راهنماتو-مادر بودن چیزی فراتر از تأمین غذا و سرپناه است. مادری ترکیبی پیچیده و موزون از عشق، مراقبت، درک و صبوری است.
به گزارش راهنماتو، روان‌شناسان معتقدند که نشانه‌های مادر خوب را می‌توان در زنان شناسایی کرد. بر اساس این نشانه‌ها، مادر خوب به هیچ‌عنوان مادر بی‌نقص نیست بلکه دارای ویژگی‌هایی است که می‌توانند به رشد و پیشرفت کودک کمک کنند.
این مقاله راهنماتو به بررسی 7 نشانه می‌پردازد که طبق روان‌شناسی، نشان می‌دهند یک زن می‌تواند مادر فوق‌العاده‌ای باشد.
یادآوری می‌شود که این‌ها تنها نشانه‌ها هستند و نه ضمانت‌های قطعی. اما بهرحال می‌توانند مفید باشند.
1.برخورداری از هوش هیجانی
هوش هیجانی یا EQ یکی از موضوعات داغ روان‌شناسی در طی سال‌های اخیر است. این هوش به شناسایی، درک و مدیریت احساسات خود و دیگران مربوط می‌شود. به عبارت دیگر، هویش هیجانی یکی از اجزای کلیدی همدلی است و همانطور که می‌دانیم، همدلی برای آنکه شخصی مادری مفید باشد، ضرورت دارد.
توانایی درک و پاسخ‌گویی به نیازهای هیجانی کودک، آرام کردن ترس‌های او، شریک شدن در شادی‌های او – همگی ویژگی‌هایی هستند که مادران خوب از خود نشان می‌دهند. زنی که هوش هیجانی بالایی دارد، احتمالاً توانایی بیشتری برای درک وضعیت هیجانی کودک خود خواهد داشت و بهتر می‌تواند به شیوه‌ای پرورش‌دهنده واکنش نشان دهد.
این به این معنا نیست که مادران با EQ پایین نمی‌توانند مادران خوبی باشند. اما هوش هیجانی بالا قطعاً می‌تواند مزیتی برای درک و ارتباط با کودک باشد. روان‌شناسان می‌گویند که هوش هیجانی پیش‌بینی‌کننده‌ای قوی برای موفقیت در تربیت فرزند است. بنابراین این قطعاً یکی از نشانه‌هایی است که باید به آن توجه کرد.
2.صبر زیاد
مادر بودن آزمون مداوم صبوری است. از بدو تولد کودک گرفته که شب‌های مادرش با کمبود خواب همراه است تا روزهای نوجوانی که با شورش‌های نوجوانی و حملات عصبی نوجوان همراه است، مادر بودن یک مارتن طولانی است، نه دو سرعت.
مثلاً مادری ممکن است همه سعی‌اش را برای علاقه‌مند کردن کودک‌اش به سبزیجات انجام بدهید. از درست کردن غذاهای جذاب با سبزیجات گرفته تا داستان‌گویی‌های جذاب. اما کودک به سبزیجات علاقه‌مند نمی‌شود. مادر صبور به جای فشار آوردن و ناراحت شدن، تصمیم می‌گیرد که کمی عقب‌نشینی بکند و در آرامش بیش‌تر و بدون فشار برایش غذاهایی بر مبنای سبزیجات درست کند. کمی زمان برد، اما در نهایت کودک خودش شروع به خوردن می‌کند.
صبر تنها به معنی حفظ آرامش در موقعیت‌های دشوار نیست، بلکه به این معناست که باید درک کنیم کودکان به‌طور طبیعی با سرعت خود در حال یادگیری و رشد هستند. مادرانی که صبر دارند، احتمالاً کودکی تربیت خواهند کرد که احساس امنیت، عشق و درک دارد.
3.سازگار است
سازگاری ویژگی‌ای است که معمولاً در ارزیابی‌های مربوط به مادر خوب بودن نادیده گرفته می‌شود. اما در دنیایی که دائم در حال تغییر است، توانایی سازگاری بسیار ضروری است. کودکان به‌سرعت رشد می‌کنند و هر مرحله از توسعه آن‌ها با چالش‌های خاص خود همراه است. چیزی که یک روز کار می‌کند، ممکن است روز بعد کارساز نباشد.
مادر بودن نیازمند توانایی در تنظیم استراتژی‌ها، تغییر انتظارات و حتی تغییر کل روتین‌ها در لحظه است. آیا می‌دانستید که در طبیعت، گونه‌هایی که سازگاری بالاتری دارند، شانس بیشتری برای بقا و پیشرفت دارند؟ این اصل به تربیت فرزند نیز تعمیم داده می‌شود.
مادرانی که می‌توانند خود را با نیازها و رفتارهای در حال تغییر کودکشان، و همچنین شرایط خارجی سازگار کنند، احتمالاً در مسیر پیچیده تربیت فرزند موفق‌تر خواهند بود. این نشانه‌ای از تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری است، دو عنصر حیاتی برای مادر بودن مؤثر.
4.ثبات
ثبات ممکن است ساده به نظر برسد، اما اساس تربیت موفق است. کودکان در محیط‌هایی که پیش‌بینی‌پذیر هستند، رشد می‌کنند. این پیش‌بینی‌پذیری به آن‌ها احساس امنیت می‌دهد و کمک می‌کند که دنیای اطراف خود را بهتر درک کنند.
وقتی مادری در اعمال و پاسخ‌های خود ثبات دارد، کودک می‌داند که چه انتظاراتی باید داشته باشد. این رفتارها ممکن است از اعمال قوانین ساعت خواب تا پاسخ‌دهی به رفتارهای خاص کودک به شیوه‌ای ثابت متغیر باشد.
ثبات همچنین به وضعیت هیجانی مادر نیز مربوط است. مادری که حتی در موقعیت‌های استرس‌زا نیز پایدار و ثابت‌قدم باقی می‌ماند، محیطی امن برای کودک فراهم می‌کند. ثبات به معنی سخت‌گیری نیست. بلکه به معنای ایجاد یک چارچوب قابل اعتماد و پیش‌بینی‌پذیر است که کودک می‌تواند در آن به کاوش، رشد و یادگیری بپردازد.
5.توانایی خود-بازبینی
مادر شدن یعنی تبدیل شدن به بزرگ‌ترین معلم خود. مادری تجربه‌ای است که در آن فکر می‌کنید آینه‌ای به شما داده شده که نقاط قوت و حتی ضعفی که نمی‌دانستید، دارید را در آن می‌بینید.
ممکن است در این آینه واکنش‌هایی از خودتان را مشاهده کنید که دوست‌شان ندارید یا مشاهده کنید که دارید ترس‌ها و ناامنی‌های خودتان را به کودک‌تان منتقل می‌کنید. خود-بازبینی، ابزاری برای رشد بوده و هست. این توانایی به مادران کمک می‌کند تا واکنش‌های خودشان به موقعیت‌های مختلف را مشاهده کنند و سعی کنند که این واکنش‌ها را تغییر بدهند.
این توانایی برای هر مادری ضروری است. مادران باید بتوانند خودشان را صادقانه و به نحوی انتقادی بازبینی کنند و اشتباهات خودشان را بپذیرند و از اشتباهات خودشان درس بگیرند.
مادری با توانایی خود-بازبینی، احتمالاً رابطه‌ای سالم و باز با کودک خود ایجاد خواهد کرد؛ رابطه‌ای که در آن هر دو طرف اجازه دارند اشتباه کنند، یاد بگیرند و با هم رشد کنند.
6.حس شوخ‌طبعی
بی‌شک مادری، وظیفه‌ای جدی است. اما مقداری شوخ‌طبعی می‌تواند مسیر مادر بودن را آسان‌تر و لذت‌بخش‌تر کند! مادری که می‌تواند به آشفتگی‌ها، اشتباهات و حتی به خودش بخندد، محیطی شاد و سبک‌دلانه ایجاد می‌کند. شوخ‌طبعی به کاهش تنش‌ها کمک می‌کند، لحظات سخت را قابل تحمل‌تر می‌کند و به کودکان می‌آموزد که زندگی را نباید خیلی جدی گرفت.
شوخ‌طبعی همچنین راهی برای تقویت روابط است. خندیدن مشترک خاطراتی ایجاد و حس تعلق را تقویت می‌کند. اگر زنی اغلب در زندگی از بی‌نظمی‌های کوچک لذت می‌برد و از اینکه گاهی بی‌دغدغه شاد باشد، نمی‌ترسد، نشانه خوبی است که او در آینده مادری توانمند خواهد بود.
7.عشق بی‌قید و شرط
در نهایت، مهم‌ترین نشانه‌ای که نشان می‌دهد یک زن مادر خوبی خواهد شد، توانایی او برای عشق ورزیدن بی‌قید و شرط است.
عشق بی‌قید و شرط تنها به معنای احساس محبت نیست. بلکه به معنای قرار دادن نیازهای کودک بالاتر از نیازهای خود است. یعنی او فرزندش را همان‌گونه که هست دوست دارد نه همانطور که می‌خواهد باشد.
صرف‌نظر از اشتباهات، چالش‌ها و تفاوت‌ها، عشق مادر همیشه ثابت و استوار باقی می‌ماند. این نوع عشق بنیانی برای عزت نفس و رفاه هیجانی کودک است.
زنی که قادر است چنین عشقی را ارائه دهد، نه تنها مادر خوبی خواهد بود؛ بلکه احتمالاً مادر فوق‌العاده‌ای خواهد شد.
