راهنماتو-در زندگی و روابط، تاب‌آوری اغلب به مثابه توانایی تحمل سختی‌ها بدون شکسته و خرد شدن زیر سنگینی بار آن‌ها، تحسین و تجلیل می‌شود. اما اگر روشی بلد بودید که صرفاً اینطور نبود که از چالش‌ها زنده بیرون بیایید، بلکه می‌توانستید با عبور از چالش رابطه را مستحکم‌تر کنید، چه؟
به گزارش راهنماتو، تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که اگر افراد بتوانند ذهنیتی با عنوان «ذهنیت پادشکننده» را در خودشان تقویت کنند، به این هدف دست پیدا خواهند کرد. اصطلاح پادشکنندگی (Antifragility) توسط نسیم نیکلاس-طالب، ابداع شد که پیش از آن در کار تجارت و معامله بود. این اصطلاح، چیزی را توصیف می‌کند که نه تنها بعد از سختی‌ها دوباره به وضعیت اولیه بازگشت پیدا می‌کند بلکه باعث می‌شود فرد خیلی بهتر و قوی‌تر از قبل بشود.
یک مطالعه که در سال 2024 در نشریه The Journal of Positive Psychology منتشر شد، ابعاد تازه‌ای از این ایده را روشن کرد. این مطالعه به طور خاص به برجسته کردن نقش پادشکنندگی در زندگی روزمره پرداخت. این مطالعه که به روی 783 نفر از کهنه‌سربازان آمریکایی با درآمد پایین انجام شده بود، دوباره روی 245 مشارکت‌کننده دیگر تکرار شد. هدف اندازه‌گیری و ارزیابی میزان پادشکنندگی در این گروه‌ها بود. محققان در این مطالعات توانستند سه عامل هسته‌ای را شناسایی کنند به میزان پادشکنندگی در زندگی کمک می‌کند:
بهره‌گیری از دشواری: به معنای قوی‌تر شدن در مواجهه با چالش‌ها.
بهره‌گیری از ابهام: رسیدن به شفافیت و رشد در مواجهه با عدم قطعیت‌ها.
بهره‌گیری از استرس: شامل تبدیل موقعیت‌های پرفشار به فرصت‌هایی برای رشد فردی.
جالب بود که درحالیکه درصد کمی (بین 2 تا 4درصد) از مشارکت‌کنندگان، تجربه سطوح بالایی از پادشکنندگی کلی را در زندگی گزارش داده بودند، بسیاری از آن‌ها پادشکنندگی را در بخش‌های خاصی از زندگی تجربه کرده بودند. به طور خاص، ۶۰-۶۲٪ از شرکت‌کنندگان در زندگی خانوادگی و روابط اجتماعی خود پادشکنندگی را گزارش کردند.
این موضوع نشان می‌دهد که اگرچه سطوح بالای پادشکنندگی کلی ممکن است نادر باشد، بسیاری از افراد تمایل دارند در زندگی خانوادگی و اجتماعی خود در مواجهه با سختی‌ها قوی‌تر شوند.
پادشکنندگی در ازدواج چگونه است؟
روابط ذاتاً پر از ابهام، استرس و چالش هستند. زوج‌های پادشکن ممکن است این موانع را نه به مثابه تهدید بلکه به مثابه فرصت‌هایی برای عمیق‌تر کردن پیوندشان و رشد کردن در کنار هم ببینند.
برای مثال، زوج‌های پادشکن ممکن است شیوه‌های زیر را دنبال کنند:
-زوجهایی که دچار مشکلات مالی می‌شوند، ممکن است مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله بهتری پیدا کنند.
-همچنین، زوجهایی که دوره‌های گذار عمده‌ای مثل والد شدن داشته‌اند، ممکن است حس تازه‌ای در شراکت دونفره‌شان کشف کنند.
-زوج دیگری که با یک بحران سلامتی روبه‌رو می‌شوند، ممکن است حس عمیق‌تری از همدلی و حمایت متقابل پیدا کنند.
-یا، رابطه‌ای که دوره‌ای دور از هم را تحمل می‌کند، ممکن است با اعتمادی قوی‌تر و پیوندی معنادارتر از این شرایط خارج شود.
کلید اصلی در شیوه پاسخ‌دهی زوج‌ها به سختی نهفته است نه صرفاً تحمل سختی. آن‌ها از این فرصت سخت برای ساختن تاب‌آوری و پویایی رابطه‌شان استفاده می‌کنند.
پرسش اصلی این است که زوج‌ها چگونه می‌توانند پادشکنندگی را در ازواج‌شان ایجاد کنند. یکی از چارچوب‌های قدرتمند برای ساختن پادشکنندگی در ازدواج، الگوی SIRE است.
الگوی SPIRE برای توسعه پادشکنندگی در ازدواج
مدل SPIRE رویکردی جامع برای رفاه کلی در زندگی ارائه می‌دهد و بر پنج بعد به‌هم‌پیوسته تمرکز دارد: ابعاد معنوی، جسمی، ذهنی، رابطه‌ای و عاطفی. این الگو، زمانی که در مورد ازدواج مورد استفاده قرار می‌گیرد، به مثابه یک طیف پویا عمل می‌کند که به قوی‌تر شدن رابطه در زمان مواجهه با سختی‌های زندگی منجر می‌شود. در این مقاله 5 عامل را به شما معرفی می‌کنیم که می‌توانید با کمک آن‌ها ازدواج‌تان را قوی‌تر کنید:
1.رفاه معنوی
در قلب هر ازدواج پادشکنی یک حس مشترک از هدفمندی وجود دارد. این هدف از روال‌ها و چالش‌های روزمره فراتر می‌رود و به عنوان چراغی هدایتگر در زمان مشکلات عمل می‌کند. برای مثال، زوج‌ها ممکن است در هدفی مشترک مانند تربیت فرزندان، حمایت از رؤیاهای شخصی یا حرفه‌ای یکدیگر یا تعهد به یک هدف معنادار برای هر دو نفر، قدرت پیدا کنند.
یک حس عمیق از هدف مشترک پایه‌ای محکم ایجاد می‌کند و به زوج‌ها کمک می‌کند در زمان‌های سختی با وضوح و اراده پیش بروند. وقتی چالش‌ها رابطه را تهدید می‌کنند، داشتن یک «چرایی» مشخص می‌تواند به عنوان یادآوری معنای بزرگ‌تری که شرکا را به هم متصل می‌کند، عمل کند.
2.رفاه جسمی
استرس در زندگی اجتناب‌ناپذیر است اما اینکه زوج‌ها چگونه استرس را از سر می‌گذرانند اغلب تعیین می‌کند که پیشرفت یا پس‌رفت کنند. متأسفانه، بسیاری از زوج‌ها این بعد را در زندگی نادیده می‌گیرند. باید رفاه فیزیکی را با ایجاد فضایی شخصی و تجدید کردن قوا، در الویت بگذارید. این می‌تواند شامل کارهایی مثل ورزش کردن با هم، قدم زدن در کنار هم یا حتی برنامه‌ریزی برای تفریحات وسط کار یا هر فعالیت روزمره دیگری باشد که می‌توانید با هم انجامش بدهید. زوجی که به لحاظ فیزیکی تاب‌آوری بالایی دارد، برای مدیریت کردن چالش‌های زندگی مجهزتر است و قوی‌تر ظاهر می‌شود.
3.رفاه ذهنی
زوجهایی که با هم از نظر ذهنی رشد می‌کنند، در مواجهه با عدم قطعیت‌های زندگی سازگارتر هستند. این شامل تشویق یکدیگر به تفکر انتقادی، یادگیری و پذیرش تجربیات جدید است. این موارد می‌توانند شامل شرکت در یک کلاس مشترک، بحث درباره کتاب‌ها یا مقالات جالب یا تعامل با هنر و طبیعت باشد. چنین فعالیت‌هایی دیدگاه‌ها را گسترش می‌دهد و پیوندها را تقویت می‌کند و رابطه را پویا نگه می‌دارد. یک مطالعه در سال 2019، که در نشریه Personality and Individual Differences دریافت که زنان، به خصوص برای هوش در روابط بلندمدت ارزش زیادی قائل هستند که بر اهمیت رشد فکری در کنار یکدیگر تأکید می‌کند.
4.رفاه رابطه‌ای
بنیان هر ازدواج پادشکنی بر پیوند قوی و قابل اعتماد بنا است. تحقیقات به صورت پیوسته نشان می‌دهند که کیفیت زمانی که زن و شوهرها با هم می‌گذرانند شاخصی است که می‌تواند شادی و کیفیت رابطه آن‌ها را پیش‌بینی کند. سعی کنید آیین‌های ارتباطی مثل قرارهای ملاقات شبانه، احوال‌پرسی‌های وسط روز یا تمرین‌های شکرگذاری دو نفره را با هم داشته باشید. این کارهای کوچک که به صورت مرتب انجام می‌شوند، فضاهایی را برای ذخیره‌سازی اعتماد و صمیمیت ایجاد می‌کنند و به شما امکان می‌دهند که ازدواج‌تان را شکوفا، حتی تحت شرایط سخت، شکوفا کنید.
5.رفاه عاطفی
زوج‌های پادشکن طیف کامل احساسات خود را می‌پذیرند. به جای اجتناب از احساسات دردناک، آن‌ها با آن‌ها روبه‌رو می‌شوند و با هم از آن عبور می‌کنند. هم‌زمان، آن‌ها احساسات مثبتی مانند قدردانی و شادی را در رابطه خود پرورش می‌دهند. ابراز قدردانی منظم از شریک زندگی، حتی برای کارهای کوچک، تاب‌آوری عاطفی ایجاد کرده و پیوند را تقویت می‌کند.
در اصل، همان‌طور که بدن انسان می‌تواند از طریق استرس و بازیابی قوی‌تر شود، یک ازدواج نیز می‌تواند زمانی که موانع با قصد، توجه و اتحاد مورد مواجهه قرار گیرد، شکوفا شود.
