راهنماتو- خانه؛ خانه‌ای که در آن ریشه دوانده‌اند افرادی؛ هنوز وقتی به آن‌ها سر می‌زنیم عطری از حضور صاحب‌خانه در آن جاری است. حالا سری به خانه‌هایی زیبا در تبریز می‌زنیم.
به گزارش راهنماتو، شاید خانه پدربزرگتان حتی پس از فوتش باقی مانده باشد، شاید شما گاهی به آن سر بزنید، شاید آن خانه‌ای ییلاقی باشد که هنوز کسی بر سر ارث و میراث آن را چند پاره نکرده است. آن خانه حسی عجیب دارد. کافی است درش را باز کنید، وارد شوید و حس کنید که سماور مادربزرگ هنوز می‌جوشد. صدای الله اکبر پدربزرگ از سر سجاده بلند می‌شود و فرش‌ها از جارو شیرازی خیس نمناک هستند. شاید از پنجره به حیاط نگاه کنید که رقص برگ‌های پاییزی را نشان می‌دهند و طوفانی از رنگ‌ها را. شاید هم نه! شاید این‌ها تنها رویاهای باقی مانده در خواب‌هایمان باشد و هیچ ردی از خانه پدربزرگ باقی نمانده باشد. اما، هستند خانه‌ها و عمارت‌های زیبایی که هنوز چنین حسی را می‌توانند به ما منتقل کنند. از خانه پروین اعتصامی و شهریار گرفته که پیش‌تر از آن‌ها یاد کردیم (جاهای دیدنی تبریز: معماری تاریخی در قاب پاییز) تا خانه‌های قدیمی دیگری که در تبریز بخشی از وجود رنگین کمانی صاحبانشان را حفظ کرده‌اند. در این مطلب از راهنماتو برخی از این خانه‌ها را به شما معرفی می‌کنیم که حالا شاید تبدیل به موزه‌ای از عطر حضور صاحبانشان شده باشند.
خانه شربت اوغلی
خانه شربت اوغلی، گنجینه‌ای از تاریخ و معماری ایران زمین است که در قلب شهر تبریز می‌درخشد. این خانه‌ی تاریخی که قدمت آن به دوران قاجار بازمی‌گردد، با معماری اصیل و چشم‌نواز خود، حکایت از روزگاری باشکوه دارد. در پاییز، هنگامی که برگ‌های درختان به رنگ‌های گرم و دل‌انگیز مزین می‌شوند، خانه شربت اوغلی به زیباترین شکل خود می‌رسد. با قدم گذاشتن در حیاط دل‌باز این خانه، انگار به گذشته سفر می‌کنیم و در میان کوچه باغ‌های قدیمی تبریز قدم می‌زنیم. صدای خش‌خش برگ‌های خشک زیر پا، روح را نوازش می‌دهد و یادآور روزهای خوش گذشته است.
خانه شربت اوغلی با مساحت ۱۵۰۰ متر مربع و زیربنای ۱۳۰۰ متر مربع، فضایی وسیع و دلنشین را برای بازدیدکنندگان فراهم کرده است. این عمارت باشکوه با سه طبقه و دو حیاط، نمادی از معماری اصیل ایرانی است. در گوشه و کنار این خانه، می‌توان رد پای هنرمندان و معماران ماهری را دید که با ظرافت تمام، هر یک از اجزای آن را ساخته‌اند. تزیینات گچی، آینه‌کاری‌ها و نقاشی‌های دیواری، جلوه‌ای خاص به این خانه بخشیده‌اند. در پاییز، نور ملایم خورشید از میان پنجره‌های رنگی به داخل اتاق‌ها می‌تابد و بر روی دیوارهای آینه‌کاری شده می‌درخشد، گویی که زمان در این مکان متوقف شده است.
آدرس خانه شربت اوغلی
برای رفتن به خانه شربت اوغلی باید به استان آذربایجان شرقی، تبریز، درب سرخاب، کوچه ۸ متری فرهنگسرای تبریز بروید.
خانه حیدرزاده
خانه حیدرزاده، گنجینه‌ای از تاریخ و معماری ایران زمین است که در قلب شهر تبریز می‌درخشد. این خانه‌ی تاریخی که قدمت آن به حدود ۱۳۰ سال پیش بازمی‌گردد، با معماری اصیل و چشم‌نواز خود، حکایت از روزگاری باشکوه دارد. در پاییز، هنگامی که برگ‌های درختان به رنگ‌های گرم و دل‌انگیز مزین می‌شوند، خانه حیدرزاده به زیباترین شکل خود می‌رسد. با قدم گذاشتن در حیاط دل‌باز این خانه، انگار به گذشته سفر می‌کنیم و در میان کوچه باغ‌های قدیمی تبریز قدم می‌زنیم. صدای خش‌خش برگ‌های خشک زیر پا، روح را نوازش می‌دهد و یادآور روزهای خوش گذشته است.
خانه حیدرزاده، تنها یک بنای تاریخی نیست، بلکه بخشی از تاریخ مبارزات مردم این دیار است. حیدرزاده، صاحب این خانه، از تجار بنام تبریز و یکی از چهره‌های برجسته انقلاب مشروطه بوده است. دیوارهای این خانه، گواه بر وقایعی تاریخی است که در آن رخ داده و روح مبارزاتی مردم این دیار را در خود جای داده است.
در پاییز، حیاط اندرونی خانه حیدرزاده به یک تابلو نقاشی تبدیل می‌شود. حوضچه وسط حیاط با آب زلال و کاشی‌های فیروزه‌ای، بازتاب آسمان آبی را در خود نشان می‌دهد. اطراف حوضچه را درختان کهن‌سال فرا گرفته‌اند که برگ‌هایشان به رنگ‌های زرد، نارنجی و قرمز درآمده است. نور ملایم خورشید از میان شاخ و برگ درختان به داخل حیاط می‌تابد و بر روی کاشی‌های حوضچه می‌درخشد. در این فضا، آرامش و سکوت حکم‌فرماست و می‌توان ساعت‌ها در این گوشه از دنیا به تماشای زیبایی‌های طبیعت پرداخت.
پنجره‌های چوبی با شیشه‌های رنگارنگ، نور ملایمی را به داخل اتاق‌ها هدایت می‌کنند و فضایی گرم و صمیمی را ایجاد می‌کنند. این پنجره‌ها، نه تنها به عنوان عنصری تزئینی، بلکه به عنوان نمادی از هنر و صنعت ایرانی نیز به شمار می‌روند. با نگاه کردن به این پنجره‌ها، می‌توان به هنر و ظرافت دست‌های هنرمندانی پی برد که سال‌ها پیش این خانه را ساخته‌اند.
خانه حیدرزاده، تنها یک بنای تاریخی نیست، بلکه یک موزه زنده است که داستان‌های بسیاری برای گفتن دارد. با بازدید از این خانه، می‌توانیم به گذشته سفر کنیم و با سبک زندگی مردم در آن دوران آشنا شویم. همچنین می‌توانیم از زیبایی‌های معماری ایرانی و هنر دست هنرمندان این مرز و بوم لذت ببریم.
آدرس خانه حیدرزاده
برای رفتن به خانه حیدرزاده باید به استان آذربایجان شرقی، تبریز، میدان ساعت، پشت عمارت شهرداری، کوچه مقصودیه، خانه حیدرزاده بروید.
خانه گنجه‌ای زاده
خانه گنجه‌ای‌زاده، با قدمتی که به دوران قاجار می‌رسد، یکی از شاهکارهای معماری در شهر تبریز است. این خانه‌ی تاریخی، با تلفیق دو سبک معماری قاجار و پهلوی، روایتی جذاب از تحولات معماری در ایران را به تصویر می‌کشد.
بخش شرقی خانه، با معماری اصیل قاجاری، از حیاطی با حوضچه‌ای زیبا و ایوانی ستون‌دار تشکیل شده است. در پاییز، هنگامی که برگ‌های درختان به رنگ‌های گرم و دل‌انگیز مزین می‌شوند، این حیاط به زیباترین شکل خود می‌رسد. تصور کنید در یک عصر پاییزی، در کنار حوضچه نشسته‌اید و به صدای خش‌خش برگ‌های خشک زیر پا گوش می‌دهید. نسیم خنکی می‌وزد و عطر دل‌انگیز برگ‌های خشک شده در هوا پخش می‌شود. در این لحظه، احساس می‌کنید که زمان متوقف شده و شما به گذشته سفر کرده‌اید.
با عبور از حیاط و ورود به بخش غربی، با معماری مدرن‌تر و زاویه‌های تیز روبرو می‌شویم. پنجره‌های چهارگوش و بدون تزئینات، نشان از تغییراتی است که در معماری ایرانی رخ داده است. با این حال، این تغییر سبک، از زیبایی و جذابیت خانه نکاسته است.
خانه گنجه‌ای‌زاده، تنها یک بنای تاریخی نیست، بلکه بخشی از تاریخ مردم این دیار است. این خانه، شاهد تحولات سیاسی و اجتماعی بوده است و روایتگر داستان‌های بسیاری است. با قدم زدن در این خانه، می‌توانیم به گذشته سفر کنیم و با سبک زندگی مردم در آن دوران آشنا شویم.
آدرس خانه گنجه‌ای زاده
برای رفتن به خانه گنجه‌ای زاده باید به استان آذربایجان شرقی، تبریز، محله مقصودیه، روبروی دانشکده معماری بروید.
خانه ستارخان
خانه ستارخان، بیش از یک بنای تاریخی، نمادی از مبارزه، شجاعت و وطن‌دوستی است. این خانه که در دل شهر تبریز قرار دارد، سال‌هاست که میزبان رویاها و آرمان‌های آزادی‌خواهان ایرانی بوده است. با قدم گذاشتن در حیاط این خانه، انگار به گذشته سفر می‌کنیم و صدای فریادهای آزادی‌خواهان را می‌شنویم.
در فصل پاییز، هنگامی که برگ‌های درختان به رنگ‌های گرم و دل‌انگیز مزین می‌شوند، خانه ستارخان به زیباترین شکل خود می‌رسد. حیاط این خانه با حوضی کوچک و درختانی کهن‌سال، فضایی آرام و دلنشین را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند. تصور کنید در یک عصر پاییزی، در کنار حوضچه نشسته‌اید و به صدای خش‌خش برگ‌های خشک زیر پا گوش می‌دهید. نسیم خنکی می‌وزد و عطر دل‌انگیز برگ‌های خشک شده در هوا پخش می‌شود. در این لحظه، احساس می‌کنید که زمان متوقف شده است و شما در دل تاریخ قدم می‌زنید.
خانه ستارخان، تنها یک بنای تاریخی نیست، بلکه یک موزه زنده است که داستان‌های بسیاری برای گفتن دارد. با بازدید از این خانه، می‌توانیم به گذشته سفر کنیم و با سبک زندگی مردم در آن دوران آشنا شویم. همچنین می‌توانیم از زیبایی‌های معماری ایرانی و هنر دست هنرمندان این مرز و بوم لذت ببریم. در این خانه، هر گوشه و کنار حکایت از رشادت‌ها و مبارزات ستارخان و یارانش دارد. از اتاق‌های ساده و بی‌تکلف گرفته تا سلاح‌های قدیمی، همه و همه یادآور روزگاری است که مردم ایران برای آزادی و استقلال مبارزه می‌کردند.
خانه ستارخان، امروزه به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری تبریز شناخته می‌شود و بسیاری از گردشگران برای دیدن این بنای تاریخی به این شهر سفر می‌کنند. این خانه، نمادی از هویت تاریخی و فرهنگی تبریز است و باید برای نسل‌های آینده حفظ شود. با بازدید از این خانه، می‌توانیم به نسل‌های آینده یادآوری کنیم که آزادی و استقلال چه بهایی داشته است و قدردان زحمات کسانی باشیم که برای این آزادی تلاش کردند.
آدرس خانه ستارخان
برای رفتن به خانه ستارخان باید به استان آذربایجان شرقی، شهر تبریز، محله امیر خیز، خیابان شمس تبریزی، کوچه ستارخان غربی، کاشی ۲۱ بروید.
خانه ساوجبلاغی
خانه ساوجبلاغی، یکی از زیباترین نمونه‌های معماری دوران پهلوی اول در شهر تبریز است. این خانه‌ی تاریخی با معماری اصیل و چشم‌نواز خود، حکایت از روزگاری باشکوه دارد. در پاییز، هنگامی که برگ‌های درختان به رنگ‌های گرم و دل‌انگیز مزین می‌شوند، خانه ساوجبلاغی به زیباترین شکل خود می‌رسد. با قدم گذاشتن در حیاط دل‌باز این خانه، انگار به گذشته سفر می‌کنیم و در میان کوچه باغ‌های قدیمی تبریز قدم می‌زنیم. صدای خش‌خش برگ‌های خشک زیر پا، روح را نوازش می‌دهد و یادآور روزهای خوش گذشته است.
معماری خانه ساوجبلاغی، تلفیقی از سادگی و زیبایی است. استفاده از آجر در نمای ساختمان، به آن جلوه‌ای گرم و صمیمی بخشیده است. طاق‌های آجری زیرزمین و تزیینات گچی ایوان، از جمله ویژگی‌های بارز این بنا هستند. ساعت آفتابی با طرح شیر و خورشید که در بالای ایوان قرار دارد، نه تنها یک ابزار کاربردی، بلکه یک اثر هنری زیبا نیز محسوب می‌شود.
خانه ساوجبلاغی، در دوران پهلوی اول ساخته شده است و از آن زمان تاکنون، شاهد تحولات بسیاری بوده است. این خانه، با معماری اصیل و موقعیت مکانی مناسب، در طول سال‌ها میزبان افراد بسیاری بوده است. خوشبختانه، این بنای تاریخی با شماره ۲۷۰۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و از این رو، از تخریب و دست‌اندازی در امان مانده است.
در فصل پاییز، خانه ساوجبلاغی به یک تابلو نقاشی تبدیل می‌شود. حیاط دل‌باز این خانه با درختان کهن‌سال، حوض آبی و ایوانی با تزیینات گچی، فضایی آرام و دلنشین را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند. برگ‌های رنگارنگ درختان، بر روی حوض آب می‌افتند و منظره‌ای رویایی را ایجاد می‌کنند. نور ملایم خورشید از میان شاخ و برگ درختان به داخل حیاط می‌تابد و بر روی دیوارهای آجری می‌درخشد. در این فضا، آرامش و سکوت حکم‌فرماست و می‌توان ساعت‌ها در این گوشه از دنیا به تماشای زیبایی‌های طبیعت پرداخت.
آدرس خانه ساوجبلاغی
برای رفتن به خانه ساوجبلاغی باید به استان آذربایجان شرقی، تبریز، خیابان امام خمینی، ضلع شمالی مسجد کبود بروید.
خانه امیر پرویز (موزه صدا)
در دل شهر تبریز، در خانه تاریخی امیر پرویز، جایی هست که روح موسیقی در آن دمیده شده است؛ موزه صدا. این موزه، با معماری اصیل و آجرکاری‌های زیبایش، در پاییز به زیباترین شکل خود می‌رسد. برگ‌های رنگارنگ درختان، حیاط این خانه تاریخی را به یک فرش رنگین تبدیل کرده‌اند و صدای خش‌خش آن‌ها با موسیقی دل‌نشینی که از دل موزه به گوش می‌رسد، آمیخته شده است.
موزه صدا، گنجینه‌ای از سازها، دستگاه‌های ضبط قدیمی و آثار صوتی ارزشمند است. در تالارهای این موزه، یادگاری از بزرگان موسیقی آذربایجان همچون استاد اقبال آذر، استاد سلیمی و استاد بابایان به چشم می‌خورد. با قدم زدن در این تالارها، انگار در تاریخ موسیقی ایران سفر می‌کنیم و صدای این اساتید بزرگ را در گوش‌هایمان می‌شنویم.
آرشیو صوتی موزه، گنجینه‌ای پربار از موسیقی‌های اصیل ایرانی است. اذان‌گویان، قاریان، تعزیه‌خوانان و بسیاری دیگر از هنرمندان، با صداهای ماندگارشان، به این آرشیو غنا بخشیده‌اند. در پاییز، شنیدن این صداها، حس نوستالژی خاصی را در دل انسان ایجاد می‌کند.
موزه صدا، تنها یک مکان برای نگهداری از اشیاء قدیمی نیست، بلکه مکانی است برای زنده نگه داشتن موسیقی و فرهنگ ایرانی. در این موزه، موسیقی نسل‌های گذشته و حال با هم آمیخته شده‌اند و این میراث گران‌بها برای نسل‌های آینده حفظ می‌شود.
با بازدید از موزه صدا در فصل پاییز، می‌توانید از زیبایی‌های معماری ایرانی، موسیقی اصیل و طبیعت دل‌نواز لذت ببرید. این موزه، جایی است که تاریخ و هنر در هم تنیده شده‌اند و تجربه‌ای فراموش‌نشدنی را برای بازدیدکنندگان رقم می‌زند.
آدرس خانه امیر پرویز
برای رفتن به خانه امیرپرویز باید به استان آذربایجان شرقی، تبریز، خیابان تربیت بروید.
خانه شیخ محمد خیابانی
در قلب شهر تبریز، خانه‌ای تاریخی قرار دارد که دیوارهایش از حکایت‌های مبارزات و زندگی شیخ محمد خیابانی، یکی از چهره‌های شاخص انقلاب مشروطه، لبریز است. خانه موزه شیخ محمد خیابانی، با معماری اصیل و آجرکاری‌های زیبایش، در پاییز به زیباترین شکل خود می‌رسد. برگ‌های رنگارنگ درختان، حیاط این خانه تاریخی را به یک فرش رنگین تبدیل کرده‌اند و صدای خش‌خش آن‌ها با زمزمه تاریخ در هم آمیخته می‌شود.
با قدم گذاشتن در حیاط اندرونی خانه، انگار به گذشته سفر می‌کنیم. آجرکاری‌های نمای حیاط با کتیبه‌های ساده گچی، حکایت از سادگی و عظمت معماری آن دوران دارد. تصور کنید در یک عصر پاییزی، در گوشه‌ای از این حیاط نشسته‌اید و به صدای خش‌خش برگ‌های خشک زیر پا گوش می‌دهید. نسیم خنکی می‌وزد و عطر دل‌انگیز برگ‌های خشک شده در هوا پخش می‌شود. در این لحظه، انگار روح شیخ محمد خیابانی در این فضا جاری است و شما را به دنیای مبارزات او می‌برد.
خانه موزه شیخ محمد خیابانی، تنها یک بنای تاریخی نیست، بلکه یک موزه زنده است که داستان‌های بسیاری برای گفتن دارد. با بازدید از این خانه، می‌توانیم به گذشته سفر کنیم و با سبک زندگی مردم در آن دوران آشنا شویم. همچنین می‌توانیم از زیبایی‌های معماری ایرانی و هنر دست هنرمندان این مرز و بوم لذت ببریم. در این خانه، هر گوشه و کنار حکایت از رشادت‌ها و مبارزات شیخ محمد خیابانی و یارانش دارد.
در پاییز، خانه موزه شیخ محمد خیابانی، با رنگ‌های گرم و دل‌انگیز طبیعت، به زیباترین شکل خود می‌رسد و بازدید از آن می‌تواند تجربه‌ای فراموش‌نشدنی باشد.
آدرس خانه شیخ محمد خیابانی
برای رفتن به خانه شیخ محمد خیابانی باید به استان آذربایجان شرقی، تبریز، میدان شهید بهشتی (چهارراه منصور سابق)بروید.
