راهنماتو- در دهه 1980 بزرگترین کشتی جهان با نام سی‌وایز جاینت [Seawise Giant ] وارد دریا شد. این کشتی در حدود 500متر طول داشت که یعنی حتی از ساختمان امپایر استیت در ایالات متحده نیز طویل‌تر بود.
به گزارش راهنماتو، این کشتی که بارها نام و صاحبانشان تغییر یافتند فقط به واسطه جثه عظیم‌اش معروف نبود. تاریخچه این کشتی یک داستان حماسی است که می‌تواند با داستان کشتی‌هایی مثل تایتانیک رقابت کند.
از شیوه‌های متأثر‌کننده ساخت این کشتی گرفته تا غرق شدنش توسط موشک‌های صدام حسین تا بازیابی و احیای آن، کشتی سی‌وایز جاینت بدون شک توانسته جایگاه خود را در میان عظیم‌ترین کشتی‌های تاریخ جهان پیدا کند.
سی‌وایز جاینت، بزرگترین کشتی جهان
فکر اولیه برای ساخت سی‌وایز جاینت به یک شرکت تجاری غول یونانی تعلق داشت که با صنایع سنگین سومیتومو در ژاپن قرارداد بست تا برایش یک نفت‌کش غول‌پیکر بسازند. اما بنا بر گزارش‌های ساوث چایناپست، این شرکت غول درنهایت کشتی را نخرید. داستان‌ها درباره این تصمیم‌گیری متفاوت است اما احتمالا یا این شرکت در زمان ساخته‌شدن کشتی ورشکست شده بوده یا از خرید کشتی منصرف شده است.
این تصمیم برای صنایع سنگین سومیتومو دردسرهایی ایجاد کرد زیرا باید یکی از بزرگترین کشتی‌هایی را که تا آن زمان ساخته بود و در کارخانه کشتی‌سازی بدون آینده معلوم خاک می‌خورد، به یک خریدار دیگر می‌فروخت. خوشبختانه، خیلی طول نکشید که کشتی یک علاقه‌مند دیگر پیدا کرد.
در سال 1981، دو سال بعد از اتمام ساخت کشتی، مردی به نام تونگ چائو-یانگ قراردادی برای خرید کشتی بست. اما تونگ، که موسس خطوط کشتی‌رانی ماورای بحار اورینت در هنگ‌کنگ بود، از سایز کشتی رضایت نداشت و می‌خواست کشتی از این که هست نیز بزرگ‌تر باشد.
تونگ شخصا بر افزوده شدن چند متری به درازای کشتی نظارت داشت. اکنون ظرفیت کشتی به بیش از 140000تن رسیده بود. این کشتی غول‌پیکر در مجموع 459متر طول و 69متر عرض داشت. این طول و عرض آن را به بزرگترین و درازترین کشتی دنیا تبدیل کرده بود.
طبیعی است که سی‌وایز جاینت برای معبرهای باریک مناسب نبود. قطر دور فرمان این کشتی 3000متر بود و اگر ناخدا می‌خواست از حداکثر سرعت کشتی که 16.5گره دریایی بود، سرعت را کند و کشتی را نهایتا متوقف کند، تا رسیدن به توقف کامل کشتی باید 9000متر می‌پیمود.
ایرادی نداشت چون اساسا قرار نبود که سرعت سی‌وایز جاینت بالا باشد. این کشتی اغلب نفت خام را بین ایالات متحده و خاورمیانه جابه‌جا می‌کرد. متأسفانه، این کشتی در زمان جنگ ایران و عراق به آب افتاده بود و خیلی زود قربانی ناخواسته این جنگ شد.
غرق شدن کشتی سی‌وایز جاینت
فاجعه در ماه مه سال 1988 زمانیکه کشتی در جزیره لارک در ایران لنگر انداخته بود، اتفاق افتاد. بر اساس گزارش‌های تلگراف، کشتی وقتی مورد حمله نیروهای صدام حسین قرار گرفت، با نفت ایران بار زده شده بود.
نفت و آتش ترکیب بدنامی هستند و سی‌وایز جاینت به سرعت در شعله‌های آتش سوخت. خیلی طول نکشید که آتش کل کشتی را در برگرفت و درنهایت در آب‌های کم‌عمق غرق شد.
برای اغلب کشتی‌ها این پایان ماجراست. اما سی‌وایز جاینت، بزرگترین کشتی جهان، مانند اغلب کشتی‌ها نبود. کسانی بودند که هنوز فکر می‌کردند لاشه بزرگترین کشتی جهان ارزشمند است. یکی از این طرف‌ها یک گروه نروژی به نام نورمن اینترنشنال بود. وقتی جنگ ایران-عراق خاتمه یافت، این شرکت کشتی غرق‌شده سی‌وایز جاینت را از کف دریا بالا کشید و تا سنگاپور برای تعمیر یدک‌کش کرد.
تا اکتبر سال 1991 بیش از 3700تن فولاد جدید برای تعمیر سی‌وایز جاینت که یکبار دیگر برای دریانوردی مناسب‌سازی شده بود، به کار گرفته شد. این کشتی یک نام تازه نیز پیدا کرد: هپی جاینت.
نموداری که طول سی وایز جاینت (به رنگ قرمز) را در مقایسه با سایر کشتی ها نشان می دهد.
زندگی دوم سی‌وایز جاینت
هپی جاینت درنهایت توسط یک غول کشتی‌رانی نروژی دیگر به نام یورگن یاهر به قیمت 30میلیون دلار (تقریبا معادل 45میلیون دلار امروزی) خریداری شد. این کشتی غول‌پیکر بار دیگر نام تازه‌ای پیدا کرد: یاهر وایکینگ.
یاهر وایکینگ فقط 40نفر خدمه داشت اما توانست 10سال دیگر کار کند. او دوباره نفت را در سراسر دریاها منتقل می‌کرد. گفته می‌شود که یاهر وایکینگ چند مسئله بزرگ داشت که در گذر زمان آشکارتر شدند. اول از همه این کشتی به سوخت زیادی برای حرکت نیاز داشت. فراتر از آن، سایز کشتی یک مسئله بسیار اساسی بود. این کشتی خیلی بزرگ‌تر از آن بود که بتواند وارد برخی از بنادر جهان شامل کانال مانش، سوئز و پاناما بشود.
درنهایت یاهر وایکینگ دوباره فروخته شد و این بار یک شرکت نروژی به نام فرست اولسن تنکرز آن را خرید. اما فرست اولسن مایل نبود که این کشتی تازه را عازم دریاها کند، او نام کشتی را به ناک نِویس تغییر داد و به جای کشتی‌رانی از آن به عنوان یک انبار ثابت در میدان نفتی الشاهین در قطر استفاده کرد.
مرگ بزرگترین کشتی‌ای که تاکنون در جهان ساخته شده است
ناک نویس 6سال در قطر ماند و بعد از آن به عنوان آهن قراضه به یک شرکت در گوجرات هند فروخته شد. ده‌ها هزار کارگر به مدت بیش از یکسال کار کردند تا توانستند قطعات سی‌وایز جاینت سابق را جدا و آن‌ها را برای فروش آماده کنند.
بنابراین در این نقطه داستان بزرگترین کشتی جهان به پایان خود رسید. ممکن است که سی‌وایز جاینت رفته باشد اما حداقل یک بخش بزرگ و تأثیرگذار آن هنوز باقی است: لنگر 36تنی کشتی در موزه دریایی هنگ‌کنگ به نمایش عمومی گذاشته شد تا گواهی باشد بر جثه عظیم کشتی‌ای که زمانی بزرگترین کشتی جهان بود.
