تازه‌ترین اطلاعات نشان می‌دهد که موشک لانگ مارچ ۹ دارای یک مرحله‌ی اول کاملاً چندبارمصرف خواهد بود که از ۳۰ موتور YF-215 نیرو می‌گیرد. این موتورها از نوع احتراق مرحله‌ای جریان پر هستند و با سوزاندن متان و اکسیژن مایع، هرکدام نزدیک به ۴۰۰هزار پوند نیروی رانش تولید می‌کنند. برای مقایسه، ۳۳ موتور رپتور به‌کاررفته در مرحله‌ی اول استارشیپ که آن‌ها نیز از سوخت متان و اکسیژن مایع استفاده می‌کنند، هرکدام قادر به تولید تقریباً ۵۶۰هزار پوند نیروی رانش هستند.
به نقل از زومیت، تصویر منتشرشده از طراحی جدید لانگ مارچ ۹، نشان می‌دهد که مرحله‌ی دوم چندبارمصرف این موشک با برخورداری از بالچه (فلپ) در انتها و میانه، شباهت بسیار زیادی به مرحله‌ی فوقانی استارشیپ دارد. براساس اطلاعات ارائه‌شده در نمایشگاه هوایی، چین قصد دارد این موشک را برای اولین‌بار در سال ۲۰۳۳، یعنی نزدیک به یک دهه‌ی دیگر به پرواز درآورد.
در یک خبر مرتبط در هفته‌ی گذشته، «کازمولیپ»، استارتاپ فضایی شبه‌خصوصی چینی اعلام کرد که قصد دارد موشک کاملاً چندبارمصرف خود به نام «لیپ» را درطول چند سال آینده بسازد. ویدئوی منتشرشده از این موشک، نشان داد که شرکت چینی درصدد تقلید از روش مهار با چاپستیک برای بازیابی موشک است؛ یعنی همان رویکردی که اسپیس ایکس با موفقیت برای گرفتن استارشیپ درجریان پرواز آزمایشی این موشک به‌کار برد.
این اولین‌بار نیست که شاهد تقلید شرکت‌های چینی از اسپیس ایکس هستیم. ماه گذشته، ویدئویی از شرکت دیپ بلو ایرواسپیس، تلاش نافرجام برای فرود عمودی موشکی شبیه به فالکون ۹ را نشان داد. اسپیس پایونیر، دیگر استارتاپ فضایی چینی نیز قصد دارد نسخه‌ی کپی خود از موشک اسپیس ایکس را بسازد.
بخش دولتی و خصوصی چین درحالی مشغول حرکت به سمت موشک‌های چندبارمصرف است که سیاستگذاران آمریکایی قاطعانه ناسا را مجبور کرده‌اند تا به ساخت موشک فوق‌العاده گران و یک‌بارمصرف «اسپیس لانچ سیستم» (SLS) ادامه دهد. این امر موجب مصرف بودجه‌ی ناسا می‌شود، این سازمان را از حرکت به سمت فناوری‌های پیشرفته‌تر بازمی‌دارد و ممکن است موجب عقب‌افتادن برنامه فضایی غیرنظامی آمریکا در رقابت با چین شود.
