روش ابداعی بونز باعث می‌شود که یک قطعه کوچک از یاقوت واقعی در دل ضایعات جواهرات تکثیر شود. دانشمندان بر این باورند که این فرایند قبلا امتحان شده اما با موفقیت به اتمام نرسیده است. برای رشد این جواهر، بونز با یک دانه یاقوت سرخ که از تکه‌سنگ‌های قیمتی زائد گرفته شده بود، شروع کرد. او این قطعه را مانند یک حلقه در یک محیط پلاتینی قرار داد و سپس از یک عامل شیمیایی به نام شار که باعث کاهش دما و رشد جواهر می‌شود استفاده کرد.
برخلاف جواهراتی که از ابتدا در آزمایشگاه رشد می‌کنند یا جواهراتی که به‌طور ناپایدار از زمین استخراج می‌شوند، رشد این نوع یاقوت که از تکه ضایعات سنگ‌های قیمتی تولید می‌شود فقط ۵ساعت تا یک روز زمان می‌برد. البته اگر زمان طولانی‌تر شود یاقوت‌های کمی تمیزتر و بزرگ‌تر تولید می‌شود.»
بونز گفت:«من در تلاش هستم تا روند زمانی را کوتاه‌تر کنم تا آن را پایدارتر کنم.» او افزود که این روش مفهوم مصنوعی بودن سنگ‌های قیمتی دست‌ساز انسان را به چالش می‌کشد و باعث تحولی در صنعت جواهرسازی خواهد شد. به‌گفته بونز، رشد کمی غیرقابل پیش‌بینی و دارای جنبه‌های طبیعی است و او به‌عنوان یک سازنده جواهرات این را جذاب می‌داند.»
ربکا اندربی، طراح جواهرات معاصر مستقر در بریستول که مقالاتی در مورد یاقوت‌های تولید شده در آزمایشگاه نوشته است، گفت: «این سنگ‌های قیمتی که در آزمایشگاه رشد می‌کنند مصنوعی نیستند. آنها از آنچه در طول هزاران سال در زمین رشد می‌کند تقلید می‌کنند، بنابراین جایگزین مقرون‌به‌صرفه‌تری برای سنگ‌های استخراج شده هستند.»
