معبد اسنا در ۶۰ کیلومتری جنوب الاقصر مصر که در دوران فراعنۀ بطلمیوسی ساخته شده است، در حال طی کردن مراحل گسترده‌ای از بازسازی است که به صورت یک پروژه همکاری میان مصر و آلمان انجام می‌شود. محوطه اصلی معبد دیگر وجود ندارد، اما سرسرای بزرگ آن که به «پرونائوس» معروف است، بیش از ۲۰۰ سال پیش دوباره کشف شد و همچنان به‌طور کامل حفظ شده است.
در طول ۱۸۰۰ سال گذشته، مردم محلی در سرسرای معبد آتش روشن می‌کردند. در نتیجه، تزئینات دیوارها و ستون‌هایی که زمانی رنگارنگ بودند، سیاه شده بودند. طی شش سال گذشته، تیمی متشکل از ۳۰ مرمت‌کار مصری، رنگ‌های تصاویر نجومی که کل سقف را پوشانده بودند و همچنین رنگ‌های ۱۸ ستون داخلی را آشکار کردند.
امسال فاز جدیدی از بازسازی آغاز شد. متخصصان بازسازی دیوار داخلی جنوبی و بخش جنوبی دیوار پشتی غربی را به پایان رساندند. آن‌ها رنگ‌های اصلی را که دارای رنگدانه‌های غالب زرد و قرمز بودند، آشکار کردند. این تفاوت بزرگی با طرح‌های رنگی دیگر معابد مانند معبد دندرا دارد که در آنجا رنگ‌های سفید و آبی روشن غالب هستند.
کریستین لایتس می‌گوید: «بزرگ‌ترین کشف امسال، جزئیات نقاشی‌های لباس‌های فراعنه و خدایان، تاج‌ها و تخت‌هایشان بود. پیش از این به دلیل لایه ضخیم دوده که روی نقش‌برجسته‌ها نشسته بود، نمی‌توانستیم آن‌ها را ببینیم».
همه این جزئیات نقاشی‌شده بخشی جدایی‌ناپذیر از صحنه‌های قربانی و پیشکش هستند که دیوارهای داخلی معبد را پوشانده‌اند. محققان از وجود متون هیروگلیف و نقش‌برجسته‌ها اطلاع داشتند، اما تزئینات تازه آشکارشده روی تصاویر تخت‌ها دارای معانی خاص خود هستند.
در یکی از صحنه‌ها که فرعون را در حال تقدیم تیر و کمان به الهه نیت نشان می‌دهد، تیم مرمت چهار کمان نقاشی‌شده را در بخش پایینی تخت آشکار کردند؛ احتمالاً این کمان‌ها بخشی از 9 کمان اصلی هستند که به عنوان نماد مصر علیا و سفلی و هفت سرزمین دیگر تحت فرمانروایی پادشاه مصر شناخته می‌شدند.
در یکی دیگر از صحنه‌هایی که ارائه پیشکش توسط فرعون به خدایان را به تصویر کشیده است، پیش‌بند فرعون با دو گیاه تزئین شده است: پاپیروس (بالا) که نشان مصر سفلی است و نیلوفر آبی (پایین) که نماد مصر علیا است و نشان می‌دهد شاه فرمانروای هر دو بخش کشور است.
شاید تماشایی‌ترین صحنه، صحنه‌ای است که قایق مقدس خدای محلی، خنوم، که حامل معبد خداست، توسط چندین کاهن حمل می‌شود. این قایق در طی مراسمی از بخش داخلی معبد خارج می‌شد تا مردم اسنا بتوانند در مناسبت‌های ویژه حداقل معبد بسته خدا را ببینند. برای بقیه سال، این قایق در معبد مخفی بود و تنها کاهنان به آن دسترسی داشتند.
