بر بالای سردر قیصریه، حفره‌ای دیده می شود که جای خالی ساعتی است که فردی انگلیسی به نام «فستی» برای شاه‌عباس ساخته بود. پس از مرگ سازنده، ساعت هم از کار ایستاد و دیگر هرگز کسی پیدا نشد تا بتواند عقربه‌های ساعت را به گردش درآورد.
بر فراز این ساعت، ناقوس بزرگ مفرغی هم آویزان بود که از صومعه پرتغالی‌ها در هرمز به غنیمت گرفته شده بود. این ناقوس نیز هیچ‌گاه به صدا درنیامد؛ هرچند در سال 1800، برای توپ‌ریزی ذوب شد و احتمالا صدای مهیبی هم داشته است.
منبع :
عصر ایران
