باستان‌شناسان، قربانگاه‌ها و لوح‌های مرمری حکاکی‌شده‌ای را در این منطقه کشف کرده‌اند که احتمالاً بقایای معبدی است که توسط مهاجران نبطیه ساخته شده بود. اما این معبد بعدها احتمالاً به دلیل ترک منطقه توسط تجار خارجی به حال خود رها شده و تخریب شده است؛ در طی زمان همچنین به دلیل بالا آمدن سطح دریا، بقایای معبد در زیر آب‌های ساحلی قرار گرفته است.
در زمان امپراتوری روم، این شهر به عنوان بندری بزرگ شناخته می‌شد که کشتی‌ها از سراسر جهان برای آوردن کالاهایی مانند غلات در آن لنگر می‌انداختند. فعالیت‌های آتشفشانی در طول قرون باعث تغییرات زیادی در خط ساحلی پوتزولی شده و حدود 2 کیلومتر از انبارها و ساختمان‌های مرتبط با بندر قدیمی روم را زیر آب برده است.
در سال 2023، محققان دو اتاق غرق‌شده با دیوارهای به سبک رومی را کشف کردند که هرکدام شامل قربانگاه‌های مرمری و لوح‌های مرمری با حکاکی‌های لاتین بودند. این اتاق‌ها به الهه ذوشرا، خدای اصلی نبطی‌ها تقدیم شده بودند.
پادشاهی نبطیه از شمال عربستان تا شرق مدیترانه گسترده بود. در قرون چهارم تا دوم قبل از میلاد، نبطی‌ها شبکه تجاری بزرگی از کالاهای لوکس مانند بخور، طلا، عاج و عطرها را کنترل می‌کردند و تا پایان قرن اول میلادی ثروت زیادی انباشته بودند. نابودی معبد احتمالا در پایان این دورۀ پررونق صورت گرفته است.
سرپرست تیم تحقیق می‌گوید: «به نظر می‌رسد که ما ساختمانی داریم که به خدایان نبطی تقدیم شده، اما با معماری رومی و کتیبه لاتین».
استیون تاک، کارشناس تاریخ روم باستان در دانشگاه میامی اوهایو که در این مطالعه شرکت نداشت می‌گوید: «کاملاً منطقی است که نبطی‌ها به عنوان یک جامعه تجاری در پوتزولی حضور داشته باشند. پوتزولی دومین شهر بزرگ و بندر اصلی ایتالیا رومی در آن زمان بود و نبطی‌ها به آنجا جذب می‌شدند و آیین‌های مذهبی خود را نیز با خود همراه می‌آوردند».
پس از ضمیمه شدن نبطیه به امپراتوری روم در سال 106 میلادی، تجارت کاروان‌های داخلی در عربستان فروپاشید و تخریب معبد در پوتزولی ممکن است نشان‌دهنده این دوره ناآرام باشد.
به گفتۀ تیم تحقیق، «احتمالاً پس از فتح عربستان توسط تراژان در سال 106 میلادی، نبطی‌ها دیگر امکان تجارت آزاد در پوتزولی نداشتند و ممکن است بندر را ترک کرده باشند».
