در حالی که امکان سوخت گیری هواپیما در حال پرواز وجود دارد، اما این فناوری هنوز برای موفقیت آمیز بودن نیاز به دخالت انسان دارد. تنها چهار سال از اولین سوخت گیری پهپادی در حین پرواز می گذرد که در آن یک هواپیمای بدون سرنشین به یک هواپیمای سرنشین دار سوخت رساند. علاوه بر این، پهپاد باید در محدوده عملیاتی ایستگاه هدایت از راه دور بماند. در مقایسه با هواپیماهای نظامی معمولی، پهپادها در برد عملیاتی خود بسیار محدود هستند. گفتنی است، تا لحظه نگارش این مقاله، این ها پهپادهای ارتش ایالات متحده با طولانی ترین برد عملیاتی هستند.
۳- MQ-9B SkyGuardian
پهپاد MQ-9B SkyGuardian ساخت کمپانی جنرال اتمیکس یکی از پهپادهایی است که می تواند بدون سوخت گیری یا خارج شدن از محدوده کنترل، تا مسافتی طولانی پرواز کند. حداکثر برد عملیاتی آن حداقل ۱۱,۰۴۶ کیلومتر و حداکثر ارتفاع پروازی آن دستکم ۴۰,۰۰۰ فوت است. MQ-9B SkyGuardian عمدتاً برای شناسایی و جمع آوری اطلاعات پرواز کرده، با استفاده از اتصال ماهواره ای هدایت می شود و مداومت پروازی عملیاتی آن حداقل ۴۰ ساعت است. این پهپاد برای مقاومت در برابر انواع شرایط آب و هوایی طراحی شده که آن را برای هر سناریویی مناسب می کند و شرایط غیرقابل پیش بینی باعث محدودیت عملیاتی آن نمی شود.
این پهپاد یک رادار چند حالته، یک حسگر الکترواپتیکی/مادون قرمز بهبودیافته، و قابلیت برخاست و فرود خودکار دارد. طول بال های این هواپیما نسبت به مدل های قبلی پهپاد بیشتر است و می تواند سیستم های خود را با سایر سیستم ها، غلاف ها و پلتفرم هایی که ممکن است اعضای ارتش استفاده کنند یکپارچه کند. این پهپاد می تواند محموله ای به وزن ۳۶۰ کیلوگرم در داخل یا ۲,۱۳۷ کیلوگرم در خارج روی ۹ نقطه سخت، هشت فروند روی بال و یکی در وسط بدنه حمل کند.
۲- MQ-4C Triton
MQ-4C Triton که توسط کمپانی نورثروپ گرومن به عنوان یک نسخه دریایی برای RQ-4 Global Hawk ساخته شده است، در سرویس بخش نظارت دریایی نیروی دریایی ایالات متحده قرار دارد. MQ-4C Triton معمولاً در کنار هواپیمای سرنشین دار P-8A پرواز می کند و اطلاعات مهم، نظارت و شناسایی (ISR) را با ۸۰ درصد زمان موثر در ایستگاه به نیروی دریایی ایالات متحده ارائه می کند. حداکثر وزن ناخالص برخاست این پهپاد ۵,۶۳۵ کیلوگرم، ۲,۷۰۰ کیلوگرم آن برای سوخت و ۲,۱۳۷ کیلوگرم آن برای محموله های تسلیحاتی تعیین شده است. این پهپاد دارای ۹ نقطه سخت، هشت نقطه در زیر بال ها و یک نقطه در قسمت میانی زیر بدنه است.
حداکثر برد MQ-4C Triton بیش از ۱۵,۰۴۰ کیلومتر است که به آن اجازه می دهد به طور مستقل مسافت های زیادی را در جریان ماموریت ها پوشش دهد. این پهپاد در حالت پرواز می تواند تا ۳۰ ساعت بدون سوخت گیری دوام بیاورد و تا ۵۸۹ کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد. این پهپاد به پنج خدمه برای عملیات از روی زمین، یک اپراتور وسیله نقلیه هوایی، یک هماهنگ کننده تاکتیکی، دو اپراتور محموله ماموریت و یک هماهنگ کننده ارتباطات و اطلاعات نیاز دارد.
۱- RQ-4 Global Hawk
پهپادی در ارتش ایالات متحده که در حال حاضر می تواند در یک ماموریت واحد بیشترین پرواز را داشته باشد، RQ-4 Global Hawk است. یکی دیگر از پهپادهای نورثروپ گرومن، RQ-4 Global Hawk یک هواپیمای کنترل از راه دور با حسگرهای پیشرفته است که در همه شرایط آب و هوایی کار می کند، قابلیتی که به آن اجازه می دهد وظایف شناسایی و جمع آوری اطلاعات را در طول روز و شب، در شرایط بارندگی یا هوای صاف انجام دهد.
این پهپاد با استفاده از حسگرهای هوش تصویری (IMINT)، هوش سیگنال (SIGINT) و نشانگر هدف متحرک (MTI) قادر است منطقه عملیاتی خود را به طور مداوم و در زمان واقعی پوشش دهد. گلوبال هاوک ماجراجویی خود را در ارتش ایالات متحده به عنوان یک نسخه آزمایشی فناوری مفهومی پیشرفته در اواسط دهه ۱۹۹۰ آغاز کرد. این هواپیما از نوامبر ۲۰۰۱ برای پشتیبانی از ماموریت های حساس در خارج از کشور در ارتش ایالات متحده مستقر شده است.
حداکثر برد RQ-4 Global Hawk بیش از ۲۲,۶۴۶ کیلومتر است. حداکثر وزن برخاست این پهپاد ۱۴,۵۱۲ کیلوگرم بوده و وزن آن در حالت خالی ۶,۷۲۷ کیلوگرم است. حداکثر سرعت گلوبال هاوک ۵۷۱ کیلومتر در ساعت بوده و می تواند تا ارتفاع ۶۰,۰۰۰ پایی پرواز کند.
