مطالعه‌ای جدید که در Geophysical Research Letters منتشر و توسط ساندرو فاتیونی، دانشمند حوزه مطالعات آب و هوا در موسسه فناوری فدرال سوئیس در زوریخ هدایت شده است، به بررسی این موضوع می‌پردازد که آیا الماس، بر خلاف مواد معمولی مانند گوگرد، می‌تواند راه ایمن‌تر و موثرتر برای تزریق ذرات معلق در هوا به استراتوسفر ارائه دهد. هدف این روش بازتاب نور خورشید به فضا برای کاهش گرمایش جهانی است.
الماس در مقابل گوگرد برای خنک کننده
در حالی که گوگرد به عنوان یک عامل خنک کننده مورد مطالعه قرار گرفته است که عمدتاً از فوران‌های آتشفشانی الهام گرفته شده که دی‌اکسید گوگرد را به اتمسفر تزریق می‌کند. این ماده خطرات قابل توجهی از جمله تخریب لایه اوزون و باران اسیدی دارد. از سوی دیگر، الماس‌ها از نظر شیمیایی بی اثر هستند و نقشی ندارند. فاتونی و تیمش مدل‌های آب و هوایی پیچیده‌ای را برای ارزیابی تأثیر مواد مختلف انجام دادند. الماس‌ها به دلیل ویژگی‌های انعکاسی و تواناییشان برای ماندن در هوا بدون انباشتگی برجسته بودند.
هزینه‌های بالای الماس
اگرچه الماس ممکن است راه حل امیدوارکننده‌ای ارائه دهد، اما هزینه آن‌ها یک اشکال بزرگ است؛ زیرا غبار الماس مصنوعی حدود ۵۰۰۰۰۰ دلار در هر تن هزینه دارد، افزایش تولید تا تزریق ۵ میلیون تن در سال مستلزم تعهد مالی گسترده است.
به گفته داگلاس مک مارتین، مهندس دانشگاه کورنل، هزینه پخش گرد و غبار الماس از سال ۲۰۳۵ تا ۲۱۰۰ می‌تواند به ۱۷۵ تریلیون دلار برسد، این قیمت بسیار بیشتر از گوگرد نسبتا ارزان است که به راحتی در دسترس است و بسیار راحت‌تر پراکنده می‌شود و ممکن است به دلیل هزینه کم و سهولت استفاده، ماده انتخابی باقی بماند.
بحث در مورد مهندسی زمین ادامه دارد
تحقیقات در زمینه مهندسی زمین، از جمله مطالعه مواد جایگزین مانند الماس، همچنان یک موضوع بحث برانگیز است و منتقدانی مانند دانیل سکو، دانشمند جو در دانشگاه پردو، استدلال می‌کنند که خطرات پیامد‌های ناخواسته بیشتر از مزایای بالقوه است. با این حال، شوچی طلاتی، مدیر اجرایی ائتلاف برای مشورت عادلانه در زمینه مهندسی زمین خورشیدی، تاکید می‌کند که برای درک همه گزینه‌های ممکن، به ویژه برای کشور‌هایی که بیشتر در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب پذیر هستند، تحقیقات لازم است.
