باستان‌شناسان با کاوش در مصر بقایای یک مکتب مصر باستان را در معبد تشریفاتی «رامسس دوم» کشف شد.
یک گروه متشکل از باستان‌شناسان مصری ـ فرانسوی، کارشناسان شورای عالی آثار باستانی مصر، مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه و دانشگاه سوربن، کشفیات قابل توجهی در «رامسیوم»، معبد تشریفاتی عظیم فرعون رامسس دوم، واقع در کرانه غربی الاقصر انجام داده‌اند. مهم‌ترین یافته‌ها، آثار باستانی هستند که نشان می‌دهد این معبد محل یک نوع خاص از مدرسه به نام «Per Ankh» یا «خانه زندگی» بوده است؛ جایی که کودکان اشرافی برای ایفای نقش به عنوان کارمندان دولتی آموزش می‌دیدند.
«انشنت اوریجینز» نوشت، معبد «رامسیوم» که در دوران سلطنت بسیار طولانی و پربار رامسس دوم (۱۲۷۹ تا ۱۲۱۳ پیش از میلاد) ساخته شد، چیزی بیشتر از یک بنای یادبود خاکسپاری بوده است. این معبد به عنوان مرکز مذهبی، آموزشی، اداری و اقتصادی دوران «پادشاهی نوین» عمل می‌کرد. به گفته دکتر محمد اسماعیل خالد، دبیرکل شورای عالی آثار باستانی، این کشفیات در حال تغییر دادن نحوه تفسیر پژوهشگران از چگونگی زندگی، کار و سازمان‌دهی جهان باستان مصر هستند.
محققان از یافتن شواهدی که نشان می‌دهد «خانه زندگی» بخشی از مجموعۀ معبد بوده است، خوشحال شدند. این موضوع مدت‌ها توسط مصرشناسان مطرح شده بود اما پیش از این، هیچ‌گاه در «رامسیوم» شناسایی نشده بود. این مؤسسه به عنوان یک مدرسه معبد و مرکز آموزش، به‌ویژه برای کودکان اشراف مصری که قرار بود به نویسندگان یا مقامات اداری در سلسله مراتب پیچیده دولت باستانی مصر تبدیل شوند، عمل می‌کرد.
در نتیجۀ این کاوش‌ها، نقاشی‌های دانش‌آموزان، قطعاتی از اسباب‌بازی‌های آموزشی و بقایای ابزارهای آموزشی باستانی کشف شد که نشان می‌دهد آموزش در معبد هم ساختاریافته و هم پررونق بوده است.
همچنین، چیدمان معماری «خانه زندگی» نیز آشکار شد تا به این ترتیب محققان نخستین نقشه تأییدشده از چنین مؤسسه‌ای را که به طور مستقیم به یک معبد مرتبط است، کشف کنند. اغلب به معبد «رامسیوم» به عنوان «معبد میلیون‌ها سال» اشاره می‌شود و واضح است که این معبد برای فرهنگ مصر اهمیت فوق‌العاده‌ای داشته است.
کشفیات بیشتر نشان می‌دهد که معبد «رامسیوم» به عنوان یک مجموعه بسیار سازماندهی‌شده با عملکردهای متعدد عمل می‌کرد. در طرف شرقی معبد، باستان‌شناسان مجموعه‌ای از ساختمان‌ها کشف کردند که گمان می‌رود به عنوان دفاتر اداری استفاده می‌شدند. این تأسیسات احتمالاً محل اقامت تمام مقامات و نویسندگان (که احتمالاً در خانه زندگی آموزش دیده بودند) بوده‌اند و نظارت بر امور معبد و جامعه در آن‌جا انجام می‌شد.
در قسمت شمالی، شبکه‌ای از زیرزمین‌ها کشف شد که برای ذخیره انواع کالاها استفاده می‌شد. در میان آن‌ها امکاناتی برای حفظ روغن زیتون، عسل و چربی حیوانات یافت شد. این موضوع نشان می‌دهد که یک ساختار اقتصادی خوبِ توسعه یافته وجود داشت که قادر به مدیریت تولید و تأمین برای منطقه اطراف بود.
در نتیجۀ کاوش‌ها در بخش شمال شرقی این مکان نیز تعداد زیادی مقبره متعلق به دوره میانه (۱۰۶۹ تا ۵۲۵ پیش از میلاد) کشف شد. برخی از مقبره‌ها دارای تابوت‌های تو در تو بودند. همچنین مجسمه‌های «اوشابتی» از جنس سفال که به عنوان سنت برای خدمت به مردگان در زندگی پس از مرگ قرار داده می‌شد نیز یافت شد.
در این ناحیه همچنین استخوان‌های انسانی پراکنده‌ای پیدا شد که شواهد بیشتری از استفاده طولانی‌مدت این مکان به عنوان یک محوطه دفن را در اختیار باستان‌شناسان قرار می‌دهد. این یافته‌ها به باستان‌شناسان کمک می‌کند تا بهتر درک کنند که چگونه این مجموعه معبد در طول زمان از یک مؤسسه سلطنتی به یک مکان مقدس دفن تبدیل شده است.
دکتر «هشام لیثی»، رئیس بخش مصری این کاوش، اشاره کرد که تاریخ «رامسیوم» فراتر از دوران سلطنت رامسس دوم است. پیش از ساخت آن، این محوطه فعال بوده و در دوره‌های بعدی به یک گورستان عظیم روحانی تبدیل شده است. پس از سرقت‌های گسترده، این منطقه در نهایت در دوران بطلمیوسی و رومی توسط کارگران معدن به کار گرفته شد. طبق گفته دکتر خالد، این یافته‌ها نشان می‌دهد که معبد هم مکان عبادت و هم یک مؤسسه اجتماعی بوده است که کارمندان دولتی را آموزش داده و استخدام می‌کرد. این معبد نقش عمده‌ای در توزیع کالاها و حمایت از کارگران منطقه داشت.
منبع :
ايسنا
