این مطالعه نشان می‌دهد که کاهش وزن و کاهش اندازه دور کمر می‌تواند به کاهش دردهای اسکلتی-عضلانی کمک کند. این خبر امیدوارکننده‌ای برای کسانی است که از این دردها رنج می‌برند.
این تحقیق توسط تیمی از محققان دانشگاه‌های تاسمانی، استرالیای غربی و موناش انجام شده است. آن‌ها داده‌های بیش از ۳۲ هزار نفر از بانک زیستی بریتانیا را که تحت اسکن‌های MRI از ناحیه شکم قرار گرفته بودند، بررسی کردند. هدف از این اسکن‌ها ارزیابی میزان تجمع چربی احشایی (چربی اطراف اعضای داخلی بدن) و چربی زیرپوستی (چربی زیر پوست) بود. علاوه‌براین، از بیماران درباره دردهایی که در نواحی مختلف بدن همچون کمر، گردن، شانه‌ها، باسن، زانوها یا تمام بدن خود برای مدت سه ماه یا بیشتر تجربه کرده بودند سؤال شد. برای ۶۳۸ نفر از این گروه، دو سال بعد دوباره MRI و بررسی درد انجام شد.
ارتباط چربی شکمی با درد مزمن
نتایج نشان داد که هم چربی احشایی و هم چربی زیرپوستی به‌طور مستقیم با شیوع درد مزمن مرتبط هستند. برای بررسی دقیق‌تر، محققان از نسبتی به نام VAT استفاده کردند که میزان چربی احشایی (VAT) و چربی زیرپوستی (SAT) را با میزان درد مقایسه می‌کند. بر اساس این نسبت، زنان با افزایش چربی شکمی دچار دردهای بیشتری می‌شدند. زنانی که میزان چربی احشایی بیشتری داشتند، دو برابر بیشتر از دیگران نقاط درد در بدن خود گزارش کردند. همچنین در زنانی که چربی زیرپوستی بیشتری داشتند، دردهای مزمن تا ۶۰ درصد بیشتر بود. در مردان نیز دردهای مزمن به میزان ۳۴ درصد با چربی احشایی و ۳۹ درصد با چربی زیرپوستی مرتبط بود.
محققان در این مطالعه بیان کردند: «چربی شکمی به ویژه چربی احشایی با درد مزمن اسکلتی-عضلانی مرتبط است و نشان می‌دهد که تجمع چربی اضافی ممکن است در ایجاد دردهای گسترده در بدن دخیل باشد.»
آن‌ها همچنین اشاره کردند که اثرات درد در زنان نسبت به مردان بیشتر است که می‌تواند به دلیل تفاوت‌های هورمونی و توزیع چربی در بدن باشد.
این تحقیق در مجله Regional Anesthesia & Pain Medicine منتشر شده است و به‌طور مستقیم به ارتباط میان چربی شکمی و درد مزمن می‌پردازد.
