وقتی نوبت به تامین آب روزانه میرسد، مطمئنترین گزینه ظاهرا بطریهای آبی به نظر میرسند که میخرید، اما تحقیقات جدید نشان داده که این فکر درست نیست. در واقع، آب لولهکشی میتواند گزینه بسیار ایمنتری باشد.
به گفته محققان، آب بطری در ایالات متحده و بسیاری از کشورهای دیگر معمولاً تحت بررسیهای دقیق کیفی و ایمنی مانند آب لولهکشی قرار نمیگیرد، به این معنا که ممکن است مواد شیمیایی مضر زیاد از بدنۀ خود بطریهای پلاستیکی وارد آب شود.
تخمین زده میشود بین ۱۰ تا ۷۸ درصد از نمونههای آب بطری حاوی آلایندههایی از جمله میکروپلاستیکها و مواد مختلف دیگر از جمله فتالاتها (مواد شیمیایی مورد استفاده برای دوام بیشتر پلاستیکها) باشند. آلودگی میکروپلاستیک با استرس اکسیداتیو، اختلال در تنظیم سیستم ایمنی و تغییرات در سطح چربی همراه است. در حالی که آستانههای ایمنی کوتاهمدت وجود دارد، اما اثرات بلندمدت این آلایندهها تا حد زیادی ناشناخته است.
اتکا به آب بطریشده هزینههای بهداشتی، مالی و زیستمحیطی قابلتوجهی نیز به همراه دارد و باید درباره استفاده گسترده از آن، تجدیدنظر جدی شود.
محققان تاکید میکنند آب لولهکشی گزینهی سبزتری است. با خرید یک میلیون بطری آب در هر دقیقه در سراسر جهان، در حال حاضر بطریهای پلاستیکی آب، دومین آلاینده رایج اقیانوسها (پس از کیسههای پلاستیکی) هستند که ۱۲ درصد از کل زبالههای پلاستیکی را تشکیل میدهند.
تعداد بسیار کمی از بطریهای پلاستیکی بازیافت میشوند و بیشتر آنها به محلهای دفن زباله یا زبالهسوزی میروند. ساخت بطریهای پلاستیکی نیز مستلزم به کار بردن مواد زیادی از جمله خود آب است، برای ساخت یک بطری پلاستیکی بین ۱۷ تا ۳۵ لیتر آب نیاز است.
البته محققان میگویند توصیههای آنها مربوط به کشورهایی است که آب لولهکشی تمیز و آشامیدنی دارند. در غیر این صورت، اگر آب لولهکشی فاقد کنترلهای لازم و فرایند تصفیه مناسب باشد، احتمالا آب بطی همچنان گزینۀ بهتری برای نوشیدن خواهد بود.