بسیاری از افراد در دوران کودکی شنیده‌اند که بلعیدن آدامس بسیار خطرناک است و می‌تواند سال‌ها در بدن باقی بماند. اما آیا این واقعیت دارد؟ در این مقاله، به بررسی خطرات واقعی و خیالی بلعیدن آدامس می‌پردازیم.
فرادید نوشت: وقتی کودک بودیم به ما هشدار داده شده بود که آدامس را هرگز قورت ندهیم، زیرا گفته می‌شد که هضم آن ممکن است هفت سال طول بکشد. البته این باور حقیقت ندارد اما به هر حال بلعیدن آدامس می‌تواند واقعا خطراتی به دنبال داشته باشد.
خوشبختانه کسانی که به طور تصادفی یک یا دو تکه آدامس را بلعیده‌اند، قرار نیست آن را به مدت هفت سال در دستگاه گوارششان تحمل کنند. هضم آدامس در بدن هفت سال طول نمی‌کشد. به گفته جولیا زومپانو، متخصص تغذیه در مرکز تغذیه انسانی کلینیک کلیولند اوهایو، «آدامس مانند غذا در مدت 40 ساعت از دستگاه گوارش عبور می‌کند و از طریق مدفوع خارج می‌شود».
با این حال، این واقعیت سر جای خودش هست که ما آدامس را «هضم» نمی‌کنیم. دکتر نانسی مک‌گرئال، متخصص گوارش در مرکز پزشکی دانشگاه دوک می‌گوید: «بدن ما آنزیم‌های لازم برای هضم برخی از مواد موجود در آدامس را ندارد».
این بدان معناست که اگر آدامس را قورت بدهید، آن را به صورت کامل دفع می‌کنید، همانند تکه‌های ذرت که به دلیل فیبر بالا و پوشش سلولزی که آنزیم‌های لازم برای تجزیه آن‌ها را نداریم، هضم نمی‌شوند.
دکتر مک‌گرئال می‌گوید: «مواردی بوده که در حین انجام کولونوسکوپی، مقداری آدامس که بیمار قورت داده بود پیدا کرده‌ام. اما باز هم، احتمالاً این چیزی بود که بیمار در 24 ساعت گذشته قورت داده بود، نه چیزی که از هفت سال قبل باقی مانده باشد».
آدامس از یک محصول مصنوعی به نام پایه آدامس ساخته شده که شامل مواد غیرغذایی مانند رزین‌ها، امولسیفایرها و نرم‌کننده‌ها است که نمی‌توان آن‌ها را هضم کرد. با این حال، بدن ما قادر به هضم برخی از مواد افزودنی آدامس مانند شیرین‌کننده‌ها است.
پس اگر ما می‌توانیم آدامس هضم نشده را از دستگاه گوارش عبور دهیم، آیا قورت دادن آن خطری دارد؟
دکتر مک‌گرئال می‌گوید: «اگر یک یا دو تکه آدامس باشد، احتمالاً هیچ مشکلی پیش نمی‌آید». به گفته مرکز کنترل سموم ایلینوی، قورت دادن مقادیر کمی آدامس نباید مشکلی ایجاد کند، اما مقادیر زیاد می‌تواند منجر به «استفراغ، یبوست، نفخ شکم، درد یا تغییر در عادات روده‌ای» شود.
با این حال، قورت دادن آدامس در موارد نادر می‌تواند باعث انسداد روده‌ها شود؛ البته اگر کسی مقدار زیادی از آن را در یک زمان بخورد. به عنوان مثال، یک مقاله در سال 1998 در مجله Pediatrics گزارش داده است که سه کودک پس از قورت دادن آدامس دچار انسداد مری یا روده شدند. حتی یک مورد از انسداد مجرای هوایی فوقانی در یک نوجوان پس از قورت دادن آدامس نیز گزارش شده است.
این انسدادها فقط در کودکان رخ نمی‌دهد. یک گزارش موردی در سال 2020 در مجله ACG Case Reports Journal جزئیات ماجرای زنی 53 ساله را شرح می‌دهد که آزمایش کولونوسکوپی‌اش نشان داد 30 تکه آدامس در سکوم او «یک کیسه در مدخل روده بزرگ» گیر کرده است. نویسندگان نوشتند: «ما معتقدیم که تشویق بیماران به دور انداختن آدامس به جای بلعیدن آن برای بیمارانی که روزانه مقدار زیادی آدامس مصرف می‌کنند، ضروری است».
علاوه بر این، بلعیدن بیش از حد سوربیتول (یک الکل قندی که اغلب در آدامس بدون قند وجود دارد) می‌تواند مشکلات گوارشی (عمدتاً اسهال) ایجاد کند زیرا آب را به روده‌ها می‌کشد. دکتر مک‌گرئال می‌گوید که وقتی دانشجوی پزشکی بود، یک بیمار با اسهال ناشناخته داشت که پزشکان پس از انجام آزمایش‌های متعدد، علت آن را پیدا نکردند تا اینکه یکی از پزشکان سطل زباله پر از بسته‌های آدامس بدون قند را کنار تخت او دید. بیمار سپس اعتراف کرد که تعداد زیادی آدامس را جویده و قورت داده است.
