ما هر ساله به‌طور ناخواسته ده‌ها هزار ذره پلاستیکی می‌خوریم، اما این ذرات نادیدنی در بدن چه می‌کنند؟ پژوهشی جدید از دانشگاه کالیفرنیا دیویس نشان می‌دهد ریزپلاستیک‌ها که ذراتی فوق‌العاده ریز در غذا و نوشیدنی هستند، ممکن است باعث اختلال در قند خون، آسیب به کبد و مشکلات متابولیک شوند.
این پژوهش که در نشست سالانه «تغذیه ۲۰۲۵» ارائه شد، توسط ایمی پارکهرست (Amy Parkhurst)، دانشجوی دکتری، انجام گرفت. او بررسی کرد که مصرف روزمره ذرات پلاستیکی چه تاثیری بر بدن دارد.
پلاستیکی که نمی‌بینیم اما در غذای ما وجود دارد
پلاستیک‌هایی مانند پلی‌استایرن که در لیوان‌های یک‌بارمصرف، ظرف‌های بیرون‌بر و بسته‌بندی خوراکی‌ها وجود دارند، می‌توانند وارد غذا شوند. در این مطالعه، به موش‌های ۱۲ هفته‌ای نانوذرات پلی‌استایرن با دوزی مشابه با آنچه انسان‌ها معمولا در معرض آن قرار می‌گیرند، داده شد.
پس از ۷ هفته، مشخص شد موش‌هایی که نانوپلاستیک دریافت کرده بودند، دچار عدم تحمل گلوکز شده‌اند؛ یعنی بدنشان در کنترل قند خون دچار مشکل شده بود. این اختلال می‌تواند به دیابت منجر شود.
زنگ خطر برای کبد و روده
در این موش‌ها همچنین سطح آنزیم ALT که نشان‌دهنده آسیب کبدی است، افزایش یافت. علاوه بر آن، دیواره روده‌هایشان نیز «نشتی» بیشتری پیدا کرده بود و مواد سمی باکتریایی راحت‌تر وارد جریان خون شده بودند که این امر به آسیب بیشتر کبد منجر شد.
گرچه این آزمایش روی موش‌ها انجام شده، اما یافته‌ها با بیماری‌هایی در انسان مثل دیابت و نارسایی کبد شباهت زیادی دارد.
نانوپلاستیک‌ها همه‌جا هستند
از بطری‌های آب تا ظروف مایکروویو، پلاستیک به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی تبدیل شده است. پژوهشگران اذعان دارند که نمی‌توان تمام منابع پلاستیک را حذف کرد، اما در این مطالعه، دوز مشخص پلاستیک باعث تأثیرات قابل‌توجه شد.
با اینکه حذف کامل پلاستیک از رژیم غذایی دشوار است، اما آگاهی از تاثیرات احتمالی آن بر سلامت می‌تواند ما را در انتخاب‌های بهتر یاری دهد.
پارکهرست و تیمش در حال بررسی تاثیر نانوپلاستیک‌ها بر سایر اندام‌ها هستند و می‌خواهند بدانند این ذرات دقیقا در کجای بدن تجمع می‌یابند و چه تغییراتی در سطح سلولی ایجاد می‌کنند.
