راهنماتو- این روزها نام پهپادهای «کامیکازه» را به واسطه درگیری های نظامی متعدد بسیار می شنویم. بمب های پرنده بدون سرنشینی که از راه دور هدایت می شوند تا به هدف کوبیده شده و آن را نابود سازند. این سلاح ها به حدی تأثیرگذار بوده اند که ایده ساخت کشتی های کامیکازه نیز بر اساس آن در حال توسعه است اما «کامیکازه» از کجا آمده است و چرا این نام را برای این نوع سلاح ها بکار می برند؟
به گزارش راهنماتو، کامیکازه اصطلاحی در زبان شینتو (ژاپن) است که معنای آن «باد الهی» است. در داستان ها آمده که این نام اشاره به حمله مغول ها در قرن 13 میلادی به ژاپن دارد که در آن به واسطه وزش بادهای شدیدی کشتی های مغول در هم کوبیده شد و عقب نشست. این بادهای نجات بخش، از ان زمان کامیکازه نام گرفت.
اما این داستان دلیل شهرت نام کامیکازه نبود، در سال پایانی جنگ جهانی دوم و هنگامی که نیروهای آلمان نازی در حال عقب نشینی از بیشتر متصرفات خود در اروپا و آفریقا بودند، فرصت برای متفقین فراهم شد تا به اقیانوس آرام و جبهه ژاپن بپردازند. تا پیش از این تمام توان متحدین صرف تقابل با آلمان می شد و برای همین امکان روبروی با ژاپن در اقیانوس آرام و جنوب آسیا فراهم نبود.
خلبانان کامیکازه ژاپن با شمشیر سامورایی
با کاهش فشار در جبهه های اروپا، آمریکا فرصت یافت تا نیروی دریایی خود را به جنگ با ژاپن بفرستد. ار سال 1944 حضور پرشمار آمریکا با ناوهای جدید هواپیمابر خود و همچنین هواپیماهای جدید، عرصه را بر ژاپن تنگ کرد و متصرفات این کشور در اقیانوس آرام و جنوب آسیا، یکی پس از دیگری از دست رفت. ژاپن در هراس بود که آمریکا به جزایر نزدیک ژاپن دست یابد و از آن طریق خود جزیره اصلی نیز تصرف شود.
در این روزهای تیره و تار، نیروی هوایی ژاپن همچون حمله مغول ها در 7 قرن قبل امیدوار بود تا «کامیکازه» یا باد الهی این کشور را نجات دهد. راهکار ژاپنی ها برای دفاع از سرزمین خود، نابود کردن کشتی های آمریکایی بود زیرا بدین شکل هواپیمایی نیز نمی توانست به ژاپن نزدیک شود. برای این کار ارتش ژاپن هواپیماهای جدیدی را طراحی کرد که در اصل نوعی بمب پرنده بودند که هدایت آنها را یک خلبان بر عهده داشت. در واقع در این راهکار هواپیما و خلبان با کوبیدن خود به کشتی های دشمن آن را نابود می ساختند.
اصابت یک هواپیمای کامیکازه ژاپنی به ناو هواپیمابر آمریکا
سنت مرگ به جای شکست، دستگیری و شرم عمیقاً در فرهنگ نظامی ژاپن جا افتاده بود. یکی از ارزش های اولیه در زندگی سامورایی ها و رمز بوشیدو، وفاداری و افتخار تا زمان مرگ بود. همین موضوع به ژاپن اجازه می داد تا به سادگی این طرح خود را عملی کند زیرا خلبانان این کشور بدون هیچ تردیدی شرکت در این عملیات های بدون بازگشت را می پذیرفتند.
در 25 اکتبر 1944، در خلال نبرد خلیج لیته، نیروی حمله ویژه کامیکازه اولین ماموریت خود را انجام داد. در مدت زمان تنها دو روز 50 عملیات کامیکازه انجام گرفت که منجر به غرق شدن 5 ناو آسیب جدی 23 ناو دیگر شد. نیروی دریایی امریکا در اولین برخوردها چندان با این استراتژی آشنا نوبد و برای همین آسیب های جدی دید اما به سرعت روش مقابله طراحی و دقت نیروها نیز افزایش یافت.
آتش باری سنگین به سمت یک هواپیمای کامیکازه ژاپنی
استفاده از توپ های ضدهوایی با سرعت آتش باری بالا آسمان اطراف ناوها را به جهنمی برای هواپیماهای کامیکازه بدل کرد. گفته می شود حدود 3800 خلبان کامیکازه در جریان این نبردها کشته شدند و آمرها نیز حاکی از آن است که تنها 19 درصد از این عملیات ها در نهایت با موفقیت همراه بودند.
به هر روی کامیکازه نیز نتوانست ژاپن را از شکست در جنگ جهانی دوم برهاند اما میراث آن امروز توسط اغلب کشورهای جهان در حال استفاده است اما این بار دیگر نیاز نیست خلبانان ماهر جان خود را برای عملیات های نظامی فدا کنند.
در ادامه می توانید یک ویدئوی بسیار جالب از عملیات های متعدد کامیکازه و دفاع نیروی دریایی آمریکا در برابر آنها را ببینید.
