راهنماتو- محمدعلی رجایی، دومین رئیس‌جمهور ایران، در ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ در قزوین متولد شد. او که از دوران کودکی با سختی‌های زندگی روبه‌رو بود، پس از تحصیلات مقدماتی وارد نیروی هوایی شد اما به دلیل فعالیت‌های سیاسی از آنجا اخراج شد. رجایی پس از ادامه تحصیل، به عنوان معلم فعالیت کرد و همواره دغدغه آموزش و عدالت اجتماعی داشت. با پیروزی انقلاب اسلامی، او به‌عنوان وزیر آموزش‌وپرورش و سپس نخست‌وزیر ایران منصوب شد. در مرداد ۱۳۶۰ به ریاست‌جمهوری رسید، اما دوران ریاست او بسیار کوتاه بود؛ چراکه در ۸ شهریور ۱۳۶۰ در انفجار دفتر نخست‌وزیری به همراه محمدجواد باهنر به شهادت رسید. رجایی به دلیل سادگی، مردمی بودن و پایبندی به ارزش‌های انقلابی، به یکی از چهره‌های ماندگار تاریخ ایران تبدیل شد.
ابوالحسن بنی‌صدر، نخستین رئیس‌جمهور ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷، در ۲ فروردین ۱۳۱۲ در همدان متولد شد. او در جوانی برای تحصیل به فرانسه رفت و در رشته اقتصاد تحصیل کرد. بنی‌صدر از فعالان سیاسی مخالف حکومت پهلوی بود و پس از انقلاب، به دلیل نزدیکی به امام خمینی، به سمت‌های مختلفی از جمله وزیر دارایی منصوب شد. در بهمن ۱۳۵۸، در اولین انتخابات ریاست‌جمهوری ایران، با کسب اکثریت آرا به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شد. اما در خرداد ۱۳۶۰ توسط مجلس شورای اسلامی از سمت خود برکنار شد و پس از مدتی زندگی مخفیانه، به فرانسه گریخت. او تا پایان عمر در تبعید ماند و در ۱۸ مهر ۱۴۰۰ در پاریس درگذشت. بنی‌صدر به دلیل نقش جنجالی‌اش در سال‌های نخست انقلاب، یکی از بحث‌برانگیزترین چهره‌های تاریخ معاصر ایران محسوب می‌شود.
