فرارونوشت؛ تندیس داریوش بزرگ یکی از اصلی‌ترین آثار باقیمانده از هنر هخامنشیان است. جنس این تندیس از مرمر است. این تندیس در موزه ملی ایران، موزه ایران باستان نگهداری می‌شود.
این مجسمه که داریوش اول را نشان می‌دهد در حین کاوش‌های کاخ داریوش واقع در شوش توسط گروهی ایرانی-فرانسوی که ژان پرو آن‌ها را هدایت می‌کرد، در سال ۱۹۷۲ کشف شد. این اثر از سال ۱۹۷۳ در موزه ملی ایران، بخش موزه ایران باستان نگهداری می‌شود. بر روی این مجسمه که در مصر حکاکی شده، تزئیناتی به خط هیروگلیف و بر روی آن نوشته‌هایی به خط میخی پارسی قدیم، ایلامی و بابلی وجود دارد که مشخص می‌کند مجسمه مربوط به داریوش بزرگ است.
کاوشگران فرانسوی در دسامبر سال ۱۹۷۲ میلادی در شوش به کشفی شگفت‌انگیز دست یافتند. آنان تندیسی بزرگ‌تر از اندازه طبیعی از داریوش یافتند که متأسفانه سر نداشت. با این همه، تنهٔ بدون سر تقریبأ سه متر بلندی داشت. این تندیس در محلی نزدیک به شرق تالار قصر داریوش بر بالای آپادانا یافته شد.
مجسمه در سمت غربی ورودی کاخ داریوش در شوش پیدا شد. در سمت شمالی نیز احتمالاً مجسمه دیگری وجود داشت که از آن به جز چند قطعه‌ای که رولان دو مکنم در سال‌های ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۳ کشف کرد، چیزی باقی نمانده‌است.
ارتفاع مجسمه بدون احتساب سر آن که هنوز کشف نشده‌است به ۲ متر و ۴۶ سانتی‌متر می‌رسد.
