حفره‌های مارپیچ مرموز در منطقه نازکای پرو، که سال‌ها باستان‌شناسان و محققان را متحیر کرده بود، سرانجام راز خود را فاش کرد. این سازه‌های غیرمعمول، که به تمدن نازکا نسبت داده می‌شوند، نقشی کلیدی در بقای این تمدن در شرایط سخت صحرایی ایفا کرده‌اند.
دانشمندان اخیراً فرضیه‌ای مطرح کرده‌اند که این حفره‌های مارپیچ، با طراحی نبوغ‌آمیز خود، امکان استفاده از هوای رقیق منطقه را فراهم می‌کردند. این سازه‌ها باد را به کانال‌های زیرزمینی هدایت کرده و با ایجاد فشار، آب را از سفره‌های زیرزمینی به زمین‌های کشاورزی و مناطق شهری منتقل می‌کردند. این سیستم پیشرفته آبیاری، تمدن نازکا را خودکفا کرد و به آن‌ها امکان داد محصولاتی مانند پنبه، لوبیا، سیب‌زمینی و دیگر محصولات کشاورزی را در دل صحرا کشت کنند.
جالب‌تر اینکه، این حفره‌های مارپیچ هنوز هم توسط کشاورزان محلی مورد استفاده قرار می‌گیرند و کارایی بالای خود را حفظ کرده‌اند. این کشف، شاهکار مهندسی تمدن نازکا را به‌عنوان یکی از شگفتی‌های باستانی جهان برجسته‌تر کرده است.
