محمدرضا داوودنژاد درباره کم‌کار شدن خود اظهار داشت: فیلم تولید نمی‌شود، فیلم‌سازی خوابیده و در واقع در عصر خاصی هستیم. آنهایی هم که ساخته می‌شود خب روابط ماشاءالله گویاست. ممکن است در یک فیلمی، یک‌هو وسط طنز، یک آدم جدی بخواهند که آن موقع می‌گویند داوودنژاد را بگویید بیاید، اما اگر قرار باشد ساخته نشود، سر داوودنژاد در کتاب هایش است.
وی افزود: متاسفانه فیلم‌سازی ما نمی‌دانم کجاست؟ کارگردان‌ها و نویسنده‌های خوبمان کجا هستند. متاسفانه هیچ چیزی سرجایش نیست. قاعدتاً باید اینطوری هم جلو برویم.
داوودنژاد در این باره که شما پیشتر با بازیگرانی، چون آقای عطاران همبازی بودید و دیگر بزرگان سینما، اما کار‌های شما مثل «مصائب شیرین» آنگونه که باید و شاید دیده نشد، علت در چیست و کجاست؟ اظهار داشت: من به این مسائل و چیز‌ها فکر نمی‌کنم. فکر نمی‌کنم که فلانی کار کرده به جایی رسیده و من کار کردم و ... من سال‌ها در جبهه هم بودم، یک سال و نیم در جنوب لبنان و سازمان فتح جنگیدم که آن موقع حماس نبود. جلوی اسرائیلی‌ها جنگیدم. خیلی کار‌ها کردم، در کردستان سال‌ها در دفتر عمران امام بودم.
وی گفت: شکر خدا، لطف کرده زن و بچه‌ای هم به من داده که با همین سبک تفکر، قانع و راضی هستند.
این بازیگر پیشکسوت درباره چالش‌های کاری خود اظهار داشت: از کرم حضرات فیلمی ساخته نمی‌شود که در ما خانه نباشیم. اما از اطرافیانم اصلا یک بار هم غر نشنیدم. مدام تشویق هم می‌شدم.
داوودنژاد درباره دستمزد‌های خود در سینما و درآمد حاصل از آن و این که جنبه مالی برای شما مهم نبود؟ خاطرنشان کرد: شرایط یک جوری بود که خیلی این مساله مطرح نبود. خودم آدم پول‌دوستی نبودم حالا خوشبختانه یا بدبختانه. برای همین بیشتر دلی کار کردن برای من اهمیت داشت. از مدیران تولید بپرسید با محمدرضا اصلا آیا به تنشی، چیزی خوردید؟
وی به این که راضی بودید حتی به کمترین دستمزد؟ هم این گونه پاسخ داد: کمترین، هیچ وقت خودشان ندادند و نگفتند. اما به گونه‌ای نبود که پس‌انداز کنم. به گونه‌ای بود که روزی‌ام بگذرد نه این که پس‌انداز کنم.
داوودنژاد گفت: مسئولان باید فکر کنند داوودنژاد که دارد می‌رود به سمت ۷۰ سال، باید مستاجر باشد؟ چون نمی‌خواهد دزد باشد؟ من حداقل ۵۰ سال است مستاجرم. خوب است در دنیا بازیگری که مردم دوستش دارند، با موتور رفت و آمد کند، این همه بازیگر سن بالا که دو سه سال است کار نکرده‌اند مگر خانه و زندگی و خرج ندارند؟ پس چه کار می‌کنند؟ دولتی‌های ما یعنی اصلاً فکر نمی‌کنند به سینما و به عوامل سازنده فیلم؟ یک خورده بد نیست نیم نگاهی عطا کنند.
داوودنژاد از «شکلات ششم» به عنوان یکی از کار‌هایی نام برد که پس از فیلم سینمایی «کفایت مذاکرات» مشغول آن شده و گفت: کارهایم یکی پس از دیگری می‌آیند.
وی درباره این روز‌های خود اظهار داشت: دو سه خط قدیمی از قدیم دارم که دارم آنها را می‌نویسم که ببینم کدام یک را می‌شود جلوی دوربین برد.
داوودنژاد در این باره که افق شما کجا بود؟ گفت: افقی نمی‌دیدم، من همین اندازه که دوستم داشته باشند برایم کافی بود. من فقط شکر می‌کنم که دوستم دارند.
وی با بیان این که از جشنواره چهل و سوم فقط «کفایت مذاکرات» را دیده درباره این که آیا جشنواره در سال‌های اخیر پس‌رفت داشته یا پیشرفت؟ گفت: باید در جریان باشید که اظهارنظر کنید. نمی‌توانم اظهار نظر کنم.
