دکتر ربکا وانیچ طیفی از وضعیت‌های مختلف نشستن را تجزیه و تحلیل کرده و دریافته است که هر شیوه نشستن گویای چه نوع شخصیتی است.
وانیچ می‌گوید که کارهایی ساده مانند کاری که فرد با بالشتک‌های روی مبل و کوسن انجام می‌دهد، جای نشستن و نحوه استراحت دادن به پاها معانی مختلفی دارند.
در اینجا به شش مورد از رایج‌ترین انواع نشستن روی کاناپه و تحلیل آن‌ها اشاره می‌کنیم.
بالش بغل‌کردن
وانیچ می‌گوید که این کار گویای این است که با یک درون‌گرا مواجه‌اید.
کسانی که دوست دارند بالش یا کوسن را در آغوش بگیرند، اغلب نشان می‌دهند که تمایل دارند بخشی از پس‌زمینه یک موقعیت باشند و کمتر جلب نظر کنند. او افزود که این کار ممکن است راهی برای پوشاندن رفتار خجالتی یا معذب بودن فرد باشد.
چهارزانو نشستن
نشستن چهارزانو ممکن است معنای عمیق‌تری داشته باشد. دکتر وانیچ می‌گوید که این مدل نشستن «اغلب نشان‌دهنده تمایل فرد به پیچیدگی و خونسردی است». او افزود: «این فرد می‌خواهد او را مبادی آداب و آرام تلقی کنند.»
لم دادن
دکتر وانیچ می‌گوید کسانی که روی مبل لم می‌دهند و تمام فضای کاناپه را اشغال می‌کنند، «با اشغال فضای بیشتر راحت‌اند و از راحتی‌شان لذت می‌برند.»
کِز کردن
این تصمیم فردی است که کاربرد را بر فرم ترجیح می‌دهد. به گفته وانیچ، کسانی که از کز کردن و مچاله نشستن روی مبل لذت می‌برند، این کار را به این دلیل انجام می‌دهند که به راحتی خودشان بیشتر علاقه‌مندند، نه به تصوری که دیگران ممکن است از آن‌ها داشته باشند.
پاها روی زیرپایی
این روان‌شناس گفت که افرادی که ترجیح می‌دهند درحالی‌که روی کاناپه نشسته‌اند پاهایشان را دراز کنند و روی زیرپایی بگذارند نیز حس کاربردی بودن را نشان می‌دهند. این کار همچنین نشان می‌دهد که آنان به سازگاری با محیط تمایل دارند.
