راهنماتو- یک قورباغه فسیل‌شده که 100میلیون سال قبل به همراه دایناسورها زندگی می‌کرد با شکمی پر از تخم کشف شده است. به گفته دانشمندان این قورباغه قدیمی‌ترین از نوع خود است که تاکنون پیدا شده است.
به گزارش راهنماتو، محققان باور دارند که قورباغه احتمالا در هنگام جفتگیری کشته شده است، احتمالا زمانیکه قورباغه ماده توسط قورباغه نری که او را دربرگرفته بوده، غرق شده است.
قورباغه‌ها باردار نمی‌شوند. بلکه قورباغه‌های ماده یک دسته تخم آماده باروری دارند که توسط قورباغه نر بارور می‌شوند. قورباغه‌ای که در این وضعیت قرار دارد به نام قورباغه آبستن [gravid] شناخته می‌شود.
این قورباغه آبستن باستانی، از نوع Gansubatachus qilianensis در یک بستر فسیلی در شمال غربی چین پیدا شده و قدمت آن به دوران کرتاسه (145 تا 66میلیون سال قبل) باز می‌گردد.
قورباغه‌های فسیل‌شده متعلق به این دوران بسیار کمیاب هستند و آن‌هایی که بافت‌های نرم‌شان حفظ شده از آن هم نادرتر هستند.
محققان خاطرنشان کرده‌اند که این نمونه هنوز هم خیلی خارق‌العاده است زیرا قدیمی‌ترین نمونه ثبت‌شده از قورباغه آبستن است.
دانشمندان این قورباغه آبستن فسیل‌شده را با سایر نمونه‌های قدیمی کشف‌شده مقایسه کردند. آن‌ها با کمک سی‌‌تی‌اسکن کامپیوتری از فسیل‌ها نمونه‌ای از اسکلت ان را ساختند و ترکیب تخم‌های آن را با کمک پرتو ایکس تحلیل کردند.
تحلیل‌های آن‌ها نشان می‌دهد که قورباغه هنوز به لحاظ اسکلتی نابالغ بوده که یعنی قبل از آنکه کاملا به لحاظ جسمانی رشد پیدا کند قادر به تولیدمثل جنسی بوده است. اگرچه چنین چیزی در بسیاری از حیوانات مدرن رایج است، تا پیش از این شواهد مستقیم فسیلی‌ای که نشان دهد این وضعیت در مورد قورباغه‌ها و وزغ‌های باستانی نیز صدق می‌کرده، وجود نداشت.
بائوکسیا دو، دیرینه‌شناس از دانشگاه لانگژو در چین، می‌گوید: «تکامل تولیدمثل، به خصوص استراتژی‌های تولیدمثل، بخش مهمی از زیست‌شناسی تکامل است.»
او می‌افزاید فهم استراتژی‌های تولیدمثلی که قورباغه‌های اولیه به خدمت می‌گرفتند می‌تواند بینش ارزشمندی درباره تاریخچه کامل تولیدمثلی آن‌ها ارائه کند.
با توجه به اینکه قورباغه فسیل‌شده به لحاظ اسکلتی نابالغ بوده است، محققان مرگ او به دلیل پیری را رد کردند. عوامل محیط‌زیستی مثل تغییرات ناگهانی در وضعیت آب یا رشد جلبک نیز نامحتمل است زیرا اگر چنین بود شواهدی از آن‌ها در رسوبات مطالعه‌شده مشاهده می‌شد.
تعداد بسیار اندکی از قورباغه‌ها در رسوبات پیدا شده‌اند که نشان می‌دهد هر نوع رویداد فاجعه‌باری نمی‌توانسته مقصر مرگ این قورباغه باشد زیرا اگر چنین بود مرگ‌های دسته‌جمعی و فسیل تعداد زیادی قورباغه در محل پیدا می‌شد.
دو می‌گوید: «در حال حاضر باور داریم که محتمل‌ترین علت مرگ ضعف یا حتی خفگی بعد از رفتار جنسی مرسوم در بین قورباغه‌ها به نام آمپلکسوس [ amplexus] است. این رفتار در بین قورباغه‌های مدرن نیز مشاهده می‌شود.
آمپلکسوس در لاتین به معنای آغوش است و رفتاری را در بین قورباغه‌ها توصیف می‌کند که طی آن قورباغه نر ساعت‌ها بلکه روزها روی کمر قورباغه ماده قرار می‌گیرد تا تخم‌های او را بارور کند. احتمالا در هنگام انجام این کار قورباغه ماده در آب غرق یا خفه شده است.
در حالی که برای اثبات این یافته‌ها که قورباغه‌های اولیه قبل از بلوغ از نظر جنسی بالغ شده‌اند، به سوابق فسیلی بیشتری نیاز است، این کشف نگاهی وسوسه‌انگیز به رشد قورباغه‌های باستانی است. دو می‌گوید: «این حقیقت که قورباغه‌های اولیه در عصر دایناسورها رشد کرده‌اند و توانسته‌اند از انقراض‌های چندگانه جان سالم به در ببرند، مطالعه استراتژی‌های بقای آن‌ها را بسیار مهم می‌کند.»
