نگاهی به طراحی و مشخصات فنی هواپیمای ترابری نظامی A۴۰۰M + ویدئو

این هواپیما توسط شرکت ایرباس دیفنس اند اسپیس، یک بخش از شرکت هوافضا و دفاعی اروپایی ایرباس ساخته شده است.

شرکت‌های دیگری که در این پروژه سهم دارند عبارتند از بی‌ای ئی سیستمز (بریتانیا)، ئی‌ای دی اس (آلمان، فرانسه و اسپانیا)، فلابل (بلژیک) و صنایع هوافضای توساس (ترکیه).

پروژه هواپیما‌های بزرگ آینده A۴۰۰M

قرارداد تولید وتوسعه هواپیما‌های بزرگ آینده A۴۰۰M، بین ایرباس و آژانس تدارکات اروپایی OCCAR برای ۲۱۲ هواپیما در می ۲۰۰۳ امضا شد. فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسپانیا، بریتانیا، ترکیه، بلژیک و لوکزامبورگ در ابتدا آن را امضا کردند، اما ایتالیا متعاقباً از آن خارج شد. در نتیجه سفارش به ۱۸۰ فروند کاهش یافت و تحویل آن از سال ۲۰۰۹ آغاز شد.

اولین برش فلز برای بدنه هواپیما A۴۰۰M در ژانویه ۲۰۰۵ و مونتاژ در سال ۲۰۰۷ آغاز شد. اولین پرواز برای اوایل سال ۲۰۰۸ برنامه ریزی شده بود. با این حال، این به دلیل مشکلات توسعه موتور، پرواز در تاریخ مذکور به تعویق افتاد. اولین هواپیمای A۴۰۰M در ژوئن ۲۰۰۸ به طور رسمی عرضه شد و اولین پرواز مورد انتظار در ۱۱ دسامبر ۲۰۰۹ انجام شد

 

این هواپیما با ۱۲۷ تن وزن به پرواز درآمد و ۱۵ تن تجهیزات آزمایشی را حمل کرد. حداکثر وزن رسمی برخاست آن ۱۴۱ تن است.

بلژیک، بریتانیا، فرانسه، آلمان، لوکزامبورگ، اسپانیا و ترکیه موافقت کردند که ۱.۵ میلیارد یورو به ایرباس برای ادامه برنامه در نوامبر ۲۰۱۰ وام دهند. با این حال آلمان و بریتانیا تعداد هواپیما‌های سفارش داده شده را به ترتیب به ۵۳ و ۲۲ فروند کاهش دادند و مجموع آنها را به ۱۷۰ فروند کاهش دادند.

اولین محموله‌ها در اوت ۲۰۱۳ به نیروی هوایی فرانسه انجام شد و انتظار می‌رود بقیه تحویل‌ها در سال ۲۰۲۵ به پایان برسد.

طراحی A۴۰۰M

A۴۰۰M محموله بسیار بزرگتری نسبت به سی-۱۶۰ ترنسال و سی-۱۳۰ دارد و در طراحی آن از مواد کامپوزیت زیادی استفاده می‌شود. توانایی آن برای فرود و برخاستن در میدان‌های خارج از باند فرودگاهی از ویژگی‌های اصلی این هواپیما است. این هواپیما دارای ارابه فرود اصلی شش چرخ شناور بالا است.

 

کابین خلبان هواپیمای A۴۰۰M

کابین خلبان A۴۰۰M کاملاً با دید در شب سازگار است. این هواپیما مجهز به سیستم کنترل پرواز با سیم است که برای طیف وسیعی از هواپیما‌های مسافربری ایرباس توسعه یافته است.

دو کنترلر کناری نصب شده است تا خلبان دید نامحدودی از نمایشگر‌های الکترونیکی پرواز داشته باشد. کنترل‌های دریچه گاز در مرکز بین دو ایستگاه خلبانی قرار می‌گیرند.

 

تالس و دهیل اویونیک، سیستم مدیریت پرواز FMS۴۰۰ A۴۰۰M را بر اساس ماژول‌های اویونیک ماژولار یکپارچه توسعه دادند.

سیستم‌های اویونیک شامل کنترل کابین خلبان و سیستم‌های نمایش با ۹ صفحه نمایش ۶ اینچی و یک نمایشگر دیجیتال هدآپ است که دارای فناوری نمایشگر کریستال مایع و سیستم‌های دید پیشرفته برای بهبود آگاهی موقعیتی، محاسبه خودکار CG و سیستم‌های کمک دفاعی خودکار است.

تجهیزات جنگ الکترونیک

مجموعه کمک‌های دفاعی ئی‌ای دی اس دیفنس الکترونیک شامل یک هشدار رادار ALR-۴۰۰ ساخت مشترک ایندرا و ئی‌ای دی اس، یک سنسور هشدار مادون قرمز چند رنگ، یک هشدار دهنده پرتاب و نزدیک شدن توسعه‌یافته موشک توسط ئی‌ای دی اس و تالس و همچنین یک سیستم شعله افکن است.

 

این هواپیما همچنین می‌تواند محافظ زرهی برای پوشش خدمه و شیشه‌های جلو ضد گلوله را در خود جای دهد. بال‌ها دارای نقاط سخت برای نصب غلاف‌های جنگ الکترونیک و سوخت گیری هستند.

ناوبری A۴۰۰M

سیستم ناوبری مستقل هواپیما شامل یک سیستم مرجع اینرسی است که با یک سیستم موقعیت یاب جهانی ترکیبب شده است. رادار هواشناسی و ناوبری نورثروپ گرومن AN/APN-۲۴۱E است که ترکیبی از قابلیت اندازه گیری و نقشه برداری از زمین است.

مجموعه ناوبری رادیویی شامل یک جفت سیستم فرود ابزار، محدوده رادیویی همه جهته VHF، تجهیزات اندازه‌گیری فاصله رادیویی، فرستنده‌های کنترل ترافیک هوایی، جهت یاب خودکار و یک واحد ناوبری هوایی تاکتیکی است.

موتور A۴۰۰M

ایرباس میلیتاری، موتور توربوپراپ سه شفت TP۴۰۰-D۶ ساخت یوروپروپ اینترنشنال را در می ۲۰۰۳ انتخاب کرد. هر یک از این چهار موتور حداکثر توان خروجی بیش از ۱۱۰۰۰ اسب بخار دارند. موتور‌ها مجهز به کنترل دیجیتال هستند که توسط بی‌ای ئی سیستمز و هیسپانو- سویزا عرضه شده است.

آرایش توربوپراپ دارای دو توربوفن در دو طرف بدنه است. چرخش معکوس فن‌ها یک جریان هوای متقارن روی بال ایجاد می‌کند تا ظرفیت بالابری، هندلینگ و پایداری را بهبود بخشد. علاوه بر این، وزن ساختاری بال را کاهش می‌دهد و انحراف نامطلوب را در صورت خرابی موتور به حداقل می‌رساند.

مشخصات فنی کلی A۴۰۰M

• نقش: هواپیما‌های ترابری نظامی دوربرد
• خدمه: سه چهار
• ظرفیت: ۳۷۰۰۰ کیلوگرم محموله، ۱۱۶ سرباز / چترباز کاملا مجهز و حداکثر ۶۶ برانکارد همراه با ۲۵ پرسنل پزشکی
• اولین پرواز: دسامبر ۲۰۰۹
• تعداد ساخته شده (از نوامبر ۲۰۱۷): ۵۵ هواپیما