دانشمندان ناسا داده‌های جدید تلسکوپ‌های فضایی را به‌شکل سمفونی کیهانی بازسازی کرده‌اند! این بازنمایی‌های صوتی یا «صداسازی داده‌ها» (Sonifications) با استفاده از داده‌های رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ، تلسکوپ فضایی جیمز وب و کاوشگر تصویربرداری قطبش‌سنجی پرتو ایکس (IXPE) ایجاد شده است.
به گزارش اسپیس، صداسازی انجام‌شده شامل داده‌هایی از چند جرم کیهانی مختلف است که هرکدام مرحله‌ای متفاوت از چرخه عمر سیاه‌چاله‌ها را نشان می‌دهند. در این پروژه، به هر نقطه از کیهان یک نت موسیقی اختصاص داده شده تا مشاهده‌های فضایی به صدا ترجمه شوند و شنوندگان بتوانند صدای کیهان را بشنوند!
تبدیل تصویر ستاره WR 124 به موسیقی
اولین ملودی نوای تولد احتمالی سیاه‌چاله‌ای را به تصویر می‌کشد. این صحنه ستاره عظیم WR 124 را نشان می‌دهد که با خشونت لایه‌های بیرونی خود را به بیرون پرتاب می‌کند و سحابی درخشانی از گاز و غبار پدید می‌آورد.
WR 124 ستاره وُلف-رایه است (ستاره‌ای پرجرم با جرم بیش از ۲۰ برابر خورشید) و در فاصله حدود ۲۸ هزار سال نوری از زمین قرار دارد. این ستاره در مراحل پایانی زندگی خود به سر می‌برد. فرایند ریزش لایه‌های بیرونی آن ممکن است میلیاردها سال آینده به انفجاری عظیم و پرانرژی (ابرنواختر) منجر شود و درنهایت سیاه‌چاله‌ای به جا بگذارد.
صداسازی ستاره WR 124 ابتدا با صدایی جیغ‌مانند آغاز می‌شود که از هسته داغ ستاره به گوش می‌رسد. سپس با گسترش مواد درخشان ستاره‌ای به بیرون، سازهایی مانند فلوت، بلز، چنگ و سازهای زهی وارد می‌شوند تا فاز ناآرام و دگرگون‌کننده این سحابی را به تصویر بکشند.
بازسازی صوتی منظومه دوتایی SS 433
دومین صداسازی دوئت کیهانی را از منظومه دوتایی SS 433 بازسازی کرده است. این منظومه در فاصله حدود ۱۸ هزار سال نوری از زمین قرار دارد و ستاره‌ای شبیه خورشید در آن، به دور همدمی سنگین‌تر -ستاره نوترونی یا سیاه‌چاله- می‌گردد.
در این صداسازی، نوسانات پرتو ایکس به زیر و بمی‌های مختلف و سازهای متنوع ترجمه شده‌اند. صدای چکیدن قطره‌های آب، نشان‌دهنده ستارگان پس‌زمینه‌اند و نت‌های نواخته‌شده موقعیت این دوئت را میان ابری عظیم از گاز و غبار میان‌ستاره‌ای نشان می‌دهند.
آوای کهکشان قنطورس A
سومین و آخرین بخش این سمفونی کیهانی به کهکشان قنطورس A اختصاص دارد. این کهکشان در فاصله ۱۲ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است. در مرکز قنطورس A، سیاه‌چاله‌ای ابرپرجرم قرار دارد که جت قدرتمندی از ذرات را در سراسر کهکشان به بیرون پرتاب می‌کند.
در این صداسازی با حرکت ساعت‌گرد از بالای تصویر، نوسانات پرتوهای ایکس به صداهایی شبیه صدای باد و نسیم، و داده‌های نوری مرئی به نوای سازهای زهی ترجمه شده‌اند. نتیجه نهایی موسیقی فراگیری است که ساختار کهکشان و درخشش ستارگان آن را به تصویر می‌کشد.
نتیجه نهایی سمفونی کیهانی
در ویدیوی زیر نیز نتیجه نهایی این سمفونی کیهانی آمده است:
