دانشگاه هاروارد چگونه به قدیمی‌ترین کامپیوتر جهان دست یافت؟

ارم نیوز نوشت: هشتاد سال پیش، آی‌بی‌ام یکی از قدیمی‌ترین رایانه‌های جهان را در اختیار دانشگاه هاروارد قرار داد، یک ماشین حساب مستقل، که بعد‌ها به نام هاروارد مارک اول شناخته شد.

کامپیوتر آی‌بی‌ام زاییده فکر هاوارد آیکن، دانشجوی فارغ التحصیل هاروارد بود که IBM را متقاعد کرد که این پروژه در اواخر دهه ۱۹۳۰ ایده خوبی است.

ایده و طراحی

Mark ۱ در سال ۱۹۳۷ توسط دانشجوی Aiken طراحی شد. برای حل مسائل فیزیک پیشرفته ریاضی که در تحقیقات خود با آنها مواجه شد.

پیشنهاد بلندپروازانه آیکن استفاده از فن آوری‌های تغییر یافته و تجاری موجود را که توسط یک سیستم کنترل مرکزی هماهنگ شده بود، در نظر گرفت.

آیکن با حمایت اعضای هیئت علمی دانشگاه در دپارتمانی که اکنون کالج مهندسی و علوم کاربردی است، ایده خود را با چندین تولیدکننده مطرح کرد و در نهایت به IBM، یک شرکت متخصص در ماشین حساب‌ها و سیستم‌های کارت پانچ، علاقه پیدا کرد.

رئیس IBM در آن زمان، توماس واتسون، گفت که این دستگاه نمایش خوبی از قابلیت‌های این شرکت خواهد بود.

با کمک مالی اضافی ساخت ماشین در سال ۱۹۳۹ آغاز شد. مهندسان IBM در اندیکات، نیویورک، با استفاده از اجزای شرکت، سیستم عامل دستگاه را توسعه دادند و ساخت آن را طی پنج سال مدیریت کردند.

در آن زمان، آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد و زمانی که Mark ۱ در نهایت در سال ۱۹۴۴ به هاروارد تحویل داده شد، توسط دفتر کشتی‌های نیروی دریایی ایالات متحده برای مقاصد نظامی مورد استفاده قرار گرفت و مسائل ریاضی را حل کرد که تا آن زمان به تیم‌های بزرگی نیاز داشت.

وزن ۵ تن

ساخت کامپیوتر تقریباً چهار سال طول کشید تا اینکه در سال ۱۹۴۳ تکمیل شد و تقریباً پنج تن وزن داشت و می‌توانست مسائل جمع را در کمتر از یک ثانیه، ضرب را در شش ثانیه و تقسیم را در ۱۲ ثانیه حل کند.

کامپیوتر دستورالعمل‌های خود را از کاغذ سوراخ شده خواند و از کلید‌های فیزیکی برای وارد کردن داده‌های برنامه استفاده کرد.

در ماه مه سال ۱۹۴۴، ۸۰ سال پیش، رایانه در مراسم وقف در ۷ آگوست ۱۹۴۴ به طور رسمی معرفی و ارائه شد.

پس از عملیاتی شدن این دستگاه در طول جنگ جهانی دوم، نیروی دریایی ایالات متحده از رایانه برای انجام محاسبات، به عنوان بخشی از طراحی اژدر‌ها و سیستم‌های تشخیص زیر آب استفاده کرد و سایر شاخه‌های ارتش از آن برای طراحی لنز‌های دوربین‌های نظارتی استفاده کردند.

این دستگاه تا سال ۱۹۵۹ به کار خود ادامه داد و پس از آن دوباره برچیده شد.