راهنماتو-اگر تاکنون چیزی از بخش نظرات اینستاگرام، توییت‌ها یا تیک‌تاک یا سریال‌های آبکی تلویزیونی یاد گرفته باشیم، این است که مردم قضاوت می‌کنند. از آنچه که پوشیده‌ایم تا طریقه آدامس جویدنمان، مدام توسط آدم‌های اطراف قضاوت می‌شود.
به گزارش راهنماتو، اما داستان این است که قضاوت کردن فقط به روابط ما آسیب نمی‌زند بلکه سلامت روانی ما را نیز به خطر میندازد. علاوه بر آن، ذهنیت «ما و آنها» ایجاد می‌کند که شکاف بین ما و دیگران را در جهانی که هم‌اکنون نیز دوقطبی است، بیش‌تر می‌کند.
چطور می‌توانیم از شدت قضاوت‌مان کم کنیم و سعی کنیم که با دیگران رابطه همدلانه داشته باشیم؟ 5روش برای این کار به شما پیشنهاد می‌دهیم:
1.تعصب‌هایتان را بررسی کنید
همه تعصباتی دارند حتی شما. این تعصبات می‌توانند روی شیوه نگرش ما به جهان اثر بگذارند. این تعصبات به واسطه پس‌زمینه و تجربه‌ها و آن الگوریتم شبانه‌روزی اخبار شکل می‌گیرد که نمی‌توانید از آن فرار کنید. بنابراین، وقتی که شخصی را قضاوت می‌کنید، اغلب به جای آنکه از روی تصویر کامل واکنش نشان دهید، از روی مفروضات و کلیشه‌ها واکنش نشان می‌دهید. از خودتان بپرسید: «آیا قضاوت من حقیقتاً درباره خودِ آنهاست، یا دارم بر مبنای چیزی در درون خودم به آنها واکنش نشان می‌دهم؟»
مثلاً وقتیکه به انتخاب شغلی کسی خرده می‌گیرید (کسی که انتخاب کرده اینفلوئنسر تمام‌وقت باشد، بازاریابی شبکه‌ای کند یا ستاره تلویزیونی شود )، حقیقتاً ایرادی در شغل او می‌بینید یا خیلی پنهانی و مخفیانه حسادت می‌کنید؟ با خودتان صادق باشید، خود-آگاهی نخستین گام برای کم کردن عادت قضاوت‌گری است.
2.از یک دریچه دیگر به جهان نگاه کنید
قاب‌بندی مجدد شیوه پرداختن به انتخاب‌ها و تصمیم‌های دیگران به ما کمک می‌کند که مسیریابی‌مان در زندگی بر مبنای تجربه‌ها و شرایط خودمان باشد. یادتان باشد که اهداف دیگران با اهداف شما تفاوت دارد. بنابراین، قبل از آنکه قضاوت‌شان کنید، یادتان باشد که شما در موقعیت مشابه آنها نیستید. اگر زندگی کسی را نزیسته باشید، هیچ فهمی از پشت صحنه آن زندگی ندارید. آنچه از نگاه شما گند زدن به زندگی است، شاید از نظر او رسیدن به نقطه تعادل باشد. اگر شیوه نگاه‌تان را تغییر بدهید، متوجه می‌شوید که شاید او که مدام در اینستاگرام به پولش می‌نازد، دچار استرس فقر باشد. شاید او که مدام در حال تهیه ویدیوهای جنجالی است، این با بدبختی و فلاکت دارد می‌دود تا بتواند نان بچه‌هایش را دربیاورد و سیرشان کند. ما چه می‌دانیم؟
3.همدلی را تمرین کنید
همدلی فقط برای درمانگرها و معلم‌های مهدکودک نیست. همدلی مهارتی است که همه‌مان باید یادش بگیریم. به همدلی به مثابه عضویت در باشگاه ذهن فکر کنید. هر چه بیش‌تر همدلی کنید، عضله همدلی‌تان قوی‌تر می‌شود. پس دفعه بعدی که متوجه شدید دارید کسی را به خاطر سبک فرزندپروری قضاوت می‌کنید، یا دیدگاه سیاسی‌اش را اشتباه می‌دانید، یک لحظه مکث کنید و خودتان را جای او بگذارید. چه فشاری احساس می‌کنند؟ چه تجربه‌هایی داشته‌اند که تصمیم‌های امروزی‌شان را شکل داده است؟
معنایش این نیست که باید با همه موافق باشید (لطفاً این برداشت را نکنید). همدلی به شما امکان درک دیگران را با وجود اختلاف نظرهایشان با شما می‌دهد. نشان داده شده که همدلی می‌تواند پیوندهای اجتماعی ما را تقویت کند و تنظیمات عاطفی ما را تقویت کند.
4.از اسکرولینگ دست بردارید و زندگی کنید
رسانه‌های اجتماعی بستری برای قضاوت فراهم می‌کند. چندبار در طی روز به اینستاگرام و تیک‌تاک سر می‌زنید و به تصمیمات دیگران مبنی بر چیدمان خانه، شکل راه رفتن، آرایش چهره، لباس پوشیدن، انتخاب همسر، نحوه حرف زدن چشم غره می‌روید یا فکر می‌کنید انتخاب‌هایشان عجیب و غریب و خارج از عرف است؟
رسانه‌های اجتماعی، که به دلیل شیوه نظم دادن به محتواها در آن، باعث شده نسخه‌ای فیلتر‌شده از واقعیت در معرض نگاه ما قرار بگیرد، ما را به مقایسه و سپس انتقاد کردن دعوت می‌کنند. هر چه زمان بیش‌تری را در فضای آنلاین سپری کنید، احتمال قضاوت‌کردن‌تان بیش‌تر می‌شود.
یک روش برای مبارزه با این شیوه تفکر، فاصله گرفتن‌های مقطعی از رسانه‌های اجتماعی است. از اتاق پژواک رسانه‌های اجتماعی بیرون بیایید و با مردم رو در رو ملاقات کنید. متوجه می‌شوید مکالمات حقیقی مانعی برای تبدیل شدن بخشی از گفت‌وگوی شما به میم اینترنتی یا نظرات بی‌رحمانه می‌شود. درضمن، مهربان بودن، وقتی برای دریافت لایک و ریتوییت مبارزه نمی‌کنید، آسان‌تر می‌شود.
5.کنجکاوی را تقویت کنید و شگفتی را با قضاوت تاخت بزنید
یکی از قدرتمندترین ابزارها برای کاهش قضاوت تقویت حس کنجکاوی است. به جای آنکه سریع نتیجه‌گیری کنید، سعی کنید در ذهن یا با صدای بلند از خودتان سؤال بپرسید. چرا فلان آدم عقایدش با شما تفاوت دارد؟ چه تجربه‌هایی باعث شد که آنها به جهان‌بینی فعلی‌شان برسند؟ چرا فلان آدم مثل شما لباس می‌پوشد؟ کنجکاوی درها را به روی درک عمیق‌تر باز می‌کند، درحالیکه قضاوت این درها را می‌بندد.
دست مثل پخش یک فیلم تازه است – اگر بعد از 5دقیقه دکمه توقف را بزنید هیچ‌وقت نخواهید فهمید که فلان شخصیت چرا دست به فلان کار زد. همین روال در مورد آدم‌ها هم صادق است. هر فردی داستانی دارد و گاهی این داستان خیلی شگفت‌انگیزتر از چیزی است که شما انتظار دارید. درضمن، کنجکاوی باعث انعطاف‌پذیری ذهنی می‌شود که به طور کلی می‌تواند به سلامت ذهنی‌تان کمک کند.
