنی‌شده ایران تا تاریخ ۸ فوریه به ۸ هزار و ۲۹۴ کیلوگرم رسیده که نسبت به گزارش قبلی در نوامبر، هزار و ۶۹۰ کیلوگرم افزایش داشته است.
در این گزارش با تکرار ادعا‌های سیاسی درباره برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای کشورمان، آمده است: «تولید و انباشت چشمگیر اورانیوم با غنای بالا توسط ایران، که تنها کشور غیرهسته‌ای تولیدکننده چنین مواد هسته‌ای است، باعث نگرانی جدی است.»
در بخش دیگری از گزارش، به واکنش قانونی ایران در پی سیاسی‌کاری کشور‌های غربی در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اشاره شده وآمده است: «مدیرکل عمیقاً ابراز تأسف می‌کند که ایران، علیرغم ابراز تمایل به بررسی پذیرش انتصاب چهار بازرس باتجربه اضافی آژانس، این انتصابات را نپذیرفته است.»
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سپس ادعا‌های سیاسی درباره تداوم مسائل پادمانی را تکرار و ادعا کرده است: «هیچ پیشرفتی در حل مسائل پادمانی باقی‌مانده مربوط به ورامین و تورقوزآباد» حاصل نشده است.
در گزارش ادعا شده است: ««ایران اعلام کرده که تمام مواد هسته‌ای، فعالیت‌ها و مکان‌های لازم را طبق توافق پادمانی خود گزارش داده است. اما آژانس معتقد است که این ادعا با شواهد مربوط به فعالیت‌های هسته‌ای اعلام‌نشده در چهار مکان مورد اشاره در ایران همخوانی ندارد. بنابراین، آژانس در بن‌بست قرار دارد و قادر به حل این مسائل پادمانی باقی‌مانده نیست.»
این گزارش همچنین به آخرین تماس تلفنی مدیرکل آژانس با سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران در ابتدای سال جاری میلادی اشاره کرده که دو طرف درباره همکاری‌های فنی و اجرای بیانیه موسوم به ۴ مارس برای حل‌وفصل تمامی مسائل باقی‌مانده بحث و تبادل نظر کردند.
به گزارش ایرنا، برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران از ابتدا با اتهامات بی‌اساس و فضاسازی‌های سیاسی، تحت تأثیر فشار‌های آمریکا و برخی کشور‌های غربی، به یک بحران غیرضروری تبدیل شد. در حالی که تهران همواره بر همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درچارچوب موافقتنامه‌های پادمانی تأکید داشته، برخی دولت‌های غربی، با استناد به گزارش‌های مغرضانه و استفاده ابزاری از نهاد‌های بین‌المللی، تلاش کرده‌اند تا این برنامه را تهدید جلوه دهند و زمینه را برای اعمال فشار‌های بیشتر فراهم کنند.
تصویب قطعنامه‌ای ضدایرانی در آخرین نشست شورای حکام، بدون در نظر گرفتن همکاری‌های تهران با آژانس، مثالی از استفاده ابزاری از جایگاه آژانس بشمار می‌رود. ایران نیز در واکنش به این اقدام سیاسی، مجموعه‌ای از سانتریفیوژ‌های پیشرفته را راه‌اندازی و دسترسی برخی بازرسان آژانس را محدود کرد.
جمهوری اسلامی ایران همواره تاکید کرده است که همکاری خود را با آژانس در چارچوب موافقتنامه جامع پادمان ادامه داده و مسائل باقی‌مانده پادمانی نیز با رویکرد حرفه‌ای و بدون جانبداری آژانس قابل حل است.
