صبح روز ۲۵ مرداد ۱۳۳۲ محمد رضا پهلوی و ثریا اسفندیاری ایران را به مقصد ایتالیا ترک کردند. شکست کودتای اولیه علیه دولت دکتر محمد مصدق باعث خروج شاه و ملکه از ایران شد. هواپیمای حامل شاه و ملکه ایران در مسیر رم وارد فرودگاه بغداد شد. شاه در روز ۲۶ مرداد از مقامات عراقی می‌خواهد که برای زیارت راهی کربلا شود. ابتدا روایت مجله اطلاعات هفتگی شماره ۶۳۰ مورخ ۳ مهر ۱۳۳۲ را از حضور شاه در کربلا را بخوانید. سپس این رویداد را با روایت منوچهر فرهنگ حائری دیپلمات ایرانی بخوانید که در زمان سفر شاه و ملکه به کربلا مقیم بغداد بود. عبدالعلی فرهنگ حائری پدر این دیپلمات ایرانی آن زمان سفیر ایران در عراق بود. این بخش از خاطرات فرهنگ حائری از گفت‌وگو با معین نیک طبع انتخاب شده. عکس‌هایی نیز این حضور محمد رضا پهلوی و ثریا اسفندیاری در حرم مطهر امام حسین(ع) در مرداد ۱۳۳۲ تماشا کنید.
«... از قرار معلوم محمدرضاشاه در روز دوم اقامت در بغداد تصمیم به زیارت کربلا می گیرد (به خاطر داشته باشید که در آن زمان کل هیأت حاکمه عراق سنی مذهب و و در نتیجه تابع رسوم شیعیان نبودند.) ظاهرا برای سفر شاه و ثریا به کربلا مشکلی که پیش می آید این است که ثریا چادر سیاه به همراه نداشت و یافتن چادر مناسب برای او که بسیار بلند قد بود آسان نبود و در نتیجه از دربار عراق با سفارت ایران تماس می گیرند و مشکل را در میان می گذارند. آنچه را به خاطر دارم این است که همان روز پدرم تلفنی با خانه ما تماس گرفت و گفت راننده سفارت را می فرستند و از من خواست که فوری چادر سیاه زن دایی ام را از او قرض بگیرم و به سفارت ببرم. مطلب از این قرار بود که همسر دایی که قد بلندی داشت و نامش عفت الملوک دزفولی و مقیم کرمانشاه بود برای دیدار ما و زیارت عتبات به بغداد آمده بود و نزد ما اقامت داشت. خلاصه اینکه من دستور پدر را انجام دادم. در عکس هایی که بعدا از زیارت شاه و ثریا در حرم کربلا منتشر شد به خوبی عدم آشنایی ثریا با چادر سرکردن و قد بلند او نمایان است (به خاطر بیاوریم که ثریا مادر آلمانی داشت و در آلمان بزرگ شده بود). جالب اینجاست که کسانی که در داخل حرم در کربلا شاه و ثریا را همراهی می کردند استاندار کربلا و تعدادی از روحانیون شیعه بودند...»
