مردمان گذشته، آینده را چگونه تصور می‌کردند؟

پتانسیل پرواز انسان یکی از دغدغه‌های آینده‌پژوهان بود. درست است که هوانوردی دنیای ما را متحول کرده است، اما نوع تجهیزات پرواز و «ماشین‌های پرنده» که یک قرن پیش تخیل مردم را درگیر کرده بود، برای آینده باقی خواهند ماند.

یکی از نوآوری‌های مهمی که ذهن گذشتگان اغلب تصورش را نمی‌کرد اینترنت و ارتباطات بی‌سیم مدرن است. در دنیای امروز، پستچی پرنده‌ای که در اینجا نشان داده شده است، احتمالاً به لطف ایمیل‌های ساده‌ی قدیمی بی‌کار می‌شد.

طبق این پیش‌بینی قرار بود معلمی تا سال ۲۰۰۰ به یک شغل بسیار آسان تبدیل شود. مدیر مدرسه به سادگی کتاب‌های تاریخ را به ماشین می‌خوراند، در حالی که یک دستیار (یا شاید دانش‌آموزی که تنبیه می‌شود؟) با چرخاندن دسته، محتوای کتاب‌ها را به‌نحوی از طریق سیم به هدست‌هایی که دانش‌آموزان از آن استفاده می‌کنند و از آنجا به ذهن آن‌ها ارسال می‌کند. آیا برای شما ضرورت حضور مدیر مدرسه در این روند قابل درک است؟

ورود فناوری تماس تصویری بیش‌از یک قرن پیش، پیش‌بینی شده بود. مجله Electrical Experimenter در سال ۱۹۱۸ نوشت: «مخترعان زیادی تلاش کرده‌اند دستگاه یا ماشینی را اختراع کنند که به‌وسیله‌ی آن یک نفر بتواند دیگری را در حین صحبت با تلفن ببیند.» به گفته‌ نویسنده‌ی مجله، چنین وسیله‌ای که طبیعتا باید «تلفوت» (telephot) نام بگیرد، دیر یا زود اختراع می‌شود، زیرا «همه دوست دارند چنین ابزاری داشته باشند.»

مقاله‌ی دیگری در مجله Practical Electrics در سال ۱۹۴۲ دستگاه مشابهی را با تصاویر متحرک به‌قدری جالب پیش‌بینی کرد که قابل تحسین است.

در طول جنگ جهانی اول، مجلات اختصاصی فناوری مملو از ایده‌هایی بود که امید می‌رفت بتواند به درگیری طولانی پایان دهد. یکی از این اختراعات، ناوشکن ژیرو-الکتریکی بود. مجله Electrical Experimenter گزارش داد: «این هیولای ۴۵ فوتی توسط یک چرخ ژیروسکوپ بزرگ هدایت می‌شود. ناوشکن با سرعت ۴۰ تا ۶۰ مایل در ساعت حرکت می‌کند و به‌دلیل قطر زیادش به‌راحتی از روی سنگرها و سایر موانع غلت می‌خورد.»

این چشم‌انداز، یک سگ رباتی را پیش‌بینی می‌کند که خوانندگان می‌توانند برای خود بسازند؛ یک وسیله‌ی چرخدار که با باتری عمل می‌کند و ازطریق آهنربا دنبال عصای فلزی صاحبش راه می‌افتد. ممکن است چهره‌ی بامزه‌ای داشته باشد، اما انتظار نداشته باشید که این سگ غلت بزند، بازی کند یا اگر دورازجان بلایی سرتان آمد واکنشی نشان دهد.

ایده‌ی حیوانات خانگی مصنوعی امروزه چندان عجیب به‌نظر نمی‌رسد. این مفهومی است که بیشتر در حوزه‌ی فضای مجازی وجود دارد که نمونه‌ی آن دستیارهای خانگی دیجیتال و شخصیت‌های بازی ویدیویی مبتنی‌بر هوش مصنوعی هستند.

تصویر دراماتیک بالا نشان می‌دهد که مردم آینده چگونه می‌توانند آب و هوا را کنترل کنند. این مقاله، هواپیمایی را توصیف می‌کند که برای پراکنده کردن ابری که خطر تشکیل یک گردباد را دارد، اعزام می‌شود. مجله گزارش می‌دهد: «در عصر بمب هیدروژنی و پرواز مافوق صوت، این امکان وجود دارد که علم نه‌تنها راه‌هایی برای از بین بردن گردبادها و طوفان‌ها بیابد، بلکه بر اوضاع آب‌وهوا به‌قدری تأثیر بگذارد که تصورات را متحیر کند.»

در سال ۱۹۶۷، Philco-Ford، سازنده‌ی کالاهای الکتریکی، فیلم کوتاهی به‌نام 1999AD تولید کرد و نشان داد که چگونه محصولات آیند‌ه‌اش ممکن است خانه‌های معمولی را متحول کنند. خانواده‌ی داخل فیلم صاحب یک ماشین عصر فضایی، یک تلویزیون بزرگ دیوار پرکن و یک کامپیوتر خانگی بزرگ هستند که به خانواده (به‌طور خاص مادر) کمک می‌کند تا وعده‌های غذایی خود را برنامه‌ریزی کند. در فیلم می‌بینیم که پدر خانواده از رایانه برای بررسی صورت‌حساب لباس‌هایی که آنلاین خریده است، استفاده می‌کند.