راهنماتو- سرماخوردگی و آنفولانزا هر دو بیماریهای ویروسی هستند که علائم مشابهی دارند اما ناشی از ویروسهای مختلف و با ویژگیهای متفاوتی هستند. سرماخوردگی معمولاً دوره کوتاهتری دارد (چند روز تا یک هفته) و عوارض آن کمتر شدید است. آنفولانزا دوره طولانیتری دارد (یک تا دو هفته) اما ممکن است عوارض جدیتری ایجاد کند.
به گزارش راهنماتو، آنفولانزا ممکن است عوارض جدیتری مانند ذاتالریه، برونشیت، یا تشدید بیماریهای مزمن ایجاد کند. در حالی که سرماخوردگی عوارض جدی کمتری دارد. افراد مسن، کودکان، و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف باید مراقبتر باشند و در صورت نیاز به درمان زودتر مراجعه کنند. تشخیص دقیق بین سرماخوردگی و آنفولانزا معمولاً با توجه به علائم بالینی و در صورت لزوم با آزمایشهای تشخیصی انجام میشود. در صورت شک به آنفولانزا یا بروز علائم شدید، مشاوره پزشکی بسیار مهم است. در این مطلب از راهنماتو سعی داریم تفاوت این دو بیماری را به شما بگوییم.
سرما خوردگی چیست؟
سرماخوردگی یک عفونت ویروسی شایع است که معمولاً توسط ویروسهای مختلفی، از جمله رینوویروسها، ایجاد میشود. این بیماری به طور معمول با علائم خفیف تا متوسط همراه است و میتواند به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
علائم سرماخوردگی معمولاً به تدریج شروع میشود و میتواند شامل موارد زیر باشد:
- گلودرد: یکی از علائم اولیه شایع سرماخوردگی است.
- احتقان و آبریزش بینی: بینی ممکن است بسته شود و به طور مداوم آبریزش داشته باشد.
- سرفه: سرفه معمولاً خفیف و مداوم است.
- عطسه: عطسههای مکرر ممکن است همراه با سرماخوردگی باشد.
- خستگی: ممکن است احساس خستگی خفیف داشته باشید، اما معمولاً شدید نیست.
- سردرد: ممکن است سردردهای خفیف ایجاد شود.
- تب: تب در سرماخوردگی نادر است و اگر وجود داشته باشد، معمولاً خفیف است.
- دردهای عضلانی و مفصلی: معمولاً خفیف و کمتر از آنفولانزا است.
نشانههای سرماخوردگی
1. گلودرد
-
احساس خارش یا سوزش: گلودرد یکی از اولین علائم سرماخوردگی است و معمولاً با احساس خارش یا سوزش در گلو همراه است.
2. احتقان و آبریزش بینی
- احتقان بینی: بینی ممکن است بسته شود و تنفس از طریق بینی دشوار شود.
- آبریزش بینی: ممکن است آبریزش بینی رقیق یا غلیظ و زرد رنگ باشد.
3. سرفه
- سرفه خفیف: سرفه معمولاً خفیف است و میتواند به تدریج بدتر شود.
4. عطسه
- عطسههای مکرر: عطسه معمولاً به دلیل تحریکات بینی و سینوسها ایجاد میشود.
5. سردرد
- سردرد خفیف: سردرد معمولاً خفیف است و میتواند همراه با احتقان سینوسها باشد.
6. خستگی
- احساس خستگی: ممکن است احساس خستگی خفیف داشته باشید، اما معمولاً این خستگی به اندازهای شدید نیست که عملکرد روزانه را تحت تأثیر قرار دهد.
7. دردهای عضلانی و مفصلی
- دردهای خفیف: ممکن است دردهای عضلانی و مفصلی خفیف احساس شود، اما معمولاً این دردها کمتر از آنفولانزا است.
8. تب
- تب خفیف: تب در سرماخوردگی نادر است و اگر وجود داشته باشد، معمولاً خفیف و کمتر از 38 درجه سانتیگراد است.
9. چشمهای آبریزش و قرمزی
- آبریزش چشم: ممکن است آبریزش از چشمها نیز مشاهده شود که با سایر علائم سرماخوردگی همراه است.
10. اشتها کم
- کاهش اشتها: ممکن است اشتها به غذا کاهش یابد، که معمولاً به دلیل احساس ناخوشی عمومی است.
مدت زمان و شدت علائم
- مدت زمان: علائم سرماخوردگی معمولاً در عرض چند روز شروع میشود و به مدت یک هفته یا کمتر ادامه دارد.
- شدت: علائم معمولاً خفیف تا متوسط هستند و به تدریج بهبود مییابند.
عوارض ناشی از سرماخوردگی
عوارض مستقیم سرماخوردگی
-
سینوزیت (التهاب سینوسها)
- علائم: احتقان بینی، درد صورت، سردرد، و ترشحات چرکی از بینی.
- توضیح: التهاب و عفونت در سینوسها ممکن است به دلیل مسدود شدن مجاری سینوسها ناشی از سرماخوردگی ایجاد شود.
-
برونشیت (التهاب برونشها)
- علائم: سرفه مزمن، ترشحات خلطی، و تنگی نفس.
- توضیح: برونشیت میتواند به دلیل عفونت ویروسی یا باکتریایی که از سرماخوردگی ناشی شده باشد، ایجاد شود.
-
عفونت گوش (اوتیت مدیا)
- علائم: درد گوش، کاهش شنوایی، و ترشحات از گوش.
- توضیح: عفونت در گوش میتواند به دلیل عفونتهای سینوسی و تغییرات فشار در ناحیه گوش میانی ایجاد شود.
-
تشدید بیماریهای مزمن
- علائم: افزایش علائم بیماریهای مزمن مانند آسم یا بیماریهای قلبی.
- توضیح: سرماخوردگی ممکن است علائم بیماریهای مزمن را تشدید کند و به مشکلات تنفسی یا قلبی منجر شود.
عوارض غیرمستقیم سرماخوردگی
-
اختلال در خواب و فعالیتهای روزانه
- علائم: بیخوابی، خستگی، و کاهش توانایی در انجام فعالیتهای روزمره.
- توضیح: علائم سرماخوردگی میتواند باعث اختلال در خواب و کاهش کیفیت زندگی شود.
-
عفونتهای ثانویه
- علائم: عفونتهای باکتریایی که به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن ایجاد میشود.
- توضیح: سرماخوردگی میتواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و احتمال ابتلا به عفونتهای ثانویه را افزایش دهد.
راههای تشخیص سرماخوردگی
1. تاریخچه پزشکی و بررسی علائم
-
تاریخچه بیماری: پزشک به بررسی تاریخچه پزشکی بیمار، علائم فعلی، و مدت زمان بروز علائم میپردازد.
- علائم بالینی: بررسی علائم معمول سرماخوردگی مانند گلودرد، احتقان بینی، سرفه، عطسه، و آبریزش بینی.
- آغاز تدریجی علائم: سرماخوردگی معمولاً با علائم تدریجی و خفیف شروع میشود.
2. معاینه فیزیکی
- بررسی گلو و بینی: پزشک ممکن است گلو و بینی را بررسی کند تا التهاب، قرمزی، یا ترشحات را شناسایی کند.
- استماع صدای ریهها: با استفاده از استتوسکوپ، پزشک ممکن است به صدای ریهها گوش دهد تا نشانههای برونشیت یا سایر مشکلات تنفسی را بررسی کند.
- بررسی دما: اندازهگیری دمای بدن برای بررسی وجود تب (هرچند تب در سرماخوردگی نادر است).
3. آزمایشهای تشخیصی
در اکثر موارد، آزمایشهای خاص برای تشخیص سرماخوردگی ضروری نیست، اما در موارد خاص یا زمانی که تشخیص قطعی مورد نیاز است، ممکن است از آزمایشهای زیر استفاده شود:
- آزمایشات ویروسی: برخی از آزمایشها میتوانند وجود ویروسهای خاصی که باعث سرماخوردگی میشوند، شناسایی کنند. این آزمایشها معمولاً برای موارد خاصی که علائم غیرمعمول یا شدید هستند، استفاده میشود.
- آزمایشهای خون: در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایشهای خون را برای بررسی علائم عفونت یا اختلالات دیگر تجویز کند.
- آزمایشهای اضافی: اگر علائم به نظر میرسد که نشاندهنده عفونتهای ثانویه یا مشکلات دیگر باشد، ممکن است آزمایشهای اضافی مانند رادیوگرافی قفسه سینه یا آزمایشهای سینوسی انجام شود.
4. تشخیص افتراقی
در مواردی که علائم مشابه با بیماریهای دیگر مانند آنفولانزا، سینوزیت، یا برونشیت باشد، پزشک ممکن است به تشخیص افتراقی بپردازد. این شامل بررسی تفاوتهای کلیدی بین سرماخوردگی و سایر بیماریها است.
راههای درمان سرماخوردگی
1. استراحت
-
استراحت کافی: استراحت کافی برای کمک به سیستم ایمنی بدن در مبارزه با ویروس و تسریع روند بهبودی مهم است. خواب مناسب و استراحت در طول روز به بهبود سریعتر کمک میکند.
2. مصرف مایعات
- نوشیدن مایعات: نوشیدن آب، چای، سوپهای گرم و آبمیوهها به جلوگیری از کمآبی بدن و تسکین گلودرد کمک میکند. مایعات همچنین به رقیق کردن ترشحات بینی و کاهش احتقان کمک میکنند.
3. تسکین علائم
-
داروهای بدون نسخه: استفاده از داروهای بدون نسخه برای تسکین علائم سرماخوردگی:
- ضداحتقانها: برای کاهش احتقان بینی.
- آنتیهیستامینها: برای کاهش عطسه و آبریزش بینی.
- داروهای ضدسرفه: برای کاهش سرفه، به ویژه اگر سرفه مزاحم باشد.
- مسکنها: مانند پاراستامول یا ایبوپروفن برای کاهش درد و تب (در صورت وجود).
4. درمانهای خانگی
- بخور: استفاده از بخور گرم یا دستگاه بخور برای تسکین احتقان و گلودرد.
- محلول نمکی: استفاده از محلول نمکی برای شستشوی بینی و کاهش احتقان.
- قرقره با آب نمک: قرقره کردن با آب نمک برای تسکین گلودرد.
5. تغذیه مناسب
- غذاهای مغذی: مصرف غذاهای مغذی و حاوی ویتامینها و مواد معدنی، مانند میوهها و سبزیجات، برای تقویت سیستم ایمنی بدن.
- غذاهای گرم: مصرف سوپهای گرم و غذاهای راحت میتواند به تسکین گلودرد و احساس راحتی کمک کند.
6. محافظت از خود و دیگران
- حفظ بهداشت: شستشوی مکرر دستها و استفاده از دستمال هنگام عطسه و سرفه برای جلوگیری از انتشار ویروس.
- استراحت در خانه: برای جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران، بهتر است در خانه استراحت کنید و از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید.
7. درمان علائم شدید یا مشکلات اضافی
- مشاوره پزشکی: اگر علائم شدید، مداوم، یا با مشکلاتی مانند تب بالا، تنگی نفس، یا درد شدید همراه باشد، مشاوره پزشکی ضروری است.
- درمان عوارض: اگر عوارضی مانند سینوزیت، برونشیت، یا عفونت گوش ایجاد شود، درمان تخصصی و داروهای مناسب ممکن است نیاز باشد.
راههای پیشگیری از سرماخوردگی
1. حفظ بهداشت دستها
-
شستشوی مکرر دستها: دستهای خود را با آب و صابون به مدت حداقل ۲۰ ثانیه شستشو دهید، به ویژه پس از عطسه، سرفه، یا تماس با سطوح عمومی.
- استفاده از ضدعفونیکننده دست: در صورت عدم دسترسی به آب و صابون، از ضدعفونیکنندههای دست حاوی الکل استفاده کنید.
2. اجتناب از تماس نزدیک با افراد بیمار
- پرهیز از تماس مستقیم: از تماس نزدیک با افرادی که علائم سرماخوردگی دارند، خودداری کنید.
- استفاده از دستمال: هنگام عطسه یا سرفه از دستمال استفاده کنید و دستمالهای مصرف شده را به درستی دور بیندازید.
3. تقویت سیستم ایمنی بدن
- تغذیه مناسب: مصرف میوهها، سبزیجات، و مواد غذایی حاوی ویتامین C و زینک برای تقویت سیستم ایمنی بدن.
- خواب کافی: خواب کافی و با کیفیت برای حفظ سیستم ایمنی بدن در بهترین حالت.
- ورزش منظم: فعالیت بدنی منظم برای تقویت سیستم ایمنی بدن و حفظ سلامتی کلی.
4. رعایت اصول بهداشتی در محیطهای عمومی
- تمیز کردن سطوح: سطوحی که به طور مکرر لمس میکنید (مانند دستگیرهها و کلیدهای برق) را به طور منظم تمیز کنید.
- تهویه مناسب: اطمینان از تهویه مناسب در محیطهای بسته برای کاهش تجمع ویروسها.
5. استفاده از ماسک
- در محیطهای شلوغ: در محیطهای عمومی شلوغ و هنگام تماس نزدیک با افراد بیمار از ماسک استفاده کنید تا از انتشار ویروس جلوگیری شود.
6. استفاده از واکسن
- واکسیناسیون: در حالی که برای سرماخوردگی واکسنی وجود ندارد، واکسن آنفولانزا میتواند به پیشگیری از آنفولانزا کمک کند و از تشخیص اشتباه با سرماخوردگی جلوگیری کند.
7. خودداری از لمس صورت
- پرهیز از لمس صورت: از لمس چشمها، بینی، و دهان با دستانی که ممکن است آلوده باشند، خودداری کنید.
8. رعایت بهداشت هنگام سفر
- حفظ بهداشت در سفر: هنگام استفاده از وسایل نقلیه عمومی و در مکانهای عمومی، از بهداشت دستها و استفاده از ضدعفونیکنندههای دست استفاده کنید.
9. استفاده از محصولات بهداشتی شخصی
- دستمال و حوله: از استفاده مشترک از دستمالها و حولهها خودداری کنید و از محصولات بهداشتی شخصی استفاده کنید.
10. حفظ سلامت عمومی
- پرهیز از سفرهای غیرضروری: در فصلهای شیوع سرماخوردگی و آنفولانزا، از سفرهای غیرضروری و تجمعهای بزرگ خودداری کنید.
با رعایت این نکات و اقدامات پیشگیرانه، میتوانید خطر ابتلا به سرماخوردگی را کاهش دهید و به حفظ سلامت خود و دیگران کمک کنید.
آنفولانزا چیست؟
آنفولانزا یک بیماری ویروسی است که به طور معمول به سیستم تنفسی آسیب میزند و میتواند به صورت خفیف تا شدید بروز کند. این بیماری توسط ویروسهای آنفولانزا از خانواده Orthomyxoviridae ایجاد میشود. آنفولانزا میتواند به طور ناگهانی آغاز شود و علائم آن مشابه سرماخوردگی است، اما معمولاً شدیدتر و با عوارض بیشتری همراه است.
علائم آنفولانزا معمولاً به طور ناگهانی و شدید آغاز میشود و شامل موارد زیر است:
- تب: معمولاً بالای 38 درجه سانتیگراد و ممکن است تا 40 درجه سانتیگراد برسد.
- سردرد: سردرد شدید و مداوم.
- دردهای عضلانی و مفصلی: دردهای شدید در عضلات و مفاصل.
- خستگی و ضعف: احساس خستگی شدید و کاهش انرژی.
- سرفه خشک: سرفهای که معمولاً خشک و مداوم است.
- گلودرد: گلودرد که میتواند به شدت آزاردهنده باشد.
- آبریزش بینی و احتقان: مشابه با علائم سرماخوردگی.
- عطسه: ممکن است همراه با عطسههای مکرر باشد.
- شکایت از درد قفسه سینه: ممکن است درد قفسه سینه به دلیل سرفههای مداوم ایجاد شود.
نشانههای ناشی از آنفولانزا
۱. تب
- تب بالا: معمولاً بالای ۳۸ درجه سانتیگراد (۱۰۰.۴ درجه فارنهایت) و ممکن است تا ۴۰ درجه سانتیگراد یا بالاتر برسد. تب میتواند به مدت چند روز ادامه داشته باشد.
۲. سردرد
- سردرد شدید: سردرد که معمولاً مداوم و شدید است و ممکن است همراه با سایر علائم آنفولانزا باشد.
۳. دردهای عضلانی و مفصلی
- دردهای عضلانی و مفصلی: دردهای شدید در عضلات و مفاصل، که ممکن است در کل بدن یا در نواحی خاصی از بدن احساس شود.
۴. خستگی و ضعف
- خستگی شدید: احساس خستگی و ضعف که ممکن است بر فعالیتهای روزمره تأثیر بگذارد و برای مدت طولانی ادامه یابد.
۵. سرفه خشک
- سرفه خشک: سرفهای که معمولاً خشک و مداوم است و ممکن است همراه با درد قفسه سینه باشد.
۶. گلودرد
- گلودرد: گلودرد که میتواند به شدت آزاردهنده باشد و همراه با علائم دیگر آنفولانزا باشد.
۷. آبریزش بینی و احتقان
- آبریزش بینی و احتقان: مشابه با علائم سرماخوردگی، اما معمولاً به همراه تب و سایر علائم شدیدتر.
۸. عطسه
- عطسه: ممکن است همراه با عطسههای مکرر باشد.
۹. مشکلات تنفسی
- تنگی نفس: در برخی موارد، آنفولانزا میتواند به مشکلات تنفسی منجر شود و نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشد.
۱۰. درد قفسه سینه
- درد قفسه سینه: ممکن است به دلیل سرفههای مداوم ایجاد شود و نیاز به ارزیابی پزشکی داشته باشد.
عوارض ناشی از آنفولانزا
1. عفونتهای ثانویه
-
ذاتالریه (پنومونی): عفونت باکتریایی یا ویروسی که میتواند به دلیل تضعیف سیستم ایمنی بدن ناشی از آنفولانزا ایجاد شود. این عارضه میتواند باعث تنگی نفس، درد قفسه سینه، و سرفه شدید شود.
- برونشیت: التهاب برونشها که میتواند منجر به سرفههای مزمن و تولید خلط شود.
- سینوزیت: التهاب سینوسها که میتواند باعث درد صورت، احتقان بینی، و ترشحات چرکی از بینی شود.
- عفونت گوش (اوتیت مدیا): عفونت در گوش میتواند به دلیل تغییرات فشار در ناحیه گوش میانی ناشی از سرماخوردگی یا آنفولانزا ایجاد شود.
2. مشکلات تنفسی
- تنگی نفس: به دلیل مشکلات تنفسی و التهاب در ریهها یا برونشها، ممکن است فرد دچار تنگی نفس و مشکل در تنفس شود.
- تشدید آسم: افرادی که به آسم مبتلا هستند، ممکن است با شروع آنفولانزا دچار تشدید علائم آسم شوند.
3. عوارض قلبی
- التهاب قلب: در برخی موارد نادر، آنفولانزا میتواند به التهاب عضله قلب (میوکاردیت) منجر شود.
- بدتر شدن بیماریهای قلبی: آنفولانزا میتواند بر افراد مبتلا به بیماریهای قلبی تأثیر بگذارد و علائم آنها را تشدید کند.
4. مشکلات عصبی
- سندروم گیلن باره: یک بیماری نادر و جدی که میتواند پس از عفونت ویروسی، از جمله آنفولانزا، رخ دهد و باعث ضعف عضلانی و مشکلات عصبی شود.
5. اختلالات گوارشی
- تهوع و استفراغ: در برخی افراد، آنفولانزا میتواند به علائم گوارشی مانند تهوع و استفراغ منجر شود.
6. مشکلات سیستم ایمنی
- عفونتهای ثانویه: سیستم ایمنی تضعیف شده میتواند به عفونتهای ثانویه ناشی از باکتریها یا ویروسهای دیگر منجر شود.
راههای تشخیص آنفولانزا
1. تاریخچه پزشکی و بررسی علائم
-
تاریخچه پزشکی: پزشک به بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و علائم فعلی میپردازد. علائم آنفولانزا معمولاً به طور ناگهانی و شدید آغاز میشود.
- علائم بالینی: علائم معمول آنفولانزا شامل تب بالا، سردرد، دردهای عضلانی و مفصلی، خستگی، سرفه خشک، گلودرد، و آبریزش بینی است.
2. معاینه فیزیکی
- بررسی علائم: پزشک ممکن است به بررسی علائم بالینی مانند تب، درد عضلات، و علائم تنفسی بپردازد.
- استماع به ریهها: با استفاده از استتوسکوپ، پزشک ممکن است به صدای ریهها گوش دهد تا مشکلات تنفسی یا عفونتهای ثانویه را بررسی کند.
3. آزمایشهای تشخیصی
در برخی موارد، به ویژه زمانی که تشخیص قطعی مورد نیاز است یا علائم مشابه بیماریهای دیگر باشد، آزمایشهای زیر میتوانند کمککننده باشند:
-
آزمایشهای سریع آنفولانزا:
- آزمایشهای آنتیژن: این آزمایشها میتوانند ویروس آنفولانزا را در نمونههای بینی یا گلو شناسایی کنند و نتایج نسبتاً سریع (در کمتر از ۳۰ دقیقه) ارائه دهند. این آزمایشها میتوانند وجود ویروس آنفولانزا را تایید کنند، اما ممکن است برای تمام انواع ویروسهای آنفولانزا حساسیت کافی نداشته باشند.
-
آزمایشهای PCR (واکنش زنجیرهای پلیمراز):
- آزمایشهای مولکولی: این آزمایشها دقیقترین و حساسترین روشها برای تشخیص ویروس آنفولانزا هستند. آنها RNA ویروس را در نمونههای تنفسی شناسایی میکنند و نتایج دقیقتری ارائه میدهند، اما معمولاً زمان بیشتری برای انجام و دریافت نتایج نیاز دارند.
-
آزمایشهای کشت ویروسی:
- کشت ویروسی: در این روش، نمونههای گرفته شده از بینی یا گلو در محیط کشت قرار میگیرند تا ویروس آنفولانزا رشد کند و شناسایی شود. این آزمایش دقیق است اما زمانبر و معمولاً در موارد خاص استفاده میشود.
4. تشخیص افتراقی
تشخیص آنفولانزا باید از سایر بیماریهای تنفسی مانند سرماخوردگی، برونشیت، و COVID-19 افتراق یابد. پزشک ممکن است به بررسی تفاوتهای کلیدی بین این بیماریها بپردازد و در صورت لزوم آزمایشهای تکمیلی انجام دهد.
راههای درمان بیماری آنفولانزا
۱. درمانهای دارویی
-
داروهای ضدویروسی:
- پاسیلومیر (Tamiflu) و زانامیویر (Relenza): این داروها میتوانند به کاهش مدت زمان بیماری و شدت علائم کمک کنند. بهترین زمان برای شروع این داروها در عرض ۴۸ ساعت از شروع علائم است.
- بالاکلوویر (Xofluza): این دارو نیز میتواند به کاهش مدت زمان و شدت علائم آنفولانزا کمک کند و میتواند در عرض ۴۸ ساعت از شروع علائم مصرف شود.
-
مسکنها و ضدالتهابها:
- پاراستامول یا ایبوپروفن: برای کاهش تب، درد عضلات و مفاصل، و سایر علائم آنفولانزا میتوان از این داروها استفاده کرد. مصرف این داروها باید طبق دستور پزشک و با رعایت دوز مناسب انجام شود.
۲. درمانهای حمایتی
- استراحت: استراحت کافی به سیستم ایمنی بدن کمک میکند تا به طور مؤثر با ویروس مبارزه کند. خواب کافی و استراحت در طول روز بسیار مهم است.
- مصرف مایعات: نوشیدن مایعات فراوان مانند آب، چای، سوپهای گرم و آبمیوهها به جلوگیری از کمآبی بدن و تسکین علائم کمک میکند.
-
تسکین علائم:
- ضداحتقانها و آنتیهیستامینها: برای کاهش احتقان بینی و آبریزش بینی.
- داروهای ضدسرفه: برای کاهش سرفه، به ویژه اگر سرفه مزاحم باشد.
۳. درمانهای خانگی
- بخور: استفاده از بخور گرم یا دستگاه بخور برای تسکین احتقان و گلودرد.
- محلول نمکی: استفاده از محلول نمکی برای شستشوی بینی و کاهش احتقان.
- قرقره با آب نمک: قرقره کردن با آب نمک برای تسکین گلودرد.
- شربت عسل و لیمو: عسل و لیمو میتوانند به تسکین گلودرد و سرفه کمک کنند.
۴. پیشگیری از انتشار ویروس
- حفظ بهداشت: شستشوی مکرر دستها و استفاده از دستمال هنگام عطسه و سرفه برای جلوگیری از انتشار ویروس.
- استراحت در خانه: برای جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران، بهتر است در خانه استراحت کنید و از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید.
۵. مشاوره پزشکی
- مشاوره با پزشک: اگر علائم آنفولانزا شدید، مداوم، یا با مشکلاتی مانند تب بالا، تنگی نفس، یا درد شدید همراه باشد، مشاوره پزشکی ضروری است.
- درمان عوارض: اگر عوارضی مانند ذاتالریه، برونشیت، یا عفونت گوش ایجاد شود، درمان تخصصی و داروهای مناسب ممکن است نیاز باشد.
راههای پیشگیری از آنفولانزا
۱. واکسیناسیون
- واکسن آنفولانزا: دریافت واکسن آنفولانزا هر سال، به ویژه قبل از شروع فصل آنفولانزا، یکی از مؤثرترین روشهای پیشگیری است. واکسن به تقویت سیستم ایمنی بدن در برابر انواع مختلف ویروس آنفولانزا کمک میکند.
۲. رعایت بهداشت دستها
- شستشوی مکرر دستها: شستن دستها با آب و صابون به مدت حداقل ۲۰ ثانیه، به ویژه بعد از عطسه، سرفه، یا تماس با سطوح آلوده.
- استفاده از ضدعفونیکنندههای دست: اگر آب و صابون در دسترس نیست، استفاده از ضدعفونیکنندههای دست با حداقل ۶۰ درصد الکل میتواند کمککننده باشد.
۳. اجتناب از تماس نزدیک با افراد بیمار
- پرهیز از تماس نزدیک: در صورت امکان، از تماس نزدیک با افرادی که علائم آنفولانزا دارند یا به تازگی بیمار شدهاند، خودداری کنید.
- استفاده از ماسک: در محیطهای پرخطر یا در مواقعی که تماس نزدیک با افراد بیمار ضروری است، استفاده از ماسک میتواند کمککننده باشد.
۴. بهداشت تنفسی
- استفاده از دستمال: هنگام عطسه یا سرفه، از دستمال استفاده کنید و سپس دستمال را دور بیندازید. اگر دستمال در دسترس نیست، از قسمت داخلی آرنج برای پوشاندن دهان و بینی استفاده کنید.
- پوشاندن دهان و بینی: استفاده از دستمال کاغذی برای پوشاندن دهان و بینی هنگام عطسه یا سرفه و سپس شستشوی دستها.
۵. نظافت و ضدعفونی محیط
- تمیز کردن سطوح: سطوحی که به طور مکرر لمس میشوند، مانند دستگیرههای در، تلفنهای همراه، و صفحهکلیدها را به طور منظم ضدعفونی کنید.
- تهویه مناسب: اطمینان از تهویه مناسب در محیطهای بسته، مانند خانه و محل کار، به کاهش تراکم ویروسها کمک میکند.
۶. تقویت سیستم ایمنی بدن
- تغذیه مناسب: مصرف غذاهای مغذی حاوی ویتامینها و مواد معدنی، مانند میوهها و سبزیجات، به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک میکند.
- خواب کافی: خواب مناسب و کافی برای حفظ سلامت سیستم ایمنی بدن ضروری است.
- ورزش منظم: ورزش منظم میتواند به تقویت سیستم ایمنی و بهبود سلامت عمومی کمک کند.
۷. پرهیز از عادات ناسالم
- پرهیز از سیگار کشیدن: سیگار کشیدن میتواند به تضعیف سیستم ایمنی بدن و افزایش آسیبپذیری در برابر عفونتهای تنفسی منجر شود.
- اجتناب از مصرف الکل: مصرف الکل میتواند بر سیستم ایمنی بدن تأثیر منفی داشته باشد.
۸. مشاوره پزشکی
- مشاوره با پزشک: در صورت داشتن شرایط خاص یا بیماریهای مزمن، مشاوره با پزشک در مورد اقدامات پیشگیرانه و واکسیناسیون مناسب میتواند مفید باشد.
تفاوت سرماخوردگی و آنفولانزا
آنفولانزا و سرماخوردگی هر دو بیماریهای ویروسی هستند که میتوانند علائم مشابهی داشته باشند، اما تفاوتهای کلیدی در شدت، نوع ویروسها، و نحوه درمان آنها وجود دارد. در اینجا به تفاوتهای اصلی بین آنفولانزا و سرماخوردگی پرداخته شده است:
۱. عامل بیماریزا
- آنفولانزا: ناشی از ویروسهای آنفولانزا (ویروس آنفولانزای نوع A، B، و C).
- سرماخوردگی: معمولاً ناشی از ویروسهای مختلفی مانند ویروسهای رینو، کرونا، یا آدنو ویروسها.
۲. شروع علائم
- آنفولانزا: علائم به طور ناگهانی و شدید ظاهر میشوند. شروع بیماری معمولاً در عرض چند ساعت از بروز علائم آغاز میشود.
- سرماخوردگی: علائم به طور تدریجی و ملایمتر شروع میشوند و ممکن است در عرض چند روز به اوج خود برسند.
۳. شدت علائم
-
آنفولانزا:
- تب: تب بالا (۳۸ درجه سانتیگراد و بالاتر) که معمولاً شدید است و ممکن است تا چند روز ادامه یابد.
- سردرد و دردهای عضلانی: سردرد شدید و دردهای عضلانی و مفصلی که میتواند بسیار آزاردهنده باشد.
- خستگی و ضعف: خستگی و ضعف شدید که ممکن است برای مدت طولانی ادامه یابد.
- سرفه خشک، گلودرد، و احتقان بینی: ممکن است همراه با سرفه خشک، گلودرد، و احتقان بینی باشد.
-
سرماخوردگی:
- تب: تب معمولاً کم یا بدون تب است. در کودکان ممکن است تب خفیف وجود داشته باشد.
- سردرد و دردهای عضلانی: سردرد و دردهای عضلانی معمولاً خفیفتر از آنفولانزا است.
- خستگی و ضعف: خستگی و ضعف معمولاً کمتر شدید است.
- سرفه خلطدار، گلودرد، و آبریزش بینی: سرفه خلطدار و آبریزش بینی بیشتر رایج است، و علائم دیگر مانند گلودرد نیز ممکن است وجود داشته باشد.
۴. دوره بیماری
- آنفولانزا: معمولاً ۵ تا ۷ روز طول میکشد، اما علائم خستگی و ضعف میتواند برای مدت طولانیتری ادامه یابد.
- سرماخوردگی: معمولاً ۷ تا ۱۰ روز طول میکشد و علائم به تدریج کاهش مییابد.
۵. عوارض
- آنفولانزا: میتواند عوارض جدی مانند ذاتالریه، برونشیت، التهاب عضله قلب (میوکاردیت)، و سندروم گیلن باره ایجاد کند.
- سرماخوردگی: عوارض معمولاً محدود به عفونتهای ثانویه خفیفتر مانند سینوزیت و برونشیت خفیف است.
۶. درمان
-
آنفولانزا:
- داروهای ضدویروسی: برای درمان آنفولانزا میتوان از داروهای ضدویروسی مانند اوسلتامیویر (Tamiflu) و زانامیویر (Relenza) استفاده کرد.
- تسکین علائم: استفاده از داروهای مسکن و ضدالتهاب برای کاهش علائم.
-
سرماخوردگی:
- داروهای بدون نسخه: برای تسکین علائم میتوان از داروهای ضداحتقان، آنتیهیستامینها، و مسکنها استفاده کرد.
- درمانهای خانگی: استفاده از درمانهای خانگی مانند بخور، شربت عسل و لیمو، و قرقره کردن با آب نمک.
۷. پیشگیری
- آنفولانزا: واکسیناسیون سالانه یکی از مهمترین روشهای پیشگیری است.
- سرماخوردگی: رعایت بهداشت دستها و پرهیز از تماس نزدیک با افراد بیمار کمککننده است.
تشخیص دقیق بین آنفولانزا و سرماخوردگی میتواند به تعیین روشهای درمان مناسب و پیشگیری کمک کند. در صورتی که علائم شدید باشد یا در گروههای آسیبپذیر مانند کودکان و سالمندان باشید، مشاوره پزشکی برای تشخیص و درمان دقیق ضروری است.