کشف مجموعه‌ای از سنگ‌نگاره‌ها به ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر در رشته‌کوه والتِلینا اوروبیه در لُمباردی، آن‌ها را به بلندترین سنگ‌نگاره‌های موجود در اروپا تبدیل کرده و سرنخ‌های تازه‌ای از حضور انسان در مناطق کوهستانی از زمان‌های قدیم ارائه کرده است.
تومازو مالینوِرنو، یک کوهنورد، در تابستان ۲۰۱۷ به سُپرینتِندِنزا اطلاع داد که متوجه کنده حکاکی‌های عجیبی روی صخره‌ای در پایه یخچال طبیعی پیتسو ترزرو شده است. پس از دریافت این گزارش، دانشمندان و باستان‌شناسان تحقیقات کاملی انجام دادند و مشخص شد قدمت سنگ‌نگاره‌ها بین ۳۶۰۰ تا ۳۲۰۰ سال پیش (۱۶۰۰ تا ۱۲۰۰ قبل از میلاد) در عصر برنز میانه است.
همزمان، در نوامبر ۲۰۲۴، یافته دیرین‌شناسی دیگری در پارک والتلینا اوروبیه گزارش شد: نخستین رد از آنچه دانشمندان معتقدند یک اکوسیستم کامل ماقبل تاریخ است، از جمله ردپاهای خزندگان و دوزیستان که به خوبی حفظ شدند، در نتیجه بحران آب و هوا و ذوب شدن برف‌ها آشکار شده است.
این حکاکی‌های صخره‌ای نه تنها به دلیل قدمت، بلکه به دلیل موقعیت مکانی‌شان نیز مهم هستند. قله‌های آلپ خانه مرتفع‌ترین سنگ‌نگاره‌های اروپا هستند.
میان سنگ‌نگاره‌ها، پیکره‌های انسانی در حال نیایش با دست‌های بلندشده به سوی آسمان، مارپیچ حک‌شده روی صخره و تصاویر حیوانات و سایر اشکال هندسی که معنایشان هنوز روشن نشده نیز وجود دارند.
سنگ‌نگاره‌های ترزرو گواه حضور دیرینه انسان در سرزمین‌های کوهستانی هستند. حکاکی‌ها بالای گذرگاه گاویا هستند و ارتباط نزدیکی با محوطه‌های صخره‌ای در والتلینا و دره کامونیاکا دارند؛ نخستین محوطه ایتالیایی که سال ۱۹۷۹ از سوی یونسکو به عنوان میراث جهانی به رسمیت شناخته شد.
۱۱ سنگ‌نگاره‌ی کشف‌شده در سال‌های اخیر که آثاری از گذرگاه یخبندان دارند، می‌توانند بخشی از شبکه بسیار بزرگ‌تری از حکاکی‌ها، احتمالاً یک پناهگاه هنر صخره‌ای باشند.
