این سکه‌ها که مدت کوتاهی در دوران جنگ جهانی دوم ضرب شدند و گمان می‌رفت پس از جنگ از بین رفته باشند، در ۱۵ جعبه چوبی در محوطه شرکت سابق صنایع شوفو که در طول جنگ آن‌ها را ساخته بود، کشف شدند.
این سکه‌ها به ارزش یک «سِن» هستند و قطر آن‌ها ۱۵ میلی‌متر است. یک روی آن‌ها با کوه فوجی و روی دیگر با شکوفه‌های گیلاس تزئین شده است. گفته می‌شود یک سِن معادل ۱۰۰/۱ یِن است (۱ ین حدود ۰.۷ سنت است).
یکی از مقامات شرکت صنایع شوفو که از این کشف شوکه شده گفته: «چیزهای غیرمنتظره در مکان‌های غیرمنتظره پیدا می‌شوند.» شرکت صنایع شوفو آن زمان متخصص سفالگری بود و دندان‌های چینی با کیفیت بالا تولید میکرد. این شرکت یکی از سه شرکتی بود که به عنوان دفاتر ضرابخانه برای تولید سکه‌های سرامیکی تعیین شده بودند.
در منطقه‌ی کیتای اوزاکا، برای ساخت سکه در طول جنگ جهانی دوم کمبود فلز وجود داشت، زیرا از این ماده باید برای ساخت مهمات استفاده می‌شد. به جای فلز، در مجموع حدود ۱۵ میلیون سکه سرامیکی در شهر کیوتو، شهر سِتو در استان آیچی و شهر آریتا در استان ساگا، جایی که صنعت سفالگری شکوفا بود، تولید شد. با این حال، با پایان جنگ، سکه‌ها بدون اینکه دوباره به گردش درآیند، خرد و دور انداخته شدند و «سکه‌های فانتوم» نامیده شدند (فانتوم به معنای شبح).
مقامات می‌گویند کشف چنین حجم زیادی از سکه‌های سرامیکی بسیار نادر است. این سکه‌ها که در ۱۵ جعبه چوبی بسته‌بندی شده بودند به همراه سرویس‌های چایخوری سرامیکی و بشقاب‌های صادراتی پیدا شدند.
این سکه‌ها نماینده‌ی فصلی غیرعادی از ضرب سکه‌های دوران جنگ هستند. یکی از مقامات ضرابخانه گفته: «این کشف ارزش تاریخی زیادی دارد و یک دوره کمتر شناخته‌شده از تاریخ سکه‌سازی ژاپن را روشن می‌کند.
