اگر چیزی از بالای این دیواره رها شود، بیش از ۱۲۵۰ متر سقوط آزاد خواهد کرد تا به زمین برسد. حتی یک انسان در صورت پرش از بالای آن و بدون استفاده از چتر نجات، حدود ۲۶ ثانیه در هوا خواهد ماند. همین ویژگی باعث شده است که بسیاری آن را شیبی «فراتر از عمودی» بدانند، گویی بخشی از کوه به شکلی نامنظم بریده و به عقب خم شده است.
این کوه به نام خدای رعد در اساطیر نورس نامگذاری شده و در جزیره بافین که بزرگ‌ترین جزیره مجمع‌الجزایر قطب شمال کاناداست قرار دارد. کوه ثور بخشی از رشته‌کوه کوردیلرای قطبی است و از گرانیت بسیار سختی ساخته شده که قدمت آن به میلیاردها سال قبل می‌رسد. شکل فعلی دیواره عظیم آن نتیجه هزاران سال پیشروی و عقب‌نشینی یخچال‌های طبیعی است که این صخره خمیده و سهمگین را تراشیده‌اند.
با وجود موقعیت دورافتاده، کوه ثور از سال‌ها پیش مقصدی جذاب برای صخره‌نوردان بوده است. نخستین صعود ثبت‌شده به قله در سال ۱۹۶۵ توسط لیمن اسپیتزر، اخترفیزیکدان آمریکایی، و همراهش دونالد مورتون انجام شد. اما فتح دیواره غربی این کوه تا سال ۱۹۸۵ ممکن نشد؛ صعودی بسیار دشوار که ۳۳ روز طول کشید.
امروز کوه ثور هم به‌عنوان یک شگفتی طبیعی و هم به‌عنوان مقصدی چالش‌برانگیز برای ماجراجویان شناخته می‌شود؛ جایی که زیبایی چشمگیر طبیعت با هیجان و خطر صعود در هم می‌آمیزد.
