
راهنماتو- جادههایی که نفس را در سینه حبس میکنند، از ترس یا از زیبایی؟ جاده یونگاس در بولیوی و گردنه تته در کردستان ایران، با پیچوخمهای مرگبار و پرتگاههای نفسگیرشان، دل هر ماجراجویی را میلرزانند، اما بهار که از راه میرسد، این مسیرهای هولناک به تابلویی از بهشت بدل میشوند.
به گزارش راهنماتو، برخی راهها صرفاً گذرگاه نیستند؛ افسانهاند، حکایتهایی از جسارت، بیم، و شگفتی. همچون داستانی پنهان در دل طبیعتی خشمگین. جاده یونگاس، که بهحق نام «جاده مرگ» را یدک میکشد، در دل مهگرفتهی جنگلهای بارانی بولیوی، و گردنه تته، این شاهراه صعبالعبور در آغوش کوههای سترگ کردستان، هر دو بیش از آنکه مسیری باشند برای رسیدن، سفریاند به ژرفای احساس. جایی که هر پیچ و هر صخره، قصهای دارد از مرز باریک میان زندگی و مرگ.
اما بهار که از راه میرسد، طبیعت بر چهره این راههای هولناک لبخند میزند. سرمای زمستانی آرام آرام از تن کوهها میریزد، مهها شکافته میشوند، و آفتاب با نوازشی گرم، روح تازهای در جان این مسیرهای خسته میدمد. در این هنگام، جادهها که تا دیروز مامن ترس بودند، به معبر رؤیا بدل میشوند. درختان سر از خاک برمیآورند، پرندگان آسمان را خطخطی میکنند، و چشماندازهایی پیش رویت میگشایند که در هیچ قصهای نگنجیدهاند. اینجا، مرز میان دلهره و دلباختگیست؛ آنجا که خطر با زیبایی در آغوش هم میلولند و هر لحظه، قاب تازهای از حیات میآفرینند. در این مطلب از راهنمای سیر و سفر به این دو جاده مرگبار نگاهی بهاری میاندازیم.
بیشتر بخوانید: سفر به هلند کوچک تهران: بوستان ایرانی، بهشتی در دل پایتخت
بیشتر بخوانید: سفر به اقامتگاه لوکس شاه در نیویورک؛ چرا کاخ والدورف آستوریا برای پهلویها جذاب بود؟
بیشتر بخوانید: مزخرفترین فیلمهای گلشیفته فراهانی؛ ۴ فیلم گلشیفته که کسی را جذب نکرد!
درباره جاده مرگ در بولیوی؛ جاده یونگاس
جاده مرگ در بولیوی، که با نام جاده شمالی یونگاس (North Yungas Road) نیز شناخته میشود، یکی از دیدنیترین و البته بدنامترین مقاصد گردشگری جهان است. این جاده مارپیچ، که در ابتدا در دهه ۱۹۳۰ توسط اسرای جنگی پاراگوئهای ساخته شد، شهر لاپاز را به کورویکو متصل میکند و به خاطر مسیرهای باریک، پرتگاههای عمیق و شرایط آبوهوایی خطرناکاش شهرت دارد.
گفته میشود این جاده سالانه بیش از ۲۰۰ قربانی به دنبال داشته است که همین امر باعث شده لقب "Camino de la Muerte" یا «جاده مرگ» را به خود بگیرد. با این حال، امروزه این جاده همچنان گردشگران ماجراجو و دوچرخهسواران کوهستان را به خود جذب میکند که به دنبال تجربهای فراموشنشدنی و پر از آدرنالین هستند. در سالهای اخیر، یک مسیر ایمنتر نیز ساخته شده تا ترافیک این جاده کاهش یابد، اما مسیر اصلی جاده مرگ همچنان به عنوان یک جاذبه هیجانانگیز برای ماجراجویان باقی مانده است.
چه کارهایی میتوان در جاده مرگ انجام داد؟
دوچرخهسواری در جاده مرگ:
خودت را به چالش بکش و هیجان دوچرخهسواری در این مسیر افسانهای با مسیرهای باریک و مناظری نفسگیر را تجربه کن. این تجربهای هیجانانگیز و فراموشنشدنی برای علاقهمندان به ماجراجویی است.
لذت بردن از منظرههای دیدنی:
با وجود شهرت خطرناک بودن این جاده، مناظری پانورامایی و چشمنواز از کوهها و درههای اطراف ارائه میدهد. در طول مسیر، زمان بگذار و از این مناظر خیرهکننده لذت ببر.
پیادهروی در جنگل بارانی یونگاس:
اگر علاقهای به دوچرخهسواری پرهیجان نداری، جنگل بارانی یونگاس مکان فوقالعادهای برای پیادهروی است و میتوانی پوشش گیاهی سرسبز و حیات وحش بولیوی را از نزدیک تماشا کنی. در سکوت طبیعت قدم بزن، آبشارهای پنهان را کشف کن و از زیباییهای طبیعی این اکوسیستم منحصربهفرد بهرهمند شو.
وسایل حملونقل در جاده مرگ
-
تور دوچرخهسواری: رایجترین راه تجربه جاده مرگ است. معمولاً از بلندترین نقطه شروع میشود و با راهنمایی راهنماهای حرفهای، تا پایین میروید.
-
رانندگی شخصی: برای افراد با تجربه بالا، امکان رانندگی با ماشین یا موتور در این مسیر وجود دارد، اما این گزینه تنها برای رانندگان حرفهای توصیه میشود.
-
پیادهروی: اگر دنبال هیجان نیستی، میتوانی مسیرهای اطراف را قدم بزنی و از طبیعت و حیات وحش لذت ببری.
بهترین زمان سفر
بهترین زمان برای بازدید از جاده مرگ فصل خشک، یعنی بین ماه مه تا اکتبر است. در این بازه، شرایط آبوهوایی مساعدتر است و احتمال بارندگی کمتر، که این موضوع امنیت و لذت سفر را افزایش میدهد.
درباره جاده مرگ در ایران؛ جاده تته
استان کردستان یکی از دیدنیترین و منحصربهفردترین استانهای ایران به شمار میرود که بهواسطهی طبیعت کمنظیر و فرهنگ غنیاش همواره جزو مقاصد محبوب طبیعتگردان و ماجراجویان قرار داشته است. در میان جاذبههای متعددی که این استان در دل خود جای داده، گردنه تته یکی از شگفتانگیزترین مسیرهای کوهستانی است که تجربهای منحصربهفرد از سفر در دل طبیعت را رقم میزند. چنانچه به طبیعت، کوه، برف و ماجراجویی علاقهمند هستید، گردنه تته را از دست ندهید.
چه جاذبههایی در گردنه تته در انتظار شما است؟
عبور از تونل برفی تته
یکی از خاصترین جاذبههای این منطقه، تونل برفی طبیعی است که در اثر انباشت برف به وجود آمده و در برخی فصلها دیوارههایی به ارتفاع ۱۲ متر دارد. این تونل مناظری رؤیایی و منحصربهفرد ایجاد کرده است و عبور از آن، علاوه بر هیجانانگیز بودن، فرصتی برای ثبت تصاویری تماشایی از طبیعتی استثنایی به شمار میرود.
تماشای مناظر بینظیر از کوهستان و اقلیم کردستان عراق
ارتفاع زیاد گردنه تته سبب شده است که از فراز آن، بسیاری از روستاها و حتی سد دربندیخان در اقلیم کردستان عراق با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشند. همچنین پرندگان شکاری فراوانی در این منطقه حضور دارند که برای علاقهمندان به عکاسی از طبیعت، سوژههایی ارزشمند محسوب میشوند.
ماجراجویی در دل طبیعت اورامانات
مسیر منتهی به گردنه تته از میان طبیعتی بکر و کوهستانی عبور میکند. کوهپیمایی در این منطقه مستلزم بهرهمندی از تجهیزات مناسب و همراهی با راهنمای محلی است. همچنین روستاهای اطراف مانند اورامان تخت، امکان آشنایی با فرهنگ محلی و تجربه اقامتی دلنشین را فراهم میکنند.
تجربهای شخصی از سفر به گردنه تته
سفر به گردنه تته از بهیادماندنیترین تجارب طبیعتگردی است. جادهای پر پیچوخم، هوای خنک کوهستان و آرامشی که در دل مسیر حکمفرما است، همه و همه نشان از سفری متفاوت دارند. تونل برفی با دیوارههایی مرتفع از برف، چشماندازی شگفتانگیز ایجاد کرده بود که یادآور مناظری از رشتهکوه هیمالیا بود. با وجود فصل بهار، زمین هنوز پوشیده از برف بود و نوشیدن یک فنجان چای داغ در قهوهخانهای محلی، تجربهای فراموشنشدنی بود.
مسیر دسترسی به گردنه تته
برای رسیدن به گردنه تته، بهترین مسیر از شهر مریوان آغاز میشود. پس از آن باید بهسوی سهراه ژالانه حرکت کرد. از این نقطه، میتوان با خودرو شخصی یا همراهی با تورهای محلی، مسیر پر پیچوخم تا گردنه را پیمود. لازم به ذکر است که وسایل نقلیه عمومی به این مسیر دسترسی ندارند و بهتر است پیش از حرکت، خودرو به تجهیزات زمستانی مجهز شود.
اقامت در نزدیکی گردنه تته
چنانچه قصد اقامت شبانه دارید، روستای اورامان تخت گزینهای مناسب به شمار میرود. این روستا که بهدلیل معماری پلکانیاش به "ماسوله کردستان" معروف است، دارای اقامتگاههای بومگردی، خانههای محلی و سوئیتهایی است که میتوان آنها را بهطور مستقیم از ساکنان روستا اجاره کرد. همچنین علاقهمندان به کمپینگ نیز میتوانند در مناطق اطراف گردنه، شب را در دل طبیعت سپری کنند.
بهترین زمان سفر به گردنه تته
فصل بهار و تابستان بهترین زمان برای بازدید از گردنه تته محسوب میشوند. در این ایام، مسیر باز است و طبیعت سرسبز منطقه، جلوهای دلنشین و روحنواز دارد. اردیبهشتماه، زمان مناسبی برای مشاهدهی شکوفهها، جوشوخروش رودخانهها و هوای مطبوع کوهستان است.
جاذبههای اطراف گردنه تته
روستای اورامان تخت
این روستا با معماری سنگی، چشمههای طبیعی، رودخانههای سیروان و لیله و مردمانی مهماننواز، از مقاصد محبوب گردشگران به شمار میرود. زبان محلی مردم اورامی است که یکی از گویشهای کهن زبان کردی محسوب میشود و تجربهای فرهنگی ارزشمند را برای بازدیدکنندگان فراهم میآورد.
صنایع دستی و پوشاک سنتی
در اورامان میتوان از نزدیک با پوشاک سنتی کردی آشنا شد. لباسهایی رنگارنگ و دستدوز که با زیورآلات محلی تزئین شدهاند. همچنین گلیم، سجاده، گیوه و ظروف چوبی از جمله صنایع دستی این منطقه هستند که بهعنوان سوغات میتوان آنها را تهیه کرد.
تفاوتهای جاده یونگاس و گردنه تته
جاده یونگاس در بولیوی، که به «جاده مرگ» شهرت دارد، به خاطر عرض کم، پرتگاههای عمیق و مههای غلیظ، یکی از خطرناکترین مسیرهای دنیا به شمار میآید و بیشتر شهرت آن به دلیل آمار بالای تصادفها و سقوط خودروهاست. این جاده بیشتر برای عاشقان هیجان و دوچرخهسوارانی که به دنبال تجربهای نفسگیر هستند جذاب است. در مقابل، گردنه تته در ایران علیرغم صعبالعبوری، بیشتر به دلیل طبیعت بکر، چشماندازهای کوهستانی، و تجربهی عبور از تونلهای طبیعی برفی مورد توجه طبیعتگردان است و نقش مهمی در زندگی روزمره مردم محلی و کولبرها دارد. تته همچنین به اقلیم، فرهنگ و زندگی مردمان منطقه پیوند خورده، در حالی که یونگاس بیشتر جنبه ماجراجویانه و توریستی دارد.
هر دو مسیر در فصل بهار دیدنی میشوند، اما دلیل این جذابیت متفاوت است. در یونگاس، با کاهش بارش و مه، طبیعت سرسبز و پوشیده از جنگلهای بارانی بهزیبایی خودنمایی میکند و مسیر برای دوچرخهسواری امنتر میشود. در گردنه تته، با باز شدن مسیر پس از ماهها انسداد زمستانی، مناظر کوهستانی پوشیده از برف در کنار شکوفههای بهاری، تجربهای خاص و منحصربهفرد را برای گردشگران فراهم میکنند.